Traduction de «cassatie-arrest laat » (Néerlandais → Français) :

Het cassatie-arrest laat lang op zich wachten, wat er in feite op neerkomt dat het cassatieberoep weinig doeltreffend is.
L'arrêt de cassation se fait attendre longtemps, ce qui a pour effet indirect de réduire l'effectivité du pourvoi.

Overeenkomstig het voormelde artikel 420, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering staat beroep in cassatie tegen voorbereidende beslissingen en beslissingen van onderzoek eerst open na het eindarrest of het eindvonnis. Artikel 420, tweede lid, laat bij uitzondering in een beperkt aantal gevallen onmiddellijk cassatieberoep toe tegen een arrest of een vonnis dat geen eindarrest of eindvonnis is.
Conformément à l'article 420, alinéa 1, précité, du Code d'instruction criminelle, le pourvoi en cassation contre les décisions préparatoires et d'instruction n'est ouvert qu'après l'arrêt ou le jugement définitifs. L'article 420, alinéa 2, admet exceptionnellement, dans un nombre de cas limité, un recours en cassation immédiat contre un arrêt ou un jugement non définitifs.

Vervolgens kwam het bewijsstuk alsnog boven water naar aanleiding van een onderzoek van het Comité P, maar te laat om het te gebruiken in de procedure (na een arrest van het hof van beroep dat de betrokken agenten vrijsprak en nadat de termijn werd afgesloten waarbinnen de memorie voor Cassatie diende te worden neergelegd).
Ces pièces justificatives ont ensuite refait surface à l'occasion d'une enquête menée par le Comité P, mais il était trop tard pour les utiliser dans le cadre de la procédure (la cour d'appel avait déjà rendu un arrêt acquittant les agents concernés et le délai de dépôt d'un mémoire en Cassation avait expiré).

De wet van 1994 laat echter geen aparte verenigingen toe, zoals het Hof van Cassatie in zijn arrest van 3 juni 2004 nog heeft opgemerkt : « Mede-eigenaars van een gebouw behorend tot een groep van gebouwen kunnen geen vereniging vormen die afgezonderd is van de vereniging van de mede-eigenaars van de gebouwen van die groep en die aldus een afzonderlijke rechtspersoonlijkheid zou kunnen verkrijgen om in rechte op te treden» (4) .
Toutefois, les termes de la loi de 1994 ne le permet pas comme n'a pas manqué de le confirmer récemment un arrêt de la Cour de cassation du 3 juin 2004 dans les termes suivants: « les copropriétaires d'un immeuble appartenant à un groupe d'immeubles ne peuvent former une association distincte de l'association des copropriétaires des immeubles de ce groupe et susceptible d'acquérir la personnalité juridique distincte pour agir en justice » (4) .

« [Artikel 378 van het Wetboek van inkomstenbelastingen, dat] afwijkt van artikel 1080 van het Gerechtelijk Wetboek in zoverre laatstgenoemd artikel bepaalt dat het verzoekschrift in cassatie zowel op het afschrift als op het origineel door een advocaat bij het Hof van Cassatie is ondertekend, en die trouwens het recht onverkort laat van de bevoegde ambtenaar van de administratie der directe belastingen om zelf een cassatieverzoekschrift te ondertekenen, legt op dat het verzoekschrift waarbij een belastingplichtige een inzake directe belastingen gewezen arrest aan het toezicht van het Hof [van Cassatie] onderwerpt, door een advocaat moet zijn ondertekend ».
« Dérogeant à l'article 1080 du Code judiciaire dans la mesure où celui-ci prescrit que la requête en cassation soit signée, tant sur la copie que sur l'original, par un avocat à la Cour de cassation, [l'article 378 du Code des impôts sur les revenus], qui laisse d'ailleurs intact le droit du fonctionnaire compétent de l'administration des contributions directes de signer lui-même une requête en cassation, impose que la requête par laquelle un contribuable défère à la censure de la Cour [de cassation] un arrêt rendu en matière d'impôts sur les revenus soit signée par un avocat ».

Het Hof van Cassatie vraagt aan het Hof of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre zij, volgens het verwijzende rechtscollege, « de verplichting oplegt » dat de voorziening in cassatie van een belastingplichtige tegen een arrest dat is gewezen inzake inkomstenbelastingen wordt ingesteld bij een verzoekschrift dat is ondertekend door een advocaat, terwijl het tegelijkertijd het recht van de bevoegde ambtenaar van de belastingadministratie om zelf een dergelijk verzoekschrift te ondertekenen intact laat.
La Cour de cassation demande à la Cour si la disposition en cause viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, selon la juridiction a quo, elle « impose » que le pourvoi en cassation d'un contribuable contre un arrêt rendu en matière d'impôts sur les revenus soit formé par une requête signée par un avocat, tout en laissant intact le droit du fonctionnaire compétent de l'administration fiscale de signer lui-même pareille requête.

« Schendt artikel 378 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat de verplichting oplegt dat de voorziening in cassatie van een belastingplichtige tegen een arrest dat is gewezen inzake inkomstenbelastingen wordt ingesteld bij een verzoekschrift dat is ondertekend door een advocaat, maar het recht van de bevoegde ambtenaar van de Administratie der directe belastingen om zelf een dergelijk verzoekschrift te ondertekenen intact laat, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
« L'article 378 du Code des impôts sur les revenus 1992, qui impose que le pourvoi en cassation d'un contribuable contre un arrêt rendu en matière d'impôts sur les revenus soit formé par une requête signée par un avocat mais laisse intact le droit du fonctionnaire compétent de l'administration des contributions directes de signer lui-même pareille requête, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?

a) Is de bekrachtiging, door de wetgever, van aanvullende gemeentebelastingen die zijn geïnd op grond van te laat goedgekeurde reglementen een ongerechtvaardigde aantasting, wegens de terugwerkende kracht ervan, van het recht op rechtszekerheid van de belastingplichtigen, die erop konden rekenen dat die aanvullende belastingen onwettig werden bevonden op grond van de rechtspraak van het Hof en van het arrest van het Hof van Cassatie van 14 maart 2008 ?
a) la confirmation, par le législateur, d'additionnels communaux fondés sur des règlements tardifs porte-t-elle une atteinte injustifiée, du fait de sa rétroactivité, au droit à la sécurité juridique des contribuables - qui pouvaient escompter que ces additionnels soient considérés comme illégaux en application de la jurisprudence de la Cour et de l'arrêt de la Cour de cassation du 14 mars 2008 ?

In een arrest van het Hof van Cassatie van 11 juni 1998 (gepubliceerd in Arresten van het Hof van Cassatie van 1998 (304)), stelde het Hof dat de gemeente die kentekenplaten, die worden genoteerd door parkeerwachters die geen politionele bevoegdheid hebben, laat identificeren via de kanalen van de politie en van de burgemeester als hoofd van de administratieve politie, hiertoe gewettigd is.
Dans un arrêt du 11 juin 1998 (publié dans la Pasicrisie belge 1998 (I/304)), la Cour de Cassation a établi que la commune est habilitée à faire procéder, par l'intermédiaire des services de police et du bourgmestre en sa qualité de chef de la police administrative, à l'identification des numéros d'immatriculation relevés par des gardiens de parking qui ne sont pas investis de compétences policières.