Vertaling van "btw-wetboek blijft " (Nederlands → Frans) :

Er wordt derhalve vastgesteld dat de tegenaanzegging inzake de directe belastingen exclusief geregeld blijft door de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek, zelfs als het derdenbeslag en de verklaring van derde-beslagene zouden gelegd zijn per elektronische weg, terwijl in het kader van artikel 85bis, btw-Wetboek de tegenaanzegging op vereenvoudigde wijze gerealiseerd kan worden, te weten de mededeling aan de derde-beslagene van de datum van neerlegging bij de aanbieder van de universele postdienst van de betekening aan de beslagene, op elektronische wijze.
Il est dès lors constaté que la contre-dénonciation en matière de contributions directes reste exclusivement régie par les dispositions du Code judiciaire, quand bien même la saisie-arrêt et la déclaration de tiers-saisi seraient adressées par voie électronique, alors que dans le cadre de l'article 85bis, Code T.V.A. la contre-dénonciation peut être réalisée de manière simplifiée, à savoir la communication au tiers-saisi de la date de remise au prestataire de service postal universel de la dénonciation au saisi, de manière électronique.

Deze schuld blijft immers eigen aan één enkel lid voor zover ze het gevolg is van een handeling verricht door een buiten België gevestigde belastingplichtige die, hoewel verbonden met een lid van die BTW-eenheid, zelf geen lid van die BTW-eenheid kan zijn op grond van artikel 4, § 2, van het BTW-Wetboek en van het koninklijk besluit nr. 55 van 9 maart 2007.
Celle-ci reste en effet propre à un seul membre dans la mesure où elle résulte d'une opération réalisée par un assujetti établi en dehors de la Belgique qui, bien que lié à un membre de cette unité TVA, ne peut être lui-même membre de cette unité TVA en vertu de l'article 4, § 2, du Code de la TVA et de l'arrêté royal nº 55 du 9 mars 2007.

De verwijzende rechter vraagt of de artikelen 193, 196 en 197 van het Strafwetboek, artikel 73bis van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna : BTW-Wetboek), artikel 450 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992) en de artikelen 21, 22 en 23 van de wet van 17 april 1878 houdende de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering, in de interpretatie dat het « gebruik van valse stukken » een voordurend misdrijf is - doordat het gebruik blijft voortduren, zelfs zonder een nieuw feit van de dader en zonder zijn herhaald optreden, zolang het door hem beoogde doel niet is bereikt en zolang de hem verweten beginhandeling, zonder verzet van zijn kant, het nuttige gevolg heeft dat hij ervan verwachtte -, bestaanbaar zijn met de artikelen 12 en 14 van de Grondwet en met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.
Le juge a quo demande si les articles 193, 196 et 197 du Code pénal, l'article 73bis du Code de la taxe sur la valeur ajoutée (ci-après : Code de la TVA), l'article 450 du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992) et les articles 21, 22 et 23 de la loi du 17 avril 1878 contenant le titre préliminaire du Code de procédure pénale, dans l'interprétation selon laquelle l'« usage de faux » est une infraction continue - en ce que l'usage perdure même sans un fait nouveau de l'auteur et sans son intervention itérative, tant que le but qu'il poursuit n'est pas atteint et tant que l'acte initial qui lui est reproché a, sans opposition de sa part, l'effet utile qu'il en attendait -, sont compatibles avec les articles 12 et 14 de la Constitution et avec l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme.

« Schendt artikel 334 van de programmawet van 27 december 2004, zo geïnterpreteerd dat het, in het geval van een faillissement en niettegenstaande het bestaan van die situatie van samenloop, de compensatie toelaat van fiscale schuldvorderingen met een fiscale schuld die de gefailleerde verschuldigd blijft op het ogenblik van het faillissement, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de gefailleerde wiens schuldvordering is ontstaan uit een verrichting van vóór het faillissement op dezelfde wijze behandelt als de andere schuldeisers die, met toepassing van artikel 2, tweede lid, van het BTW-Wetboek, worden gelijkgesteld met de gefailleerde en wier schuldvordering, na de faillietverklaring, is ontstaan uit de voortzetting van de activiteiten of de verrichtingen verbonden aan het beheer daarvan, terwijl zij in verschillende situaties zijn geplaatst ?
« L'article 334 de la loi-programme du 27 décembre 2004, interprété comme autorisant, dans l'hypothèse d'une faillite et nonobstant l'existence de cette situation de concours, la compensation de créances fiscales avec une dette fiscale dont le failli reste redevable au moment de la faillite, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il traite de manière identique le failli dont la créance est née d'une opération antérieure à la faillite et les autres créanciers, assimilés au failli par application de l'article 2, alinéa 2, du CTVA, dont la créance est née après la déclaration de faillite, de la poursuite des activités ou des opérations liées à la gestion de celle-ci alors qu'ils sont placés dans des situations différentes ?

Artikel 1. In artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 46 van 29 december 1992 tot regeling van de aangifte van de intracommunautaire verwerving van vervoermiddelen en van de betaling van de ter zake verschuldigde BTW, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 22 november 1994, worden de woorden « geheel of ten dele in gebreke blijft de door artikel 53, eerste lid, 3° en 4°, of 53ter van het Wetboek voorgeschreven verplichtingen na te komen». vervangen door de woorden « geheel of ten dele in gebreke blijft de door de artikelen 53, eerste lid, 3° en 4°, 53bis, § 1, 53ter of 53quater van het Wetboek voorgeschreven verplichtingen na te komen».
Article 1. A l'article 2, de l'arrêté royal n° 46 du 29 décembre 1992 relatif à la déclaration de l'acquisition intracommunautaire de moyens de transport et au paiement de la T.V. A. due y afférente, modifié par l'arrêté royal du 22 novembre 1994, les mots « ne remplit pas totalement ou partiellement, les obligations prescrites par l'article 53, alinéa 1, 3° et 4°, ou 53ter du Code». sont remplacés par les mots « ne remplit pas totalement ou partiellement les obligations prescrites par les articles 53, alinéa 1, 3° et 4°, 53bis, § 1, 53ter ou 53quater du Code ».

Het zijn derhalve de regels met betrekking tot de beperking, de verwerping of de herziening van de aftrek die worden toegepast wanneer een goed dat oorspronkelijk voor het bedrijf was bestemd, naderhand wordt aangewend voor doeleinden die vreemd zijn aan de economische activiteit van de belastingplichtige. De toepassing van voornoemd artikel 19, § 1, van het BTW-wetboek blijft in de praktijk dan ook beperkt tot de situaties waarin er sprake is van een tijdelijk gebruik voor een korte duur, louter toevallig of zeer onregelmatig, van het geheel of een deel van een goed dat normaal bestemd is om in zijn geheel te worden aangewend voor de economische activiteit van de belastingplichtige.
Ce sont donc les règles relatives à la limitation, au rejet ou à la révision des déductions qui s'appliquent lorsqu'un bien initialement affecté à l'entreprise est ensuite utilisé, à des fins étrangères à l'activité économique de l'assujetti, ce qui limite ainsi, en pratique, l'application de l'article 19, § 1er, précité aux situations où il s'agit d'une utilisation temporaire de courte durée, tout à fait occasionnelle ou très irrégulière, de tout ou partie d'un bien normalement destiné à être utilisé en totalité pour une activité économique d'assujetti.

Hetzelfde geldt overigens als de eigenaar van het terrein uitdrukkelijk of stilzwijgend aan de voornoemde persoon de toelating heeft gegeven om op dit terrein te bouwen en daartoe afstand heeft gedaan van zijn recht van natrekking, hetgeen overigens als de vestiging van een recht van opstal wordt beschouwd. Behoudens in het geval waarbij het zou gaan om de vestiging of de overdracht van het recht van erfpacht door een onderneming die gespecialiseerd is in onroerende financieringshuur in het kader van een overeenkomst bedoeld in artikel 44, 3, 2°, b) (nieuw), van het BTW-wetboek, wordt de voornoemde vestiging van een zakelijk recht, ander dan het eigendomsrecht, dat aan de houder ervan een recht van gebruik op het betreffende terrein verleent, aangemerkt als de levering van een goed bedoeld in artikel 9, tweede lid, 2° (nieuw), maar die vrijgesteld is door artikel 44, 3, 1°, b) (nieuw) van voornoemd wetboek. Laatstgenoemde handeling blijft derhalve buiten de toepassing van artikel 18 van dat wetboek, hoewel de standplaats waarop het recht betrekking heeft deel zou uitmaken van een terrein ingericht als kampeerterrein.
En dehors du cas où il s'agirait de la constitution ou de la cession d'un droit d'emphytéose par une entreprise pratiquant la location-financement de biens immeubles, dans le cadre d'un contrat visé par l'article 44, 3, 2°, b) (nouveau), du Code de la TVA, la constitution susvisée d'un droit réel, autre que le droit de propriété, donnant à son titulaire un pouvoir d'utilisation sur le terrain concerné, s'analyse en une livraison de bien visé par l'article 9, alinéa 2, 2° (nouveau), mais exemptée par l'article 44, 3, 1°, b) (nouveau), du susdit code et elle reste donc en dehors des prévisions de l'article 18 de ce code, encore que l'emplacement sur lequel le droit porte ferait partie d'un terrain aménagé pour le camping.

De vrijstelling die is bepaald in artikel 44, § 2, 9° van het BTW-Wetboek betreffende de prestaties verstrekt door culturele verenigingen die als dusdanig door de gemeenschappen zijn erkend, blijft van toepassing.
L'exonération prévue à l'article 44, § 2, 9° du Code de la TVA relative aux prestations fournies par les associations culturelles reconnues en tant que telles par les communautés reste applicable.

- Zoals ik reeds verduidelijkte in mijn antwoord op de mondelinge vraag van senator Olivier van 5 februari laatstleden blijft de vrijstelling, zoals bedoeld in artikel 44, § 2, 8°, van het BTW-Wetboek, volledig van toepassing voor uitvoerende artiesten die handelen als fysieke personen, ongeacht of ze solo of in groep optreden.
- Comme j'ai déjà expliqué en réponse à la question orale posée par le sénateur Olivier le 5 février dernier, l'exonération prévue à l'article 44, § 2, 8° du Code de la TVA reste entièrement applicable aux artistes exécutants agissant en tant que personnes physiques que ce soit seul ou en groupe.