Vertaling van "derde punt vloeit logischerwijze " (Nederlands → Frans) :

Het derde punt vloeit logischerwijze voort uit de wijziging van artikel 6, § 1, tweede lid.
Le 3° est la conséquence logique de la modification apportée à l'article 6, § 1, alinéa 2.

Het derde punt vloeit voort uit een discussie met de vrederechters van de kantons Brussel, die van negen tot zes worden herleid.
Le troisième point résulte d'une discussion avec les juges de paix des cantons de Bruxelles, qui seront ramenés de neuf à six.

(1) Uit artikel 62, punt 2, onderdeel b), van het Verdrag vloeit voort dat de Raad de voorschriften inzake visa voor voorgenomen verblijven van ten hoogste drie maanden vaststelt en dat het uit dien hoofde in het bijzonder op de weg van de Raad ligt de lijst van de derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum, alsmede die van de derde landen waarvan de onderdanen van die visumplicht zijn vrijgesteld, vast te stellen.
(1) Il résulte de l'article 62, point 2 b), du traité que le Conseil arrête les règles relatives aux visas pour les séjours prévus d'une durée maximale de trois mois et qu'à ce titre il lui appartient notamment de fixer la liste des pays tiers dont les ressortissants sont soumis à l'obligation de visa pour franchir les frontières extérieures ainsi que celle des pays tiers dont les ressortissants sont exemptés de cette obligation.

Uit artikel 62, punt 2, onderdeel b), van het Verdrag vloeit voort dat de Raad de voorschriften inzake visa voor voorgenomen verblijven van ten hoogste drie maanden vaststelt en dat het uit dien hoofde in het bijzonder op de weg van de Raad ligt de lijst van de derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum, alsmede die van de derde landen waarvan de onderdanen van die visumplicht zijn vrijgesteld, vast te stellen.
Il résulte de l'article 62, point 2 b), du traité que le Conseil arrête les règles relatives aux visas pour les séjours prévus d'une durée maximale de trois mois et qu'à ce titre il lui appartient notamment de fixer la liste des pays tiers dont les ressortissants sont soumis à l'obligation de visa pour franchir les frontières extérieures ainsi que celle des pays tiers dont les ressortissants sont exemptés de cette obligation.

4.2. Het verschil in behandeling vloeit voort uit de omzendbrief van de Minister van Binnenlandse Zaken van 9 oktober 1997, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 14 november 1997 (sedertdien vervangen door een omzendbrief van 15 december 1998 over de toepassing van artikel 9, derde lid, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen en de regularisatie van bijzondere situaties (Belgisch Staatsblad, 19 december 1998), welke de passage niet meer bevat), die, in de uitleg van de draagwijdte van dat artikel 9, derde lid, ten behoeve van de burgemeesters van het Rijk, in zijn punt IV, B (« De procedure - Rol van het gemeentebestuur ») bepaalde :
4.2. La différence de traitement résulte de la circulaire du ministre de l'Intérieur du 9 octobre 1997 publiée au Moniteur belge du 14 novembre 1997 (remplacée depuis lors par une circulaire du 15 décembre 1998 relative à l'application de l'article 9, alinéa 3, de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers et la régularisation de situations particulières (Moniteur belge, 19 décembre 1998) qui ne contient plus ce passage) qui, explicitant à l'intention des bourgmestres du Royaume la portée dudit article 9, alinéa 3, énonçait en son point IV, B (« Procédure - Rôle de l'administration communale ») :

Deze regeling vloeit voort uit de tweede en de derde Europese richtlijnen «verzekering niet-leven», meer bepaald de artikelen 2, punt d), en 25 van de richtlijn van de Raad van 22 juni 1988 (88/357/EEG) en artikel 46 van de richtlijn van de Raad van 18 juni 1992 (92/49/EEG).
Cette règle résulte des deuxième et troisième directives européennes «assurance non-vie», plus précisément les articles 2, point d), et 25 de la directive du Conseil du 22 juin 1988 (88/357/CEE) et l'article 46 de la directive du Conseil du 18 juin 1992 (92/49/CEE).