Vertaling van "burgerlijke fout aangenomen " (Nederlands → Frans) :

Introduction à la responsabilité , 2e, LGDJ, Parijs, 1995, blz. 260 en volgende, nr. 152 en volgende; Letourneau Ph et Cadiet L., Droit de la responsabilité , Dalloz, Parijs, 1996, blz. 57, nr. 166, blz. 497, nr. 2029, blz. 644, nr. 3067. Op de Belgisch-Frans-Luxemburgse dagen van het strafrecht van 1958 wees de Franse hoogleraar Louis Hugueney op de bijzondere verdienste van het Belgisch arrest van 6 oktober 1952 in de zaak « Romain » (waardoor het Belgisch Hof van Cassatie de regel « nulla poena sine culpa » opnieuw in ere had hersteld alsmede de bevrijdende werking van de onoverkomelijke dwaling inzake overtredingen en inbreuken op reglementen) en bekritiseerde hij reeds de theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout aangenomen door het Franse Hof van Cassatie in 1912 en hij bestempelde deze als de meest rampzalige erfenis die de Belgische jurisprudentie de Franse nagelaten had.
Introduction à la responsabilité, 2 éd., L.G.D.J., Paris, 1995, p. 260 et s., nº 152 et s.; Letourneau Ph. et Cadiet L., Droit de la responsabilité, Dalloz, Paris, 1996, p. 57 nº 166, p. 497, nº 2029, p. 644, nº 3067. Au cours des journées belgo-franco-luxembourgeoises de droit pénal de 1958, le professeur français Louis Hugueney, après avoir souligné le mérite particulier de l'arrêt belge du 6 octobre 1952, en cause « Romain » (par lequel la Cour de cassation de Belgique avait rétabli la règle « nulla poena sine culpa » et l'effet libérateur de l'erreur invincible en matière de contraventions et d'infractions réglementaires), dénonçait déjà la théorie de l'unité des fautes pénale et civile adoptée par la Cour de cassation de France en 1912 et qualifiée de « legs le plus funeste » fait par la jurisprudence belge à la jurisprudence française.

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat, om een publiekrechtelijk rechtspersoon aansprakelijk te stellen, het gegeven dat die laatstgenoemde een handeling heeft aangenomen die door de Raad van State nietig is verklaard of nietig kan worden verklaard, niet volstaat om het bestaan van een aan hem toe te schrijven fout te bewijzen, maar dat eveneens moet worden aangetoond dat de administratie bij die gelegenheid een nalatig gedrag heeft aangenomen of zich verkeerd heeft gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige administratie die zich in dezelfde omstandigheden bevindt, in zoverre, in dat geval, die bepalingen een verschil in behandeling zouden invoeren tussen de privaatrechtelijke personen en de publiekrechtelijke personen, waarbij de eerstgenoemden immers burgerrechtelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld door het loutere feit dat zij een rechtsbepaling hebben geschonden, zonder dat daarnaast moet worden aangetoond dat zij eveneens een nalatig gedrag hebben aangenomen of zich verkeerd hebben gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige persoon die zich in dezelfde omstandigheden bevindt ?
« Les articles 1382 et 1383 du Code civil violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, s'ils doivent être interprétés en ce sens que pour engager la responsabilité d'une personne morale de droit public, la circonstance que cette dernière a adopté un acte annulé ou annulable par le Conseil d'Etat ne suffit pas pour établir l'existence d'une faute lui étant imputable, mais il faut également démontrer que l'administration a, à cette occasion, adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de l'administration normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions, en ce que dans ce cas, ces dispositions créeraient une différence de traitement entre les personnes de droit privé et les personnes de droit public, la responsabilité civile des premières pouvant en effet être engagée du simple fait d'avoir violé une disposition de droit et sans qu'il soit nécessaire, pour le surplus, d'établir qu'elles ont également adopté un comportement négligent ou commis une erreur de conduite suivant le critère de la personne normalement soigneuse et prudente placée dans les mêmes conditions ?