Zo hebben wij dus tandenknarsend kennis moeten nemen van het feit dat de VS jarenlang na
ar believen toegang hadden tot Europese bankgegevens.
Toen wij vervolgens in het kader van een overeenkomst vastgehouden hebben aan de Europese normen voor gegevensbescherming en aan een Euro
pese toezichthouder daarvoor, konden de VS daar gemakkelijk mee instemmen, omdat via de bilaterale achterdeur toch weer een ongelimiteerde
toegang ...[+++] tot de betreffende gegevens mogelijk was.
Nous avons dû serrer les dents et accepter que pendant des années, les États-Unis se servent sans modération des données bancaires européennes, et que lorsque nous avons appuyé la création de normes européennes en matière de protection des données dans un accord et créé un système de surveillance européen, les États-Unis ont été heureux d’accepter puisqu’ils bénéficiaient toujours d’un accès illimité aux données par la voie bilatérale.