Traduction de «brengt voor belgië geen nieuwe verplichtingen mee want » (Néerlandais → Français) :

Die nieuwe paragraaf brengt voor België geen nieuwe verplichtingen mee want, zoals dat het geval is voor de meeste OESO-lidstaten, was de Belgische praktijk reeds in overeenstemming met die regels.
Ce nouveau paragraphe ne crée pas de nouvelle obligation pour la Belgique car la pratique de la Belgique, comme celle de la plupart des pays membres de l'OCDE, était déjà conforme à ces règles.

Die nieuwe paragraaf brengt voor België geen nieuwe verplichtingen mee want, zoals dat het geval is voor de meeste OESO-lidstaten, was de Belgische praktijk reeds in overeenstemming met die regels.
Ce nouveau paragraphe n'engendre aucune obligation nouvelle pour la Belgique car la pratique belge, comme celle de la plupart des États membres de l'OCDE, était déjà conforme à ces règles.

Die nieuwe paragraaf brengt voor België geen nieuwe verplichtingen mee want de Belgische praktijk stemt reeds overeen met die regel, zoals dat trouwens het geval is voor de meeste OESO-lidstaten.
Ce nouveau paragraphe ne crée pas de nouvelle obligation pour la Belgique car la pratique de la Belgique, comme celle de plupart des pays membres de l'OCDE, est déjà conforme à cette règle.

Die nieuwe paragraaf brengt voor België geen nieuwe verplichtingen mee want zoals dat het geval is voor de meeste OESO-lidstaten was de Belgische praktijk reeds in overeenstemming met die regels.
Ce nouveau paragraphe ne crée pas de nouvelle obligation pour la Belgique car la pratique de la Belgique, comme celle de plupart des pays membres de l'OCDE, était déjà conforme à ces règles.

Deze mededeling brengt geen nieuwe verplichtingen voor de lidstaten met zich mee en doet evenmin afbreuk aan de uitlegging die het Hof van Justitie aan deze kwestie zou kunnen geven.
Elle n'impose aucune nouvelle obligation aux États membres et ne préjuge en rien de l'interprétation que la Cour de justice pourrait donner de cette question.

De mededeling brengt geen nieuwe verplichtingen voor de lidstaten met zich mee en doet evenmin afbreuk aan de uitlegging die het Hof van Justitie aan deze kwestie zou kunnen geven.
Elle n'impose aucune nouvelle obligation aux États membres, et elle ne préjuge pas de l'interprétation que la Cour de justice pourrait donner de ces questions.

Arresten waaraan nog geen uitvoering werd gegeven In 1992 vertoont het aantal arresten van het Hof van Justitie waaraan nog geen uitvoering werd gegeven, een lichte neerwaartse ontwikkeling, te weten van 105 naar 100. Twee factoren hebben er wellicht toe bijgedragen dat er een positieve ombuiging heeft plaatsgevonden : - bij zijn arresten van 20 november 1991 (arresten Francovitch en Bonifaci) heeft het Hof van Justitie als beginsel gesteld dat de Lid-Staten verplicht zijn om de schade te vergoeden die aan particulieren wordt berokkend door niet-toepassing van een richtlijn, en heeft het de volgende voorwaarden voor de toepassing ervan vastgesteld : het door de richtlijn voorgeschreven resultaat brengt de toekenning mee van rechten aan particulieren; de inhoud van deze rechten moet kunnen worden vastgesteld op grond van de bepalingen van de richtlijn; het bestaan van een causaal verband tussen de niet-nakoming van de verplichting die op de Staat rust, en de door de betrokkenen geleden schade moet worden aangetoond; - het nieuwe artikel 171 van het Verdrag betreffende de Europese Unie zal het Hof, zodra het Verdrag in werking treedt, de mogelijkheid geven om de Lid-Staat die na een eerste veroordeling wegens niet-naleving van zijn verplichtingen het arrest van het Hof niet is nagekomen, de betaling van een forfaitaire som of een dwangsom op te leggen.
Deux éléments ont peut-être contribué à l'amorce d'une évolution positive: - par ses arrêts du 20 novembre 1991 (arrêts Francovitch et Bonifaci), la Cour de justice a posé le principe de l'obligation pour les Etats membres d'indemniser les particuliers qui subissent un préjudice du fait de la non application d'une directive, et a fixé les conditions suivantes pour son application : que le résultat prescrit par la directive comporte l'attribution de droits au profit de particuliers; que le contenu de ces droits puisse être identifié sur la base des dispositions de la directive; que l'existence d'un lien de causalité entre la violation de l'obligation qui incombe à l'Etat et le dommange subi par les personnes lésées soit rapportée; - le nouvel article 171 du traité sur l'Union européenne permettra à la Cour, dès l'entrée en vigueur du Traité, d'infliger le paiement d'une somme forfaitaire ou d'une astreinte à l'Etat membre qui, condamné une première fois pour un manquement à ses obligations, ne s'est pas conformé à l'arrêt de la Cour.