Vertaling van "cassatie heeft eveneens " (Nederlands → Frans) :

Het Hof van Cassatie heeft eveneens deze discretionaire bevoegdheid wanneer het constateert dat het verzoek betrekking heeft op een wetsbepaling die geen enkel toepassings- of interpretatieprobleem stelt.
La Cour de cassation possède également ce pouvoir discrétionnaire lorsqu'elle constate que la requête porte sur une disposition légale qui ne pose aucune difficulté d'application ou d'interprétation.

Bij het onderzoek van de gevolgen van het arrest van het Hof van Cassatie is eveneens gebleken dat een hele reeks teksten inzake wedden en weddetoelagen het risico liep dat de geldigheid ervan wordt betwist op grond van de redenering die het Hof van Cassatie in zijn arrest van 23 maart 2012 heeft gevolgd, namelijk : [...] - het koninklijk besluit van 9 november 1978 tot vaststelling op 1 april 1972 van de weddeschalen van het bestuurs- en onderwijzend personeel en van het opvoedend hulppersoneel van de rijksinrichtingen voor kunstonderwijs met volledig leerplan, ressorterend onder de Minister van Nederlandse Cultuur en de Minister van Franse Cultuur, alsmede van de personeelsleden van de inspectiedienst belast met het toezicht op de inrichtingen voor kunstonderwijs; [...] Tegenover die vaststelling en om elke moeilijkheid te voorkomen ten aanzien van de overeenstemming van een dergelijk herstel met het algemeen beginsel van de niet-retroactiviteit van de administratieve beslissingen, met name verankerd in artikel 2 van het Burgerlijk Wetboek, dient op decretale wijze te worden opgetreden door over te gaan tot een wetgevende geldigverklaring van de besluiten van 12 april 1969 en van 27 juni 1974 en van de wijzigingsbesluiten ervan, alsook van de andere besluiten inzake wedden en weddetoelagen die hiervoor zijn aangehaald.
Il est également apparu à l'occasion de l'examen des conséquences de l'arrêt de la Cour de cassation que toute une série de textes en matière de traitements et de subventions-traitements encourait le risque de voir leur légalité contestée, sur le fondement du raisonnement tenu par la cour de cassation dans son arrêt du 23 mars 2012, à savoir : [...] - l'arrêté royal du 9 novembre 1978 fixant au 1 avril 1972 les échelles de traitements des membres du personnel directeur et enseignant et du personnel auxiliaire d'éducation des établissements d'enseignement artistique de plein exercice de l'Etat, relevant du Ministre de la Culture néerlandaise et du Ministre de la Culture française, ainsi que des membres du personnel du service d'inspection chargé de la surveillance des établissements d'enseignement artistique; [...] Face à ce constat et pour éviter toute difficulté quant à la conformité d'une telle réfection avec le principe général de la non-rétroactivité des décisions administratives, consacré notamment par l'article 2 du Code civil, il convient d'opérer par voie décrétale en procédant à une validation législative des arrêtés du 12 avril 1969 et du 27 juin 1974 et de leurs arrêtés modificatifs ainsi que des autres arrêtés en matière de traitement et de subventions-traitements cités ci-dessus.

(49) Het Hof van Cassatie heeft zich eveneens op artikel 5, § 3, van het EVRM beroepen om geen prejudiciële vraag te moeten stellen in het kader van een geschil over de vrijheidsberoving van een vreemdeling, met toepassing van de vreemdelingenwet van 15 december 1980 (Cass., 23 november 1994, Arr. Cass., 1994, blz. 1009, nr. 509).
(49) La Cour de cassation a également invoqué l'article 5, § 3, de la CEDH afin de ne pas devoir poser une question préjudicielle dans le cadre d'un recours contre une mesure privative de liberté concernant un étranger, prise en application de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers (Cass., 23 novembre 1994, Pas., 1994, I, p. 1002, nº 509).

Bij een arrest van 26 oktober 1990 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Overwegende dat het gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg, in de zin van de artikelen 418 en volgende van het Strafwetboek, overeenstemt met de nalatigheid of onvoorzichtigheid in de zin van de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; Dat de omstandigheid dat een strafbaar feit wordt gepleegd bij de uitvoering van een overeenkomst, aan de toepassing van de strafwet of van de regels van de uit een misdrijf voortvloeiende burgerrechtelijke aansprakelijkheid in beginsel niet in de weg staat; Dat het arrest, nu het vaststelt dat door gebrek aan toezicht fouten zijn begaan waardoor aan de eiser sub 3 onopzettelijk letsel is veroorzaakt, en nu zulke feiten noodzakelijk overeenstemmen met het misdrijf van onopzettelijk veroorzaken van slagen en verwondingen, niet wettig heeft kunnen beslissen dat te dezen alleen de contractuele aansprakelijkheid ter sprake kon komen; Wat het tweede onderdeel betreft : Overwegende dat schade waarvan de veroorzaking strafbaar is gesteld, niet als alleen maar contractuele schade kan worden aangemerkt op de enkele grond dat zij eveneens is veroorzaakt door de gebrekkige uitvoering van een bij overeenkomst aangegane verbintenis om voor de veiligheid van de getroffene in te staan » (Cass., 26 oktober 1990, Arr. Cass., 1990-1991, nr. 110).
Par un arrêt du 26 octobre 1990, la Cour de cassation a toutefois jugé : « Attendu que le défaut de prévoyance ou de précaution au sens des articles 418 et suivants du Code pénal correspond à la négligence ou l'imprudence prévue aux articles 1382 et 1383 du Code civil; Que la circonstance qu'une infraction est commise lors de l'exécution d'un contrat ne fait, en principe, obstacle ni à l'application de la loi pénale ni à celle des règles relatives à la responsabilité civile résultant d'une infraction; Que, dès lors qu'ils constatent que des fautes ont été commises par un manque de surveillance et ont causé des blessures involontaires au troisième demandeur, pareils faits correspondant nécessairement à l'infraction de coups et blessures involontaires, les juges d'appel n'ont pu décider légalement que seule la responsabilité contractuelle pouvait être engagée en l'espèce; Quant à la deuxième branche : Attendu que le dommage causé par un fait légalement punissable ne peut être considéré comme un dommage de nature exclusivement contractuelle par le seul motif qu'il a été causé ensuite de la mauvaise exécution de l'obligation contractuelle de veiller à la sécurité de la victime » (Cass., 26 octobre 1990, Pas., 1990-1991, I, n° 110).

Die hervorming heeft rekening gehouden met de opmerkingen van de magistraten van het Hof van Cassatie (Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-1832/4, p. 2; zie eveneens Kamer, CRIV 53 PLEN 182, vergadering van donderdag 30 januari 2014 namiddag, p. 51), en is met name geïnspireerd op het in Frankrijk ingevoerde procedurele formalisme, « waardoor het voor het Franse Hof van Cassatie mogelijk werd een antwoord te bieden op de cassatieberoepen in strafzaken die er aanhangig werden gemaakt » (ibid., p. 3).
Cette réforme a tenu compte des observations des magistrats de la Cour de cassation (Doc. parl., Sénat, 2012-2013, n° 5-1832/4, p. 2; voy. aussi Chambre, CRIV 53 PLEN 182, séance du jeudi 30 janvier 2014 après-midi, p. 51), et s'inspire notamment du formalisme procédural instauré en France, « qui a permis à la Cour de cassation de France de répondre aux pourvois dont elle était saisie en matière pénale » (ibid., p. 3).

Ofschoon het Hof van Cassatie in zijn arrest van 9 oktober 1992 heeft beslist dat « de beslissing waarbij de raad van de Orde krachtens artikel 459, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek het ereloon van de advocaat vermindert en de teruggave beveelt, zonder een tuchtstraf op te leggen, geen beslissing in tuchtzaken is waartegen krachtens artikel 468 van het Gerechtelijk Wetboek hoger beroep kan worden ingesteld », heeft het eveneens vastgesteld dat de advocaat het recht heeft om zich tot het gerecht te wenden (integrale versie van het arrest : Rechtskundig Weekblad, 1992-1993, p. 753).
Si, dans son arrêt du 9 octobre 1992, la Cour de cassation a jugé « que la décision suivant laquelle le conseil de l'Ordre réduit les honoraires d'un avocat et ordonne une restitution en vertu de l'article 459, alinéa 2, du Code judiciaire, sans infliger de sanction disciplinaire, ne constitue pas une sentence rendue en matière disciplinaire susceptible d'être frappée d'appel conformément à l'article 468 du Code judiciaire », elle a également constaté que l'avocat a le droit de s'adresser au juge (version intégrale de l'arrêt : Rechtskundig Weekblad, 1992-1993, p. 753).

Zelfs los van het feit dat het Hof dat element, waarover het zich immers in 1998 had uitgesproken, eveneens in aanmerking heeft kunnen nemen in de voormelde arresten nrs. 60/2001 en volgende, en los van het feit dat de dubbele aanleg die het Hof van Cassatie, volgens de verzoekers voor de verwijzende rechter, had willen invoeren om de belastingplichtige te beschermen, geen grondwettelijke vereiste vormt, neemt dat niet weg dat de wetgever, die de rol van de directeur der belastingen niet heeft omschreven, kon oordelen dat de filterprocedure die hem was toevertrouwd veronderstelde - om doeltreffend te zijn binnen het specifieke domein van de fiscale geschillenregeling - dat de belastingplichtige reeds vanaf dat stadium al zijn grieven zou laten gelden, zoals aangegeven in B.8.
Indépendamment même de ce que la Cour a pu également avoir égard à cet élément, sur lequel elle s'était en effet prononcée en 1998, dans les arrêts n 60/2001 et suivants précités, et de ce que le double degré de juridiction que la Cour de cassation avait, selon les requérants devant le juge a quo, voulu instaurer pour protéger le contribuable ne constitue pas une exigence constitutionnelle, il reste que le législateur, qui n'a pas qualifié le rôle du directeur des contributions, a pu estimer que la procédure de filtrage qui lui était confiée supposait, pour être efficace dans le domaine spécifique du contentieux fiscal, que le contribuable fasse dès ce stade valoir tous ses griefs, ainsi qu'il a été dit en B.8.

Het Hof van Cassatie heeft eveneens een rechtspraak ontwikkeld die meer flexibiliteit en afwegingen mogelijk maakt.
La Cour de cassation a également développé une jurisprudence qui offre plus de flexibilité et de mise en balance.

Het Hof van Cassatie heeft ons eveneens een uitstekend verslag met bijbehorende voorstellen voorgelegd.
La Cour de cassation nous a également adressé un excellent rapport. Des propositions y étaient adjointes.