Vertaling van "centraliseren de klachten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

psychosomatische klachten | psychosomatische klachten/ziekte
maladie psychosomatique

klachten behandelen | omgaan met klachten
gérer des réclamations

klachten van toeschouwers afhandelen | klachten van toeschouwers behandelen
gérer des plaintes de spectateurs

antwoorden op klachten van bezoekers | klachten van bezoekers behandelen
répondre à des plaintes de visiteurs

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

opdracht inzake de behandeling van klachten
mission de recours

centraliseren uit de hulpdagboeken | verzamelposten boeken
centraliser

verplichting om middelen te centraliseren
obligation de centralisation de fonds

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Door zijn centraliserende functie heeft de Hoge Raad voor de Justitie een algemeen overzicht van de klachten over de werking van de rechterlijke orde en kan hij dus zorgen voor betere betrekkingen tussen de rechtzoekende en de rechterlijke orde.Bij de instelling van de Hoge Raad voor de Justitie hebben de grondwetgever en de wetgever dat nieuwe orgaan reeds belast met het centraliseren van klachten over de werking van de rechterlijke orde (alsook het behandelen van de klachten volgens artikel 259bis — 15, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek).
Grâce à cette fonction centralisatrice des plaintes, le Conseil supérieur de la Justice dispose d'un aperçu global des plaintes relatives à l'ordre judiciaire et améliore donc la relation entre les justiciables et le pouvoir judiciaire. Le constituant et le législateur, lors de la création du Conseil supérieur de la Justice, semblaient déjà confier à ce nouvel organe la centralisation des plaintes relatives au fonctionnement de l'ordre judiciaire (ainsi que le traitement de ces plaintes au vu de l'article 259bis -15,§ 3 du Code judiciaire), en déchargeant ainsi des instances telles que le Service d'accueil et d'information du Département de la Justice.

De verenigde benoemingscommissies centraliseren de klachten, coderen ze en versturen ze naar de bevoegde benoemingscommissie, naar de provinciale kamer van de standplaats van de betrokken notaris en verschaffen hierbij ook de klager informatie omtrent de gevolgde procedure.
Les commissions de nomination réunies centralisent les plaintes, les encodent et les transmettent à la commission de nomination compétente, ainsi qu'à la chambre provinciale du lieu de résidence du notaire concerné; elles fournissent également des informations au plaignant sur la procédure suivie.

Een dergelijke regeling lijkt rekening te houden met de ratio legis. Door de Hoge Raad voor de Justitie bevoegd te maken voor klachten, heeft de wetgever er in de Octopusakkoorden immers tegelijk voor gekozen de klachten bij de Hoge Raad te centraliseren en de Raad de klachten subsidiair te laten behandelen. Zo wordt de Hoge Raad in laatste instantie de bemiddelaar tussen burger en rechterlijke orde.
Ce système semble cadrer avec la volonté du législateur qui, lors des accords Octopus, a à la fois opté, en octroyant une compétence plaintes au Conseil supérieur de la Justice, pour une centralisation des plaintes auprès du Conseil et la subsidiarité du rôle joué par le Conseil dans le traitement de celles-ci, le Conseil supérieur devenant, en dernière instance, le médiateur entre le citoyen et l'ordre judiciaire.