Vertaling van "burgerlijke stand terwijl " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bevolkingsregister [ register van de burgerlijke stand ]
registre d'état civil

bureau van de burgerlijke stand | burgerlijke stand
état civil | service de l'état civil

burgerlijke stand
état civil

burgerlijke staat | burgerlijke stand
état civil

register van de burgerlijke stand
registre de l'état civil

ambtenaar van de burgerlijke stand
officier de l'état civil

akte van de burgerlijke stand
acte de l'état civil

ambtenaar van de burgerlijke stand
chef de service état civil | employé de l'état civil | cheffe de service état civil | employé de l'état civil/employée de l'état civil

Burgerlijke stand
Registres de l'état civil

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De eerstgenoemden beschikken over de mogelijkheid om de naam van hun biologische vader te dragen middels een verklaring voor de ambtenaar van de burgerlijke stand, terwijl de laatstgenoemden niet over die mogelijkheid beschikken.
Les premiers disposent de la possibilité de porter le nom de leur père biologique par une déclaration à l'officier de l'état civil, alors que les seconds n'en disposent pas.

Het is evenmin duidelijk waarom men strafbaar is, wanneer men aanzet tot of zijn voornemen bekend maakt tot het bedrijven van discriminatie jegens een persoon wegens zijn of haar burgerlijke stand, terwijl het aanzetten tot discriminatie of het bekendmaken van zijn voornemen om te discrimineren jegens een persoon wegens zijn of haar politieke overtuiging niet strafbaar is.
Il n'est pas davantage établi pour quelle raison on est punissable lorsque l'on incite à recourir ou que l'on donne une publicité à son intention de recourir à une discrimination envers une personne en raison de son état civil, alors que ce n'est pas le cas lorsqu'il s'agit d'une discrimination en raison de ses convictions politiques.

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 2 maart 2015 in zake Cécile Jenart en Marouan El Arbaoui tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Dour, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 maart 2015, heeft het Hof van Beroep te Bergen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals het is opgesteld in afwachting van de inwerkingtreding van de wet van 21 februari 2010 (en gelezen overeenkomstig, onder andere, de arresten van het Grondwettelijk Hof van 18 mei 2011 (nr. 83/2011) en 8 maart 2012 (nr. 43/2012)), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste kan worden gelegd van de partij die in het ongelijk wordt gesteld in een beroep dat tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand is ingesteld op grond van artikel 167, laatste lid, van het Burgerlijk Wetboek, terwijl wanneer de ambtenaar van de burgerlijke stand in datzelfde kader in het ongelijk wordt gesteld, hem geen rechtsplegingsvergoeding kan worden opgelegd ?
Moerman, E. Derycke et F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 2 mars 2015 en cause de Cécile Jenart et Marouan El Arbaoui contre l'officier de l'état civil de la commune de Dour, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 mars 2015, la Cour d'appel de Mons a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1022 du Code judiciaire, tel qu'il est rédigé dans l'attente de l'entrée en vigueur de la loi du 21 février 2010 (et lu conformément entre autres aux arrêts de la Cour constitutionnelle du 18 mai 2011 (n° 83/2011) et du 8 mars 2012 (n° 43/2012)), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'une indemnité de procédure peut être mise à charge de la partie qui succombe dans un recours intenté, contre l'officier de l'état civil, sur la base de l'article 167, dernier alinéa, du Code civil, alors que lorsque l'officier de l'état civil succombe dans ce même cadre aucune indemnité de procédure ne peut lui être imposée ?

De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of de in het geding zijnde bepalingen bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die interpretatie dat de partijen die in het ongelijk zijn gesteld in hun beroep, ingesteld op grond van artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek, tegen de weigering van de ambtenaar van de burgerlijke stand om hun huwelijk te voltrekken, gehouden zijn tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding, terwijl (1) de ambtenaar van de burgerlijke stand, wanneer hij in het ongelijk is gesteld naar aanleiding van een dergelijk beroep, niet gehouden is tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding, (2) artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek geen onderscheid maakt naar gelang van de hoedanigheid van de in het ongelijk gestelde partij en (3) de particulier die in het ongelijk is gesteld, in het kader van procedures met betrekking tot herstelvorderingen en stedenbouwkundige stakingsbevelen, niet ertoe gehouden is een rechtsplegingsvergoeding te betalen.
Le juge a quo demande à la Cour si les dispositions en cause sont compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle les parties ayant succombé dans leur recours, fondé sur l'article 167 du Code civil, contre le refus de l'officier de l'état civil de célébrer leur mariage sont tenues au paiement d'une indemnité de procédure alors que (1) l'officier de l'état civil, lorsqu'il succombe à l'occasion d'un tel recours, n'est pas tenu au paiement d'une indemnité de procédure, (2) l'article 1017 du Code judiciaire ne fait aucune distinction selon la qualité de la partie succombante et (3) le particulier ayant succombé dans le cadre de procédures portant sur des actions en réparation et des ordres de cessation urbanistiques n'est pas tenu de payer une indemnité de procédure.

Het zou immers paradoxaal kunnen lijken om het hoger beroep tegen de weigering van een bevoegde Belgische autoriteit om bepaalde akten van de burgerlijke stand op te stellen (zoals de weigering om een huwelijk te voltrekken vermeld in artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek) aan de familierechtbank toe te vertrouwen, terwijl het hoger beroep tegen de weigering om soortgelijke buitenlandse akten van de burgerlijke stand te erkennen tot de bevoegdheid van de rechtbank van eerste aanleg zou behoren (artikel 27 van het Wetboek van internationaal privaatrecht).
En effet, il pourrait sembler paradoxal que l'on confie au tribunal de la famille la compétence de statuer en appel contre le refus d'une autorité belge compétente d'établir certains actes d'état civil (tel que le refus de célébrer un mariage, prévu à l'article 167 du Code civil) alors que le tribunal de première instance serait compétent pour connaître des recours formés contre le refus de reconnaître des actes étrangers similaires (art. 27 du Code de droit international privé).

De indiener van het amendement merkt op dat het voorgestelde artikel 50, § 2, enkel bepaalt dat de ambtenaar van de burgerlijke stand gehouden is binnen drie dagen kennis te geven van het overlijden van een ouder aan de vrederechter van de verblijfplaats van de minderjarige, terwijl volgens het voorgestelde artikel 390 van het Burgerlijk Wetboek de vrederechter van de woonplaats zoals bepaald door artikel 36 van het Gerechtelijk Wetboek en, bij gebreke daarvan, de vrederechter van de verblijfplaats bevoegd is de voogdij te organiseren.
L'auteur de l'amendement indique que l'article 50, § 2, proposé se borne à disposer que l'officier de l'état civil est tenu d'informer, dans un délai de trois jours, le juge de paix de la résidence de l'enfant mineur du décès d'un parent, tandis qu'aux termes de l'article 390 proposé du Code civil, le juge de paix du domicile, tel qu'il est défini à l'article 36 du Code judiciaire, ou, à défaut de domicile, le juge de paix de la résidence est compétent pour organiser la tutelle.

Inderdaad, volgens de Nederlandse versie van de tekst moeten de verklaringen van afstand (artikel 22, § 1, 2°, WBN), van behoud van de Belgische nationaliteit (artikel 22, § 1, 5°, WBN) en van toekenning van de Belgische nationaliteit (artikel 8, § 1, 2°, b), WBN) afgelegd worden voor de ambtenaar van de burgerlijke stand (of de Belgische overheid gemachtigd tot de uitoefening van het ambt van burgerlijke stand in het buitenland) van de hoofdverblijfplaats van de " belanghebbende" terwijl de Franse tekst refereert aan de hoofdverblijfplaats van de « déclarant ».
En effet, selon la version néerlandaise du texte, les déclarations de renonciation (article 22, § 1, 2°, CNB), de conservation de la nationalité belge (article 22, § 1, 5°, CNB) et d'attribution de la nationalité belge (article 8, § 1, 2°, b), CNB) doivent être faites devant l'officier de l'état civil (ou l'autorité belge habilitée à assumer des fonctions d'état civil à l'étranger) de la résidence principale de « l'intéressé » alors que le texte francophone fait référence à la résidence principale du « déclarant ».

In het eerste geval volstaat een uittreksel van de akte, terwijl voor de buitenlandse akten, een kopie die conform aan het origineel verklaard is, vereist wordt, behalve in de gevallen waar met toepassing van internationale akkoorden, inzonderheid de Overeenkomst betreffende de aflevering van sommige uittreksels van akten van de burgerlijke stand bestemd voor het buitenland, ondertekend te Parijs op 27 september 1956 en de Overeenkomst inzake de afgifte van meertalige uittreksels van akten van de burgerlijke stand, ondertekend te Wenen op 8 september 1976, een uittreksel van een akte mag overgelegd worden.
Dans le premier cas, un extrait d'acte suffit alors que, pour les actes étrangers, une copie certifiée conforme à l'original est exigée, sauf lorsqu'un extrait d'acte peut être produit en application de conventions internationales, notamment la Convention relative à la délivrance de certains extraits d'actes de l'état civil destinés à l'étranger, signée à Paris le 27 septembre 1956, et la Convention relative à la délivrance d'extraits plurilingues d'actes de l'état civil, signée à Vienne le 8 septembre 1976.