Vertaling van "btw-wetboek vormde " (Nederlands → Frans) :

Bij de inwerkingtreding van artikel 84quater van het Btw-Wetboek vormde de kennisgeving van het proces-verbaal van regularisatie in btw-aangelegenheden het 'blijvend meningsverschil' (antwoord op vraag nr. 1283 van de heer de Clippele van 11 mei 2001, Senaat, G.Z. 2001-2002, Vragen en Antwoorden, nr. 2-44, en op vraag nr. 887 van de heer Pinxten van 18 juli 2005, Kamer, Vragen en Antwoorden, 51 091).
Lors de l'entrée en vigueur de l'article 84quater du Code de la TVA, la notification du procès-verbal de régularisation constituait en TVA le "désaccord persistant" (réponse à la question n° 1283 de monsieur de Clippele du 11 mai 2001, Sénat, S.O. 2001-2002, Questions et Réponses, n° 2-44, et à la question n° 887 de monsieur Pinxten du 18 juillet 2005, Chambre, QRVA 51 091).

Het Hof heeft in de voormelde arresten geoordeeld dat de hoofdelijke gehoudenheid geen dubbele straf vormde, omdat de hoofdelijkheid die met name wordt opgelegd bij artikel 73sexies van het BTW-Wetboek waarover het werd ondervraagd, « een door de wet zelf aan de strafrechtelijke veroordeling verbonden burgerlijk gevolg » is.
Si la Cour a considéré dans les arrêts précités que l'obligation solidaire ne constituait pas une double peine, c'est parce que la solidarité imposée notamment par l'article 73sexies du Code de la TVA sur laquelle elle était interrogée est « la conséquence civile que la loi elle-même attache à la condamnation pénale ».

Artikel 6, eerste lid, van het btw-Wetboek vormde in de versie die voorafging aan de wijziging ervan bij de bestreden bepaling, de omzetting van dat artikel 4, lid 5, eerste alinea, van de richtlijn van 17 mei 1977.
L'article 6, alinéa 1, du Code de la TVA, dans sa version antérieure à sa modification par la disposition attaquée, constituait la transposition de cet l'article 4, paragraphe 5, premier alinéa, de la directive du 17 mai 1977.

Op mijn schriftelijke vraag nr. 713 van 1 april 2005 over de BTW-plicht van gemeenten met betrekking tot de concessie voor het exploiteren van een kampeerterrein antwoordde u dat de administratieve rechtspraak er tot op heden altijd van is uitgegaan dat het ter beschikking stellen van gebouwen van het openbaar domein geen onroerende verhuur vormde die vrijgesteld is bij artikel 44, § 3, 2°, eerste lid van het BTW-Wetboek, maar beschouwd moest worden als een dienst zoals bedoeld in artikel 18, § 1, tweede lid, 6° van het BTW-Wetboek. Voormelde diensten zijn aan de BTW onderworpen en verlenen de openbare instellingen bijgevolg de hoedanigheid van belastingplichtige met recht op aftrek (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2004-2005, nr. 85, blz. 14.738).
En réponse à ma question écrite n° 713 du 1er avril 2005 relative à l'assujettissement des communes à la TVA en cas de concession de droits à l'exploitation d'un terrain de camping, vous m'indiquiez que la jurisprudence administrative a toujours considéré que les mises à disposition d'immeubles du domaine public ne pouvaient être constitutives de locations immobilières exemptées par l'article 44, § 3, 2°, 1er alinéa du Code de la TVA mais devraient s'analyser en des prestations de services visées à l'article 18, § 1er, deuxième alinéa, 6° du Code de la TVA, soumises à la taxe et conférant dès lors aux organismes publics la qualité d'assujetti avec droit à la réduction (Questions etRéponses, Chambre, 2004-2005, n° 85, p. 14738).