Uit de parlementaire voorbereiding van het decreet van 4 maart 1991 blijkt dat de decreetgever het recht om het beroep in te stellen waarin het in het geding zijnde artikel 37 voorziet, alleen heeft toegekend aan de personen « die beschikken over een recht over het kind », « om te vermijden dat de rechtbank overbelast wordt, wat voor iedereen nadelig zou zijn » (Parl. St., Franse Gemeenschapsraad, 1990-1991, nr. 165/1, p. 27).
Il ressort des travaux préparatoires du décret du 4 mars 1991 que le législateur décrétal n'a octroyé le droit d'introduire le recours organisé par l'article 37 en cause qu'aux personnes « disposant d'un droit sur l'enfant », « afin d'éviter un engorgement du tribunal préjudiciable à tous » (Doc., Conseil de la Communauté française, 1990-1991, n° 165/1, p. 27).