Vertaling van "dagvaarding worden veroordeeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

dagvaarding in beroep | dagvaarding in hoger beroep | intimatie
avis d'appel | intimation

dagvaarding | exploot van dagvaarding
exploit d'assignation

vroeger zwaar veroordeelde
repris de justice

ter beschikking gestelde veroordeelde
condamné mis à disposition

veroordeelde
condamné

Europees register van verdwenen kinderen en van veroordeelde daders
fichier européen des enfants disparus et des auteurs d'enlèvements condamnés

dagvaarding | oproeping
citation à comparaître

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Als nadien bewezen wordt dat die vertraging bovendien het gevolg is van een tekortkoming van de deskundige, kan deze ook nog, zoals dat nu reeds het geval is, op basis van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek bij wege van een gewone dagvaarding worden veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding (zie terzake : P. Lurquin, Traité de l'expertise en toutes matières, Brussel, Bruylant, 1985, I, blz. 153).
Si, ultérieurement, il est prouvé que ce retard constitue, en outre, une faute dans le chef de l'expert, celui-ci pourra encore, sur citation par voie ordinaire, être condamné à des dommages et intérêts sur la base de l'article 1382 du Code civil, ce qui est déjà le cas actuellement (voir sur ce point : P. Lurquin, Traité de l'expertise en toutes matières, Bruxelles, Bruylant, 1985, I, p. 153).

De in het geding zijnde bepaling, die ten gunste van de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding ten laste legt van de burgerlijke partij die een vordering instelt door middel van een rechtstreekse dagvaarding, zonder ze ten laste te leggen van de burgerlijke partij die, zonder daarin te worden voorafgegaan of gevolgd door het openbaar ministerie noch door de beklaagde, hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, is niet redelijk verantwoord.
La disposition en cause qui met à charge de la partie civile qui introduit une action par citation directe une indemnité de procédure au bénéfice du prévenu, sans la mettre à charge de la partie civile qui, sans être précédée ou suivie à cet égard ni par le ministère public ni par le prévenu, interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, n'est pas raisonnablement justifiée.

Behalve indien zij van de juridische tweedelijnsbijstand geniet, wordt de burgerlijke partij, wanneer zij het initiatief tot de rechtstreekse dagvaarding heeft genomen of wanneer een onderzoek is geopend ten gevolge van haar optreden als burgerlijke partij en zij in het ongelijk wordt gesteld, veroordeeld tot het betalen van een bijdrage aan het Fonds.
Sauf si elle bénéficie de l'aide juridique de deuxième ligne, la partie civile, lorsqu'elle a pris l'initiative de la citation directe ou lorsqu'une enquête a été ouverte à la suite de son action en tant que partie civile et qu'elle succombe, est condamnée au paiement d'une contribution au fonds.

De persoon die bij decryptie hulp kan bieden en aldus tot geldboete is veroordeeld wegens een eerste niet-verschijning en die na de tweede dagvaarding aan de onderzoeksrechter wettige redenen van verschoning voorlegt, kan op de conclusie van de procureur des Konings van de geldboete worden ontheven.
La personne susceptible d'apporter une aide au décryptage ainsi condamnée à l'amende sur le premier défaut et qui, sur la seconde citation produira devant le juge d'instruction des excuses légitimes, pourra, sur les conclusions du procureur du Roi, être déchargée de l'amende.

Art. 340. — Indien de zaak naar een onbepaalde datum wordt verwezen omdat een getuige niet verschenen is, komen alle kosten van dagvaarding, akten, reizen van getuigen, en andere die strekken tot het vonnissen van de zaak, ten laste van die getuige; hij wordt in die kosten veroordeeld, op vordering van de procureur-generaal, bij het arrest dat de debatten naar een onbepaalde datum verwijst.
Art. 340. — Si, à raison de la non-comparution du témoin l'affaire est renvoyée à une date indéterminée, tous les frais de citation, actes, voyages de témoins, et autres ayant pour objet de faire juger l'affaire, seront à la charge de ce témoin; et il y sera contraint, sur la réquisition du procureur général, par l'arrêt qui renverra les débats à une date indéterminée.

« Schenden de bepalingen van artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering (ingevoegd bij de wet van 21 april 2007, in werking getreden op 1 januari 2008) het gelijkheidsbeginsel zoals het in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet is vervat, in zoverre wordt bepaald dat de burgerlijke partij die rechtstreeks heeft gedagvaard en die in het ongelijk wordt gesteld, zal worden veroordeeld tot het betalen van de in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde vergoeding aan de beklaagde, terwijl de burgerlijke partijen die niet rechtstreeks hebben gedagvaard maar die een samenvoeging genieten van de zaken die aanhangig zijn gemaakt door het openbaar ministerie en door de verzoekende partijen middels een rechtstreekse dagvaarding om hun burgerlijkepartijstelling tot de rechtstreeks gedagvaarde en tot de burgerrechtelijk aansprakelijke uit te breiden, niet zullen worden veroordeeld tot het betalen van een rechtsplegingsvergoeding aan de vrijgesproken rechtstreeks gedagvaarde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke, hetgeen niet het geval zou zijn indien die burgerlijke partijen rechtstreeks hadden gedagvaard ?
« Les dispositions de l'article 162bis, al. 2, du Code d'instruction criminelle (inséré par la loi du 21 avril 2007, entrée en vigueur le 1 janvier 2008) violent-elles le principe d'égalité, tel qu'il est inscrit aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il est stipulé que la partie civile qui aura lancé une citation directe et qui succombera sera condamnée envers le prévenu à l'indemnité visée à l'article 1022 du Code judiciaire, tandis que les parties civiles qui n'auront pas lancé de citation directe, mais qui profiteront d'une jonction des causes mues par le Ministère Public et les requérants sur citation directe pour étendre leur constitution de partie civile au cité directement et au civilement responsable ne seront pas condamnées à payer au cité directement acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure, ce qui ne serait pas le cas si ces parties civiles avaient lancé citation directe ?

« Schenden de bepalingen van artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering (ingevoegd bij de wet van 21 april 2007, in werking getreden op 1 januari 2008) het gelijkheidsbeginsel zoals het in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet is vervat, in zoverre wordt bepaald dat de burgerlijke partij die rechtstreeks heeft gedagvaard en die in het ongelijk wordt gesteld, zal worden veroordeeld tot het betalen van de in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde vergoeding aan de beklaagde, terwijl de burgerlijke partijen die niet rechtstreeks hebben gedagvaard maar die een samenvoeging genieten van de zaken die aanhangig zijn gemaakt door het openbaar ministerie en door de verzoekende partijen middels een rechtstreekse dagvaarding om hun burgerlijkepartijstelling tot de rechtstreeks gedagvaarde en tot de burgerrechtelijk aansprakelijke uit te breiden, niet zullen worden veroordeeld tot het betalen van een rechtsplegingsvergoeding aan de vrijgesproken rechtstreeks gedagvaarde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke, hetgeen niet het geval zou zijn indien die burgerlijke partijen rechtstreeks hadden gedagvaard ?
« Les dispositions de l'article 162bis, al. 2, du Code d'instruction criminelle (inséré par la loi du 21 avril 2007, entrée en vigueur le 1 janvier 2008) violent-elles le principe d'égalité, tel qu'il est inscrit aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il est stipulé que la partie civile qui aura lancé une citation directe et qui succombera sera condamné envers le prévenu à l'indemnité visée à l'article 1022 du Code judiciaire, tandis que les parties civiles qui n'auront pas lancé de citation directe, mais qui profiteront d'une jonction des causes mues par le Ministère Public et les requérants sur citation directe pour étendre leur constitution de partie civile au cité directement et au civilement responsable ne seront pas condamnées à payer au cité directement acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure, ce qui ne serait pas le cas si ces parties civiles avaient lancé citation directe ?

1. « Schendt artikel 37quinquies, § 4, van het Strafwetboek (ingevoegd door de wet van 17 april 2002), geïnterpreteerd in die zin dat [.] de persoon die veroordeeld werd tot een werkstraf (gekoppeld aan een door de rechter voorziene vervangende straf die van toepassing kan worden verklaard ingeval de werkstraf niet wordt uitgevoerd) en deze werkstraf niet uitvoert voor een probatiecommissie moet komen met een adviserende functie die adviseert met het oog op de toepassing van de vervangende straf en haar beslissing, naar gelang het geval, beknopt of omstandig moet motiveren en waardoor het openbaar ministerie over een volledige beoordelings- en beslissingsbevoegdheid beschikt omtrent de al dan niet uitvoering van de vervangende straf, terwijl de op probatie gestelde veroordeelde op basis van een verslag tot herroeping van de probatiecommissie moet verschijnen voor de rechtbank van eerste aanleg middels dagvaarding van het openbaar ministerie en hierdoor alle rechtsmiddelen uit het Wetboek van Strafvordering kan inzetten (artikelen 13, § § 3 en 4, en artikel 14, § 2, van de wet van 29 juni 1964), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
1. « Interprété en ce sens que la personne qui a été condamnée à une peine de travail (liée à une peine de substitution prévue par le juge, qui peut être déclarée applicable si la peine de travail n'est pas exécutée) et n'exécute pas cette peine de travail doit comparaître devant une commission de probation qui a une fonction consultative, rend des avis en vue de l'application de la peine de substitution et doit motiver sa décision, selon le cas, de manière succincte ou circonstanciée, ce qui a pour effet que le ministère public dispose d'un plein pouvoir d'appréciation et de décision concernant l'(in)exécution de la peine de substitution, alors que le condamné probationnaire, sur la base d'un rapport de la commission de probation tendant à la révocation, doit comparaître devant le tribunal de première instance sur citation du ministère public et peut de ce fait utiliser toutes les voies de recours du Code d'instruction criminelle (article 13, §§ 3 et 4, et article 14, § 2, de la loi du 29 juin 1964), l'article 37quinquies, § 4, du Code pénal (inséré par la loi du 17 avril 2002) viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?