Traduction de «burgerlijk wetboek legt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

burgerlijk wetboek
code civil

Burgerlijk Wetboek
Code civil

Europees Burgerlijk Wetboek
Code civil européen

Nieuw Nederlands Burgerlijk Wetboek
Nouveau code civil néerlandais

Burgerlijk Wetboek | BW [Abbr.]
code civil | Code civil belge

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
Code de procédure civile

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Artikel 664 van het Burgerlijk Wetboek legt de kosteloze rechtsbijstand vast voor zij die niet over de nodige inkomsten beschikken; om de kosten van rechtspleging geheel of ten dele te ontslaan van de betaling van de registratie-, griffie- en uitgifterechten en van de andere kosten welke deze rechtspleging met zich meebrengt.
L'article 664 du Code judiciaire institue l'assistance judiciaire gratuite pour ceux qui ne disposent pas des revenus nécessaires pour faire face aux frais d'une procédure en les dispensant, en tout ou en partie, de payer les droits d'enregistrement, de greffe et d'expédition et les autres dépens que cette procédure entraîne.

Artikel 913 van het Burgerlijk Wetboek legt de erfdelen van de kinderen van de overledene vast en derhalve het beschikbaar gedeelte.
L'article 913 du Code civil détermine les parts réservataires des enfants du défunt ainsi, dès lors, que la quotité disponible.

1. Artikel 335, § 3, derde lid, van het Burgerlijk Wetboek legt het beginpunt vast van de termijn waarbinnen de ouders de verklaring van naamsverandering kunnen afleggen indien de tweede afstammingsband door een erkenning of een vonnis wordt vastgelegd.
1. L'article 335, § 3, alinéa 3, du Code civil détermine le point de départ du délai endéans lequel les parents peuvent faire la déclaration de changement de nom si le second lien de filiation est établi par reconnaissance ou par jugement.

3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?
3. L'article 577-2 du Code civil, en particulier les paragraphes 3 et 5, telle que cette disposition (dans son contexte actuel et celui de l'époque) est applicable depuis le 1 septembre 2005, en ce qu'il dispose ou est interprété en ce sens que l'indivisaire ayant utilisé seul le bien indivis et ayant bénéficié de la jouissance exclusive de ce bien est tenu de payer à l'autre indivisaire une indemnité équivalente à sa part dans la valeur de rapport de ce bien, même lorsque le fait que l'autre indivisaire n'a pas exercé en nature son droit d'usage et de jouissance n'est pas imputable à l'indivisaire cité en premier lieu et même lorsque l'autre indivisaire refuse délibérément d'exercer en nature son droit d'usage et de jouissance, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, pris isolément ou lus en combinaison avec l'article 16 de la Constitution et avec l'article 1 du (Premier) Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de la même Convention, en ce que les restrictions apportées par la loi au droit de propriété du premier indivisaire sont disproportionnées, de sorte qu'il n'existe pas de juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection de ses droits fondamentaux et que l'ingérence lui impose une charge disproportionnée (' excessive burden '), alors que les restrictions imposées au droit de propriété ne peuvent être disproportionnées, de sorte qu'il faut qu'existe un juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection des droits fondamentaux de l'individu et que l'ingérence ne peut imposer une charge disproportionnée (' excessive burden ') à l'intéressé ?

Vandaag legt artikel 80bis van het Burgerlijk Wetboek een aangifteplicht vast voor levenloos geboren kinderen meer dan 180 dagen (zes maanden) na de verwekking en wordt in overeenstemming met artikel 80bis van het Burgerlijk Wetboek door de ambtenaar van de burgerlijke stand een akte opgemaakt : de akte van aangifte van een levenloos kind.
À l'heure actuelle, l'article 80bis du Code civil impose une obligation de déclaration pour les enfants nés sans vie plus de 180 jours (six mois) après la conception et prévoit que l'officier de l'état civil dresse un acte de déclaration d'enfant sans vie.

Vandaag legt artikel 80bis van het Burgerlijk Wetboek een aangifteplicht vast voor levenloos geboren kinderen meer dan 180 dagen (6 maanden) na de verwekking en wordt in overeenstemming met artikel 80bis van het Burgerlijk Wetboek door de ambtenaar van de burgerlijke stand een akte opgemaakt : de akte van aangifte van een levenloos kind.
À l'heure actuelle, l'article 80bis du Code civil impose une obligation de déclaration pour les enfants nés sans vie plus de 180 jours (6 mois) après la conception et prévoit que l'officier de l'état civil dresse un acte de déclaration d'enfant sans vie.

Deze bepaling legt de datum vast waarop de echtscheiding effect sorteert ten aanzien van derden — nog steeds onder voorbehoud van de artikelen 1400, 8º, en 1407, in fine, van het Burgerlijk Wetboek (het gaat om datum van overschrijving in de registers van de burgerlijke stand, met dien verstande dat de gevolgen enkel voor de toekomst gelden).
Cette disposition fixe la date des effets du divorce vis-à-vis de tiers soit — toujours sous réserve des articles 1400, 8º, et 1407 in fine du Code civil — la date de la transcription dans les registres de l'état civil et pour l'avenir seulement.

Artikel 1432 van het Burgerlijk Wetboek legt als regel vast dat een vergoeding is verschuldigd wanneer het gemeenschappelijk vermogen verrijkt of verarmd is ten nadele of ten voordele van het eigen vermogen van een der echtgenoten (Parl. St., Senaat, 1975-1976, nr. 683/2, p. 70).
L'article 1432 du Code civil établit comme principe qu'il y a récompense lorsque le patrimoine commun s'est enrichi ou appauvri au détriment ou au bénéfice du patrimoine propre de l'un ou l'autre époux (Doc. parl., Sénat, 1975-1976, n° 683/2, p. 70).

2. Indien er geen bezwaar is gemaakt, is het de gewone rechter die bepaalt of de kerkelijke beslissing al dan niet civielrechtelijke gevolgen heeft en, indien dit het geval is, deze ten uitvoer legt overeenkomstig hetgeen in het burgerlijk wetboek over de redenen voor nietigverklaring en ontbinding is bepaald.
2) Si aucune des deux parties n'a fait opposition, il appartient au juge ordinaire de décider si la décision canonique produit ou non des effets civils; dans l'affirmative, il procède à l'exécution conformément aux dispositions du code civil en matière d'annulation et de dissolution.