Vertaling van "cassatie waaruit " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

beroep in cassatie | cassatie | cassatieberoep | voorziening in Cassatie
pourvoi en cassation

beroep in cassatie | voorziening in cassatie
pourvoi en cassation

document waaruit een schuldvordering ontstaat | handeling waaruit een schuldvordering ontstaat
acte engendrant une créance

document waaruit blijkt dat de toestemming is verleend
document attestant que l'autorisation a été accordée

hogere rechtspraak [ hof van beroep | hof van cassatie | Hoge Raad der Nederlanden | oppergerechtshof | opperste gerechtshof ]
juridiction supérieure [ cour d'appel | Cour de cassation | Cour suprême | tribunal des conflits ]

rechtsmiddel [ beroep in cassatie | hoger beroep ]
voie de recours [ appel en justice | pourvoi | pourvoi en cassation | recours en révision ]

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

Hof van Cassatie
Cour de cassation

beroep in cassatie instellen
pourvoir en cassation (se)

cassatie
cassation

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tot staving maken zij een vergelijking met het aantal leden van het openbaar ministerie bij de hoven van beroep en het Hof van Cassatie, waaruit blijkt dat het aantal auditeurs miniem is.
Pour étayer leur point de vue, ils font la comparaison avec le nombre des membres du ministère public près les cours d'appel et la Cour de cassation; il en ressort que les auditeurs sont très peu nombreux.

« In zijn advies nr. 50 883/1, verwijst de Raad van State naar de rechtspraak van het Grondwettelijk Hof en het Hof van Cassatie waaruit valt af te leiden dat het legaliteitsbeginsel van artikel 170 van de Grondwet vereist dat de wet duidelijk aangeeft aan welke objectieve criteria de herkwalificatie dient te beantwoorden of op welke wijze de belastbare handeling in geval van vastgestelde belastingontwijking door de administratie moet worden gedefinieerd en dat de wetgever met andere woorden de grenzen van de herkwalificatie voldoende afbakent.
« Dans son avis n° 50 883/1, le Conseil d'Etat se réfère à la jurisprudence de la Cour Constitutionnelle et de la Cour de Cassation, de laquelle on peut déduire que le principe de légalité de l'article 170 de la Constitution exige que la loi indique clairement à quels critères objectifs la requalification doit répondre ou de quelle manière l'opération imposable, en cas d'évitement fiscal avéré, doit être redéfinie par l'administration et que, en d'autres termes, le législateur délimite suffisamment les frontières de la requalification.

De heer Coveliers verwijst naar artikel 29, § 3, derde lid, waaruit blijkt dat de procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, indien hij een andere mening heeft dan de federale procureur in zijn verslag van niet-conformiteit, zal weigeren de zaak voor het Hof van Cassatie te brengen, zodat de federale procureur bevoegd blijft.
M. Coveliers renvoie à l'article 29, § 3, alinéa 3, dont il résulte que, si le procureur général près la Cour de cassation est d'un avis contraire à celui exprimé par le procureur fédéral dans son rapport de non-conformité, il refusera de porter l'affaire devant la Cour de cassation, de sorte que le procureur fédéral restera compétent.

De inkomsten uit de eerste categorie worden fiscaal als « beroepsinkomsten » gekwalificeerd, indien de activiteit waaruit die inkomsten voortvloeien een beroepsactiviteit is (dat wil zeggen, volgens de vaste rechtspraak van het Hof van Cassatie : « een geheel van verrichtingen die voldoende frequent zijn en onderling verband houden om als beroepsactiviteit te worden beschouwd »).
Le premier type de revenus constitue fiscalement un « revenu professionnel » si l'activité génératrice de ce revenu est une activité « professionnelle » (c'est-à-dire selon la jurisprudence constante de la Cour de cassation, un « ensemble d'opérations suffisamment fréquentes et liées entre elles pour constituer une activité professionnelle »).

De prejudiciële vragen kunnen niet los worden gezien van de sinds een arrest van 14 oktober 2003 ontwikkelde rechtspraak van het Hof van Cassatie, waaruit voortvloeit dat de omstandigheid dat een bewijselement op onrechtmatige wijze werd verkregen - ook wanneer het gaat om een bewijselement dat met miskenning van verdragsrechtelijk of grondwettelijk gewaarborgde grondrechten werd verkregen -, slechts tot gevolg heeft dat de rechter, bij het vormen van zijn overtuiging, dat gegeven rechtstreeks noch onrechtstreeks in aanmerking mag nemen, hetzij wanneer de naleving van bepaalde vormvoorwaarden wordt voorgeschreven op straffe van nietigheid, hetzij wanneer de begane onrechtmatigheid de betrouwbaarheid van het bewijs heeft aangetast, hetzij wanneer de aanwending van het bewijs in strijd is met het recht op een eerlijk proces.
Les questions préjudicielles ne peuvent être dissociées de la jurisprudence de la Cour de cassation développée depuis un arrêt du 14 octobre 2003, dont il découle que la circonstance qu'un élément de preuve a été obtenu illicitement - même lorsqu'il s'agit d'un élément de preuve obtenu en méconnaissance de droits fondamentaux garantis par les traités ou la Constitution - a pour seule conséquence que le juge ne peut prendre ni directement ni indirectement cet élément en considération lorsqu'il forme sa conviction, soit lorsque le respect de certaines conditions de forme est prescrit à peine de nullité, soit lorsque l'irrégularité commise a entaché la crédibilité de la preuve, soit lorsque l'usage de la preuve est contraire au droit à un procès équitable.

Zelfs indien artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek, in de interpretatie vermeld in de prejudiciële vraag, het Hof van Cassatie de bevoegdheid zou verlenen om kennis te nemen van een voorziening tegen een beslissing van de procureur des Konings ten aanzien van een magistraat van het openbaar ministerie, is het, wegens de beperkte draagwijdte van een cassatieberoep, aan het Hof van Cassatie niet toegestaan de feiten na te gaan waaruit zou worden afgeleid of de beslissing van een procureur des Konings in verband met de aan een magistraat van het openbaar ministerie toevertrouwde opdrachten een verhulde tuchtsanctie vormt.
Même si l'article 608 du Code judiciaire, selon l'interprétation mentionnée dans la question préjudicielle, donnait compétence à la Cour de cassation pour connaître d'un pourvoi contre une décision du procureur du Roi prise à l'égard d'un magistrat du ministère public, la Cour de cassation ne pourrait, en raison de la portée limitée d'un pourvoi en cassation, examiner les faits dont il serait déduit que la décision d'un procureur du Roi concernant les missions confiées à un magistrat du ministère public constitue une sanction disciplinaire déguisée.

« Schendt artikel 418, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, in samenhang gelezen met artikel 420bis van datzelfde Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij aan de burgerlijke partij de verplichting oplegt om binnen de termijn bedoeld in voornoemd artikel 420bis over te gaan tot betekening van de voorziening in cassatie aan de partij tegen wie deze is gericht en neerlegging van de stukken waaruit deze betekening blijkt, en dit op straffe van niet-ontvankelijkheid van de voorziening, terwijl geen gelijkaardige verplichting bestaat voor de in verdenking gestelde of de beklaagde die een voorziening in cassatie instelt tegen de burgerlijke partij ?
« L'article 418, alinéa 1, du Code d'instruction criminelle, lu en combinaison avec l'article 420bis du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il impose à la partie civile l'obligation de procéder, dans le délai visé à l'article 420bis précité, à la notification du pourvoi en cassation à la partie contre laquelle celui-ci est dirigé et au dépôt des pièces d'où appert cette notification, et ce à peine d'irrecevabilité du pourvoi, alors qu'il n'existe pas d'obligation analogue pour l'inculpé ou le prévenu qui se pourvoit en cassation contre la partie civile ?