Vertaling van "deelnemen zullen de niet-deelnemende landen bij het convergentieproces moeten betrokken " (Nederlands → Frans) :

Aangezien het bereiken van een hoge mate van convergentie een algemene doelstelling van het Unieverdrag is en tevens de voorwaarde om in een latere fase aan de monetaire unie te kunnen deelnemen, zullen de niet-deelnemende landen bij het convergentieproces moeten betrokken blijven.
Les pays non participants seront tenus de faire avancer le processus de convergence puisque la réalisation d'un degré élevé de convergence est un objectif général du Traité de l'Union et conditionne leur participation à l'union monétaire à un stade ultérieur.

Deze mededeling betekent geenszins de start van onderhandelingen op grond van de criteria die bepaald zijn door de Wereldhandelsorganisatie (artikel XXIV van de GATT, het algemeen akkoord over douanetarieven) waarin staat: "bij een vrijhandelszone of de afsluiting van een voorlopige overeenkomst tot oprichting van een vrijhandelszone zullen de douanerechten op het grondgebied van alle deelnemende landen die bij de oprichting van de zone of de afsluiting van de voorlopige overeenkomst van toepassing zijn op de handel van de partijen die de overeenkomst sluiten en die geen deel uitmaken van dit grondgebied of die niet deelnemen aan deze overeenkomst, niet hoger zijn, en zullen de andere handelsvoorschriften ook niet strenger zijn dan de overeenkomstige rechten en voorschriften die van kracht waren in deze landen voor de oprichting van de zone of de afsluiting van de voorlopige overeenkomst" (eigen vertaling) Onze handelsbetrekkingen met de twee zones die het geachte lid interesseren, zijn nauw verbonden met onze betrekkingen met de Verenigde Staten en Japan, twee partners waarmee de Europese Unie zelf ook in onderhandeling is over uitgebreide vrijhandelsakkoorden.
Ce communiqué ne constitue nullement le lancement de négociations respectant les critères définis par l'Organisation mondiale du Commerce (article XXIV du GATT, l'accord général sur les tarifs douaniers) qui précise que: "dans le cas d'une zone de libre-échange ou d'un accord provisoire conclu en vue de l'établissement d'une zone de libre-échange, les droits de douane maintenus dans chaque territoire constitutif et applicables au commerce des parties contractantes qui ne font pas partie d'un tel territoire ou qui ne participent pas à un tel accord, lors de l'établissement de la zone ou de la conclusion de l'accord provisoire, ne seront pas plus élevés, ni les autres réglementations commerciales plus rigoureuses que ne l'étaient les droits et réglementations correspondants en vigueur dans les mêmes territoires avant l'établissement de la zone ou la conclusion de l'accord provisoire".

Zowel ondertekenende als niet-ondertekenende lidstaten moeten worden betrokken bij de Conferentie (cf. artikel 13) want het Verdrag zal ook effect hebben op niet deelnemende landen.
Il faut que les États membres tant signataires que non signataires soient associés à la Conférence (cf. art. 13) car le Traité produira également des effets sur les pays non participants.

Voor het jaar « T + 1 » kan men nog te rade gaan bij de overheid van de betrokken landen. De corresponderende gegevens voor het jaar « T + 2 » zal België volgens het lid zelf moeten opstellen. Het zal daarbij niet evident zijn om dezelfde methodologie te gebruiken als die welke de betrokken overheden voor hun vooruitzichten voor het jaar « T + 1 » zullen hebben gebruikt.
En ce qui concerne l'année « T + 1 », l'on pourra encore s'adresser aux autorités des pays concernés, mais pour les données correspondantes relatives à l'année « T + 2 », il suppose que la Belgique devra les produire elle-même et il ne sera pas aisé, pour les fixer, d'utiliser une méthodologie identique à celle que les autorités auront utilisées pour leurs prévisions relatives à l'année « T + 1 ».

Indien dit de doelstellingen van de betrokken actie dient, moeten tevens instanties, organen of niet-gouvernementele organisaties van niet aan het programma deelnemende landen als partners bij afzonderlijke acties kunnen worden betrokken zonder dat zij evenwel de hoofdbegunstigden van het project zijn.
Lorsque cela sert les objectifs des actions visées, il devrait également être possible d’associer des autorités, des organismes ou des organisations non gouvernementales de pays ne participant pas au programme, à des actions spécifiques, en tant que partenaires, mais toutefois sans qu’elles soient les principales bénéficiaires du projet.

De voornaamste beleidskeuzes die bij het opzetten van een dergelijk kader moeten worden gemaakt, zijn: Welke landen en welke bedrijven in welke sectoren moeten eraan meedoen- Hoe, en door wie, moeten de emissierechten aan de deelnemende sectoren en bedrijven - in tegenstelling tot de niet-deelnemende -, en vervolgens aan de afzonderlijke deelnemende bedrijven worden toegekend- Hoe kan de VER-handel voortbouwen op bestaande beleidsmaatregelen, zoals technische regelgeving, milieuconvenanten en fiscale stimuleringsmaatregelen, en hoe kan ervoor worden gezorgd dat bedrijven die aan de VER-handel deelnemen en bedrijven die onder andere vormen van beleid vallen, dezelfde inspanningsverplichting leveren-
Les principales options politiques clés à choisir pour l'établissement d'un tel cadre peuvent se résumer par les questions suivantes: quels sont les pays et quelles sont les entreprises qui y participeront, et de quels secteurs- Comment et par qui les quotas seront-ils alloués, d'une part, aux entreprises et aux secteurs concernés par l'échange de droits d'émission par rapport aux entreprises et secteurs non concernés et, d'autre part, aux entreprises individuelles qui participent aux échanges de droits d'émission- Comment l'échange de droits d'émission pourra-t-il se fonder sur les politiques et mesures existantes telles que la réglementation technique, les accords environnementaux et les stimulants fiscaux, et comment assurer l'équivalence des efforts entre les entreprises concernées par l'échange de droits d'émission et celles qui font l'objet d'autres politiques et mesures -

(22) Overwegende dat alle beleggingsondernemingen op grond van deze richtlijn in beginsel aan een compensatiestelsel moeten deelnemen; dat de lidstaten krachtens de richtlijnen inzake toelating van beleggingsondernemingen met hoofdkantoor in derde landen, inzonderheid Richtlijn 93/22/EEG, kunnen bepalen of en op welke voorwaarden bijkantoren van dergelijke beleggingsondernemingen toelating krijgen om op hun grondgebied werkzaamheden uit te oefenen; dat zulke bijkantoren niet in aanmerking komen voor het vrij verrichten van diensten uit hoofde van artikel 59, tweede alinea, van het Verdrag, noch voor de vrijheid van vestiging in een andere lidstaat dan die waar zij gevestigd zijn; dat een lidstaat die zulke bijkantoren toelaat, derhalve dient te besluiten hoe de beginselen van de onderhavige richtlijn op die bijkantoren zullen worden toegepast op een wijze die strookt met artikel 5 van Richtlijn 93/22/EEG en met de noodzaak de beleggers te beschermen en de integriteit van het financiële stelsel in stand te houden; dat het van essentieel belang is dat beleggers bij zulke bijkantoren volledig op de hoogte zijn van de compensatieregelingen die te hunnen aanzien gelden;
(22) considérant que la présente directive impose en principe à toutes les entreprises d'investissement d'adhérer à un système d'indemnisation des investisseurs; que les directives régissant l'admission des entreprises d'investissement qui ont leur siège social dans un pays tiers, et notamment la directive 93/22/CEE, permettent aux États membres de décider si et à quelles conditions ils autorisent les succursales de ces entreprises d'investissement à exercer leurs activités sur leur territoire; que ces succursales ne bénéficient pas de la libre prestation de services, en vertu de l'article 59 deuxième alinéa du traité, ni de la liberté d'établissement dans des États membres autres que celui où elles sont établies; que l'État membre qui admet de telles succursales doit donc décider d'une manière de leur appliquer les principes contenus dans la présente directive qui soit compatible avec l'article 5 de la directive 93/22/CEE et avec la nécessité de protéger les investisseurs et de préserver l'intégrité du système financier; qu'il est essentiel que les investisseurs qui s'adressent à ces succursales soient pleinement informés des dispositions qui leur sont applicables en matière d'indemnisation;

Overwegende dat soortgelijke maatregelen moeten worden genomen ten behoeve van de produktieregio's van de Gemeenschap en de ACS-Staten die door de bedoelde uitzonderlijke omstandigheden zijn getroffen; dat de marktdeelnemers die schade hebben geleden doordat zij de markt van de Gemeenschap niet van bananen van oorsprong uit de getroffen produktieregio's hebben kunnen voorzien, op grond van die maatregelen moeten worden gemachtigd om, als compensatie, bananen uit derde landen en niet-traditionele ACS-bananen in te voeren; dat bovendien moet worden bepaald dat de op grond van deze maatregelen op de markt van de Gemeenschap afgezette hoeveelheden te zijner tijd in aanmerking zullen worden genomen voor de vaststelling van de referentiehoeveelheden van de betrokken marktdeelnemers in het kader van de tariefcontingenten voor de komende jaren; dat deze maatregelen slechts mogen gelden voor marktdeelnemers die werkelijk schade hebben geleden, zonder dat deze kon worden goedgemaakt, en dat de door de regeling geboden compensatie evenredig moet zijn aan de geleden schade;
considérant qu'il convient de faire bénéficier de mesures comparables les régions productrices de la Communauté ainsi que les États d'Afrique, des Caraïbes et du Pacifique (ACP) victimes des circonstances exceptionnelles précitées; que ces mesures doivent comporter, au profit des opérateurs qui ont subi des dommages du fait de l'impossibilité d'approvisionner le marché communautaire en bananes originaires des régions de production sinistrées, l'octroi du droit d'importer en compensation des bananes de pays tiers et des bananes non traditionnelles ACP; qu'il convient de prévoir en outre que les quantités commercialisées sur le marché communautaire en application de la présente mesure seront prises en compte, en temps utile, pour la détermination des quantités de référence des opérateurs concernés au titre des contingents tarifaires des années futures; que le bénéfice de ces mesures doit être effectivement octroyé aux opérateurs qui ont subi un réel dommage, sans possibilité de compensation, et en fonction de l'importance de ce dommage;

Overwegende dat alle kredietinstellingen op grond van deze richtlijn in beginsel aan een depositogarantiestelsel moeten deelnemen; dat de Lid-Staten krachtens de richtlijnen inzake de toelating van kredietinstellingen met hoofdkantoor in derde landen, inzonderheid Eerste Richtlijn 77/780/EEG van de Raad van 12 december 1977 tot cooerdinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen (1), kunnen bepalen of en op welke voorwaarden bijkantoren van dergelijke kredietinstellingen toelating krijgen om op hun grondgebied werkzaamheden uit te oefenen; dat zulke bijkantoren niet in aanmerking komen voor het vrij verrichten van diensten uit hoofde van artikel 59, tweede alinea, van het Verdrag, noch voor de vrijheid van vestiging in een andere Lid-Staat dan die waar zij gevestigd zijn; dat een Lid-Staat die zulke bijkantoren toelaat, derhalve dient te besluiten hoe de beginselen van onderhavige richtlijn op deze bijkantoren zullen worden toegepast op een wijze die strookt met artikel 9, lid 1, van Richtlijn 77/780/EEG en met de noodzaak de deposanten te beschermen en de integriteit van het financieel stelsel in stand te houden; dat het van essentieel belang is dat deposanten bij zulke bijkantoren volledig op de hoogte zijn van de garantieregelingen die te hunnen aanzien gelden;
considérant que la présente directive impose en principe à tous les établissements de crédit d'adhérer à un système de garantie des dépôts; que les directives régissant l'admission des établissements de crédit qui ont leur siège social dans un pays tiers, et notamment la première directive 77/780/CEE du Conseil, du 12 décembre 1977, visant à la coordination des dispositions législatives, réglementaires et administratives concernant l'accès à l'activité des établissements de crédit et son exercice (1), permettent aux États membres de décider s'ils autorisent ou non les succursales de ces établissements de crédit à exercer leurs activités sur leur territoire, et à quelles conditions; que ces succursales ne bénéficient pas de la libre prestation des services, en vertu de l'article 59 deuxième alinéa du traité, ni de la liberté d'établissement dans des États membres autres que celui où elles sont établies; que l'État membre admettant de telles succursales doit donc décider comment appliquer les principes contenus dans la présente directive à ces succursales d'une manière qui soit compatible avec l'article 9 paragraphe 1 de la directive 77/780/CEE et avec la nécessité de protéger les déposants et d'assurer l'intégrité du système financier; qu'il est essentiel que les déposants de ces succursales soient pleinement informés des dispositions qui leur sont applicables en matière de garantie;