Traduction de «burgerlijke rechtsvordering ertoe » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

burgerlijke rechtsvordering
procédure civile [ droit de la procédure civile ]

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
Code de procédure civile

burgerlijke rechtsvordering
action civile

instellen van de burgerlijke rechtsvordering
exercice de l'action civile

Rechtsvorderingsverdrag (1954) | Verdrag betreffende de burgerlijke rechtsvordering
Convention relative à la procédure civile (1954)

burgerlijke rechtsvordering | civiele procedure
procédure civile

burgerlijke rechtsvordering | BRv [Abbr.] | Rv [Abbr.]
procédure civile

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(23) In een arrest van het Hof van Cassatie staat het volgende : « .wat ze [eiseres] een aantasting van haar persoonlijk belang noemt, in werkelijkheid « het belang is dat alle burgers hebben bij de vervolging van de misdrijven en de bestraffing van de daders ervan, dat is .het maatschappelijke belang waarvan de verdediging in beginsel uitsluitend aan het openbaar ministerie is opgedragen », « dat de omstandigheid dat eiseres is opgericht als een instelling van openbaar nut die de verdediging van morele waarden op het oog heeft », geen voldoende reden is om eiseres ontvankelijk te verklaren in die burgerlijke rechtsvordering en « dat er anders over beslissen tot gevolg zou kunnen hebben dat gelijk wie zou kunnen tussenkomen in de strafvordering door burgerlijke rechtsvorderingen in te stellen welke zo niet ten doel zouden hebben het openbaar ministerie ertoe aan te zetten om op te treden of .het daartoe te dwingen » (Cass., 24 november 1982, Pas.
(23) Suivant les termes d'un arrêt de la Cour de cassation : « .ce qu'elle [la demanderesse] qualifie d'atteinte à son intérêt personnel est, en réalité, l'intérêt de l'ensemble des citoyens à ce que les infractions soient poursuivies et leurs auteurs punis, c'est-à-dire .l'intérêt social dont la défense est, en principe, confiée exclusivement au ministère public; que le fait d'être constitué en établissement d'utilité publique ayant pour objectif la défense des valeurs morales, ne suffit pas à rendre la demanderesse recevable à exercer cette action civile et qu'en décider autrement permettrait toutes les intrusions dans le domaine de la répression par l'intentement d'actions civiles, en réalité factices ayant pour effet, sinon pour but de faire sortir le ministère public de l'abstention ou .de lui forcer la main » (Cass., 24 novembre 1982, Pas.

De wetgever wordt er eveneens op gewezen dat een voorontwerp van wet « tot wijziging van diverse wettelijke bepalingen met betrekking tot het sociaal strafrecht » (46) onder meer ertoe strekt in de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering een nieuw artikel 20bis in te voegen, dat voorziet in een nieuw geval van verval van de strafvordering indien het openbaar ministerie een burgerlijke rechtsvordering instelt vóór de arbeidsgerechten.
L'attention du législateur est également attirée sur ce qu'un avant-projet de loi « modifiant diverses dispositions légales en matière de droit pénal social » (46) tend notamment à insérer dans le titre préliminaire du Code [de procédure pénale] un article 20bis, nouveau, qui instaure un nouveau mode d'extinction de l'action publique en cas d'exercice de l'action civile exercée par le ministère public devant les juridictions du travail.

In zoverre artikel 5 van de wet van 21 februari 2010 bepaalt dat het nieuwe achtste lid van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing zal zijn op de zaken die hangende zijn op het ogenblik dat het in werking treedt, en in de veronderstelling dat het in werking treedt voordat de huidige bij het Hof van Beroep aanhangig gemaakte procedure is beëindigd, schendt artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, in de nieuwe formulering ervan, in samenhang gelezen met de artikelen 1017 en 1018 van hetzelfde Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het ertoe zou leiden een rechtsplegingsvergoeding ten laste te leggen van de ambtenaar van de burgerlijke stand wanneer hij in het ongelijk wordt gesteld in een beroep dat tegen hem is ingesteld op grond van artikel 167, laatste lid, van het Burgerlijk Wetboek, terwijl geen enkele rechtsplegingsvergoeding verschuldigd is ten laste van de Belgische Staat wanneer het openbaar ministerie bij wege van rechtsvordering in burgerlijke procedures tussenkomt overeenkomstig artikel 138bis, § 1, van het Gerechtelijk Wetboek, of wanneer het arbeidsauditoraat een rechtsvordering instelt voor de arbeidsgerechten overeenkomstig artikel 138bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek ?
Dans la mesure où l'article 5 de la loi du 21 février 2010 prévoit que le nouvel alinéa 8 de l'article 1022 du Code judiciaire sera applicable aux affaires en cours au moment de son entrée en vigueur, et à supposer que celle-ci intervienne avant que la présente procédure dont est saisie la cour d'appel ne soit close, l'article 1022 du Code judiciaire, dans son nouveau libellé, combiné avec les articles 1017 et 1018 du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il aboutirait à mettre une indemnité de procédure à charge de l'officier de l'état civil lorsque celui-ci succombe dans un recours intenté contre lui sur la base de l'article 167, dernier alinéa, du Code civil, alors qu'aucune indemnité de procédure n'est due à charge de l'Etat belge lorsque le ministère public intervient par voie d'action dans les procédures civiles conformément à l'article 138bis, § 1, du Code judiciaire ou lorsque l'auditorat du travail intente une action devant les juridictions du travail conformément à l'article 138bis, § 2, du Code judiciaire ?

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de modelovereenkomst gevoegd bij het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
La question préjudicielle porte sur le point de savoir si l'article 601bis du Code judiciaire, inséré par l'article 36 de la loi du 11 juillet 1994 relative aux tribunaux de police et portant certaines dispositions relatives à l'accélération et à la modernisation de la justice pénale, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en regard de l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que la disposition en cause institue le tribunal de police comme juge exclusif de tous les droits et obligations découlant du droit applicable au roulage, y compris des articles 24 et 25 du contrat-type joint à l'arrêté royal du 14 décembre 1992 relatif au contrat-type d'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, alors que ce même tribunal de police connaît aussi de l'action pénale portant sur ces mêmes faits, de sorte qu'il serait amené à propos d'une action civile à se prononcer sur des faits qu'il ne pourrait paraître apprécier de manière impartiale, pour s'être déjà prononcé sur eux en statuant au pénal.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
La question préjudicielle porte sur le point de savoir si l'article 601bis du Code judiciaire, inséré par l'article 36 de la loi du 11 juillet 1994 relative aux tribunaux de police et portant certaines dispositions relatives à l'accélération et à la modernisation de la justice pénale, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en regard de l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que la disposition en cause institue le tribunal de police comme juge exclusif de tous les droits et obligations découlant du droit applicable au roulage, y compris des articles 24 et 25 de l'arrêté royal du 14 décembre 1992 relatif au contrat-type d'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, alors que ce même tribunal de police connaît aussi de l'action pénale portant sur ces mêmes faits, de sorte qu'il serait amené à propos d'une action civile à se prononcer sur des faits qu'il ne pourrait paraître apprécier de manière impartiale, pour s'être déjà prononcé sur eux en statuant au pénal.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 5, 3°, van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van het voorschrift van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de bepaling terzake de politierechtbank als exclusieve rechter aanstelt van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat hij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe wordt gebracht zich uit te spreken over feiten die hij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits hij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
La question préjudicielle porte sur le point de savoir si l'article 5, 3°, de la loi du 11 juillet 1994 relative aux tribunaux de police et portant certaines dispositions relatives à l'accélération et à la modernisation de la justice pénale viole les articles 10 et 11 de la Constitution en regard du prescrit de l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que la disposition en cause institue le tribunal de police comme juge exclusif de tous les droits et obligations découlant du droit applicable au roulage, y compris des articles 24 et 25 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, alors que ce même tribunal de police connaît aussi de l'action pénale portant sur ces mêmes faits, de sorte qu'il est amené à propos d'une action civile à se prononcer sur des faits qu'il ne peut paraître apprécier de manière impartiale, pour s'être déjà prononcé sur eux en statuant au pénal.

Zoals de Raad van State in zijn advies voorafgaand aan de wet van 9 augustus 1963 stelde (Parl. St., Kamer, 1962-1963, nr. 527/1, p. 56), vloeit daaruit een zuiver burgerlijke rechtsvordering voort : « de terugbetaling van niet verschuldigde verstrekkingen is noch een administratieve sanctie, noch een strafsanctie »; de aard van die vordering wordt niet gewijzigd door het feit dat de verzekeringsinstelling ertoe gehouden is de vordering in te leiden.
Comme l'indiquait le Conseil d'Etat dans son avis précédant la loi du 9 août 1963 (Doc. parl., Chambre, 1962-1963, n° 527/1, p. 56), il en résulte une action purement civile : « le remboursement de prestations indues n'est pas une sanction administrative ni une sanction pénale »; la nature de cette action n'est pas modifiée du fait que l'organisme assureur est tenu de l'intenter.

In Bulgarije heeft de inwerkingtreding van het nieuwe Wetboek van burgerlijke rechtsvordering in 2008 ertoe geleid dat de gerechtelijke beslissingen inzake verbodsacties in geval van hoger beroep pas mogen worden uitgevoerd nadat de rechter in derde aanleg tot een beslissing is gekomen.
En Bulgarie, depuis l’entrée en vigueur du nouveau code de procédure civile en 2008, les décisions en cessation ne sont exécutoires, en cas d’appel, qu’après que le tribunal de troisième instance a rendu sa sentence.