Traduction de «comité aangenomen waarin » (Néerlandais → Français) :

Reeds op 27 september 1978 heeft het Comité van ministers van de Raad van Europa resolutie nr. 78/37 over de civielrechtelijke gelijkheid van de echtgenoten aangenomen, waarin wordt gesteld dat aan beide echtgenoten dezelfde rechten toegekend moeten worden inzake de overdracht van de familienaam aan hun kinderen.
Le 27 septembre 1978 déjà, le Comité des ministres du Conseil de l'Europe avait adopté la résolution 78/37 sur l'égalité des époux en droit civil, dans laquelle il est stipulé que les mêmes droits doivent être accordés aux deux époux en ce qui concerne l'attribution du nom de famille à leurs enfants.

Spreker verwijst naar het advies van de Raad van State waarin gesteld wordt dat « Om het Parlement in staat te stellen te laten weten dat het niet instemt met een bepaald amendement, zou het ontwerp aangevuld moeten worden met een bepaling die voorziet in de verplichting om te bekwamer tijd aan het parlement ieder ontwerp van amendement op het verdrag mede te delen, zodat enerzijds het parlement dienaangaande een standpunt kan innemen, en anderzijds de regering binnen de termijn van tien maanden gesteld in artikel 18, lid 2, 5.2, van het verdrag een verklaring kan afleggen van weigering van de aanvaarding van het door het Comité aangenomen amendement (stuk Senaat, nr. 5-1957 — 2012/2013, p. 25).
Dans son avis, le Conseil d'État observe que pour permettre au Parlement de faire savoir qu'il ne donne pas son assentiment à un amendement donné, il conviendrait d'ajouter au projet une disposition prévoyant l'obligation de transmettre dans un délai utile au Parlement tout projet d'amendement à la Convention, ce qui permettra d'une part au Parlement de prendre attitude à ce sujet et, d'autre part, au gouvernement de déposer dans le délai de dix mois prévu à l'article 18, paragraphe 2, 5.2, de la Convention une déclaration de refus d'acceptation de l'amendement adopté par le Comité (doc. Sénat, nº 5-1957/1 — 2012/2013, p. 25).

Ook het Europees Parlement heeft inmiddels een resolutie aangenomen rond dit thema, waarin zij stelt dat een in 1993 opgericht Djiboutiaans vrouwencomité (Comité des Femmes Djiboutiennes Contre le Viol et l'Impunité, COFEDVI) inmiddels 246 gevallen van verkrachting door soldaten van het regeringsleger heeft geregistreerd.
Le Parlement européen a, quant à lui, adopté entre-temps une résolution sur ce thème, dans laquelle il indique que le Comité des femmes djiboutiennes contre le viol et l'impunité, le COFEDVI, créé en 1993, a recensé à ce jour 246 cas de viols commis par des soldats de l'armée gouvernementale.

In het koninklijk besluit van 25 november 2005, waarin tatoeages en piercings worden gereglementeerd, wordt in bijlage 1.3 vermeld dat "de gebruikte inkt voor de tatoeages moet overeenstemmen met de samenstellingsvoorwaarden en steriliteitsvoorwaarden bepaald in de Resolutie van de Raad van Europa inzake tatoeages en permanente maquillage (Resolutie Res(2003)2 aangenomen door het Comité van Ministers op 19 juni 2003)".
L'arrêté royal du 25 novembre 2005, qui réglemente la pratique du tatouage et du piercing, indique, dans son annexe 1ère, 3, que "Les encres utilisées pour le tatouage doivent répondre aux conditions de composition et de stérilité spécifiées dans la Résolution du Conseil de l'Europe sur les tatouages et les maquillages permanents (RésolutionRes(2003)2 adoptée par le Comité des Ministres le 19 juin 2003)".

Gelet op Resolutie nr. 1, aangenomen door de Europese ministers van Justitie tijdens hun 21e Conferentie (Praag, 10 en 11 juni 1997), waarin het Comité van ministers wordt aanbevolen de door het Europees Comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC) verrichte werkzaamheden op het gebied van misdrijven met betrekking tot computercriminaliteit te ondersteunen teneinde de nationale strafwetgevingen nader tot elkaar te brengen en het gebruik van doeltreffende middelen voor onderzoek naar computermisdrijven mogelijk te maken, alsmede Resolutie nr. 3, aangenomen tijdens de 23e Conferentie van de Europese ministers van Justitie (Londen, 8 en 9 juni 2000), waarin de onderhandelende partijen worden aangemoedigd hun inspanningen voort te zetten teneinde passende oplossingen te vinden om een zo groot mogelijk aantal Staten de gelegenheid te bieden partij bij het Verdrag te worden en waarin de behoefte aan een snel en doeltreffend systeem van internationale samenwerking wordt erkend, dat op behoorlijke wijze rekening houdt met de specifieke behoeften bij de bestrijding van misdrijven met betrekking tot computercriminaliteit;
Eu égard à la Résolution nº 1, adoptée par les ministres européens de la Justice lors de leur 21 Conférence (Prague, 10 et 11 juin 1997), qui recommande au Comité des ministres de soutenir les activités concernant la cybercriminalité menées par le Comité européen pour les problèmes criminels (CDPC) afin de rapprocher les législations pénales nationales et de permettre l'utilisation de moyens d'investigation efficaces en matière d'infractions informatiques, ainsi qu'à la Résolution nº 3, adoptée lors de la 23 Conférence des ministres européens de la Justice (Londres, 8 et 9 juin 2000), qui encourage les parties aux négociations à poursuivre leurs efforts afin de trouver des solutions permettant au plus grand nombre d'États d'être parties à la Convention et qui reconnaît la nécessité de disposer d'un mécanisme rapide et efficace de coopération internationale qui tienne dûment compte des exigences spécifiques de la lutte contre la cybercriminalité;

(6) Het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico's (WCNG) van de Commissie heeft op 28 en 29 september 2005 een advies aangenomen waarin werd geconcludeerd dat er „grote leemten [bestaan] in de kennis die voor risicobeoordeling nodig is, onder andere wat betreft de karakterisering van nanodeeltjes, de detectie en meting van nanodeeltjes, de dosis-effectrelatie, het gedrag en de persistentie van nanodeeltjes in mensen en het milieu en alle aspecten van toxicologie en milieutoxicologie die verband houden met nanodeeltjes”; het advies van het WCNG concludeert verder dat „de bestaande toxicologische en ecotoxicologische methoden misschien niet volstaan om alle kwesties aan te pakken die door nanodeeltjes aan de orde worden gesteld”.
(6) Les 28 et 29 septembre 2005, le Comité scientifique des risques sanitaires émergents et nouveaux (CSRSEN), de la Commission, a émis un avis qui conclut à l'existence de lacunes considérables dans la connaissance indispensable à l'évaluation des risques et qui cite la caractérisation des nanoparticules, la détection et la mesure des nanoparticules, la réponse à dose donnée, le devenir et la persistance des nanoparticules chez l'homme et dans l'environnement ainsi que tous les aspects de toxicologie et de toxicologie environnementale liés aux nanoparticules.

(6) Het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico's (WCNG) van de Commissie heeft op 28 en 29 september 2005 een advies aangenomen waarin werd geconcludeerd dat er "grote leemten [bestaan]in de kennis die voor risicobeoordeling nodig is", onder andere wat de karakterisering van nanodeeltjes, de detectie en meting van nanodeeltjes, de dosis-effectrelatie, het gedrag en de persistentie van nanodeeltjes in mensen en het milieu en alle aspecten van toxicologie en milieutoxicologie die verband met nanodeeltjes houden, betreft"; het advies van het WCNG concludeert verder dat "de bestaande toxicologische en ecotoxicologische methoden misschien niet volstaan om alle kwesties aan te pakken die door nanodeeltjes aan de orde worden gesteld" .
(6) Les 28 et 29 septembre 2005, le comité scientifique des risques sanitaires émergents et nouveaux (CSRSEN), de la Commission, a émis un avis qui conclut qu'il existe des lacunes considérables dans la connaissance indispensable à l'évaluation des risques et qui cite la caractérisation des nanoparticules, la détection et la mesure des nanoparticules, la réponse à dose donnée, ce qu'il advient des nanoparticules chez l'homme et dans l'environnement et leur persistance ainsi que tous les aspects de toxicologie et de toxicologie environnementale liés aux nanoparticules; l'avis du CSRSEN conclut également que les méthodes toxicologiques et écotoxicologiques existantes peuvent ne pas s'avérer suffisantes pour faire face à tous les problèmes en matière de nanoparticules .