Traduction de «dan ook onontvankelijk zouden zijn vermits de verzoekende partijen niet zouden aangeven » (Néerlandais → Français) :

De Ministerraad is van oordeel dat het tweede en het derde middel wegens obscuri libelli niet ontvankelijk zouden zijn en dat die middelen hoe dan ook onontvankelijk zouden zijn vermits de verzoekende partijen niet zouden aangeven ten aanzien van welke categorieën van personen de bestreden maatregel een discriminatie zou invoeren en evenmin concreet zouden uiteenzetten op welke wijze de aangehaalde beginselen zouden zijn geschonden.
Le Conseil des ministres considère que les deuxième et troisième moyens ne seraient pas recevables, pour cause d'obscuri libelli, et que ces moyens seraient en tout état de cause irrecevables, étant donné que les parties requérantes n'indiqueraient pas quelles sont les catégories de personnes par rapport auxquelles la mesure attaquée instaurerait une discrimination et n'exposeraient pas davantage concrètement en quoi les principes cités seraient violés.

De Ministerraad voert allereerst aan dat de middelen onontvankelijk zouden zijn in zoverre de verzoekende partijen niet aantonen in welk opzicht sommige van de in de middelen aangevoerde bepalingen zouden zijn geschonden.
Le Conseil des ministres soutient tout d'abord que les moyens seraient irrecevables en ce que les parties requérantes ne démontrent pas en quoi seraient méconnues certaines dispositions invoquées dans les moyens.

In zoverre het tweede en het derde middel een schending aanvoeren van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de in die middelen aangevoerde beginselen, zijn zij niet ontvankelijk, vermits de verzoekende partijen niet aangeven op welke wijze die beginselen door de bestreden maatregel zouden zijn geschonden.
Dans la mesure où ils dénoncent une violation des articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec les principes cités dans ces moyens, les deuxième et troisième moyens sont irrecevables, étant donné que les parties requérantes n'indiquent pas en quoi ces principes auraient été violés par la mesure attaquée.

De Ministerraad betwist tevens de ontvankelijkheid van het middel omdat de verzoekende partijen niet zouden aangeven in welk opzicht de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zouden zijn geschonden.
Le Conseil des ministres conteste également la recevabilité du moyen au motif que les parties requérantes n'indiqueraient pas en quoi les articles 10 et 11 de la Constitution seraient violés.

De Ministerraad betwist de ontvankelijkheid van de beroepen wegens ontstentenis van het rechtens vereiste belang, vermits de verzoekende partijen niet voldoende zouden aantonen hoe zij door de bestreden bepalingen persoonlijk, rechtstreeks en ongunstig in hun situatie zouden kunnen worden geraakt.
Le Conseil des ministres conteste la recevabilité des recours en raison de l'absence de l'intérêt requis, étant donné que les parties requérantes ne démontreraient pas suffisamment de quelle manière elles seraient affectées personnellement, directement et défavorablement dans leur situation par les dispositions attaquées.

De verzoekende partijen uiten kritiek op de discriminatie die de aangevochten bepalingen zouden teweegbrengen tussen de ziekenhuisapothekers en de officina-apothekers, doordat zij de eerstgenoemden, evenals de laatstgenoemden, zouden toestaan geneesmiddelen te verstrekken aan personen die in rusthuizen verblijven en aan de andere in die bepalingen bedoelde personen, terwijl, in tegenstelling met de laatstgenoemden, de eerstgenoemden, die minder hoge prijzen toepassen, ten aanzien van de werkingskosten van de apotheek, een financiële tegemoetkoming van de overheid zouden krijgen, niet aan de B.T.W. zouden zijn onderworpen en de geneesmiddelen zouden kunnen kiezen die zij willen verstrekken; de in het geding zijnde bepalingen zouden aldus een concurrentievervalsing veroorzaken die in strijd is zowel met het recht om zijn apotheker vrij te kiezen, dat is vastgelegd in de gecoördineerde wetten op de ziekte- en invaliditeitsverzekering, als met het beginsel van de beperking van de concentratie van officina's op een bepaald grondgebied, en zulks ten nadele van de officina's die in de nabijheid van ziekenhuisapotheken gevestigd zijn; die concurrentievervalsing zou niet kunnen worden verantwoord, noch door de doelstelling van volksgezondheid, die is vervat in artikel 6 van de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen (gewijzigd bij de aangevochten wet) maar die de Koning niet gemachtigd was na te streven krachtens de wet van 26 juli 1996, noch door de financiële doelstelling het aandeel van de overheid in de financiering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering te verminderen, vermits de in het geding zijnde maatregel het niet mogelijk maakt een dergelijke doelstelling te verwezenlijken.
Les requérants critiquent la discrimination que les dispositions attaquées créeraient entre les pharmaciens hospitaliers et les pharmaciens d'officine en ce qu'elles permettent aux premiers de délivrer, comme les seconds, des médicaments aux personnes hébergées en maison de repos et aux autres personnes visées par ces dispositions, alors qu'à l'inverse des seconds, les premiers, pratiquant des prix moins élevés, bénéficieraient, quant aux frais de fonctionnement de la pharmacie, d'une intervention financière des pouvoirs publics, ne seraient pas soumis à la T.V. A. et pourraient sélectionner les médicaments qu'ils acceptent de délivrer; les dispositions en cause créeraient ainsi une distorsion de concurrence, contraire tant au droit de choisir librement son pharmacien, consacré par les lois coordonnées sur l'assurance maladie-invalidité, qu'au principe d'une limitation de la concentration des officines sur un territoire déterminé, et ce, au détriment des officines situées à proximité des pharmacies hospitalières; cette distorsion de concurrence ne pourrait être justifiée ni par l'objectif de santé publique qui est celui de l'article 6 de la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments (modifié par la loi attaquée) mais que le Roi n'était pas habilité à poursuivre en vertu de la loi du 26 juillet 1996, ni par l'objectif financier de réduction de la part des pouvoirs publics dans le financement de l'assurance maladie-invalidité, puisque la mesure en cause ne permet pas d'atteindre un tel objectif.