Vertaling van "bovendien de staat positieve verplichtingen " (Nederlands → Frans) :

Zo oordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens : « Het Hof herinnert eraan dat de positieve verplichtingen die inherent zijn aan een daadwerkelijke eerbiediging van het privé- of gezinsleven de aanneming kunnen impliceren van maatregelen tot eerbiediging van het privéleven tot in de sfeer van onderlinge verhoudingen tussen individuen (X en Y t. Nederland, 26 maart 1985, Serie A, nr. 91, p. 11, § 23, en Botta t. Italië, 24 februari 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). In dat opzicht is het juist dat de notie privéleven naar gelang van de omstandigheden de morele en fysieke integriteit van de persoon kan omvatten, die zich zelf kan uitstrekken tot situaties van vrijheidsberoving. Te dezen klaagt de verzoeker een gebrek aan bescherming door de Staat aan tegen passief roken. In verband met het onderwerp van dat verzoekschrift dient het Hof, naast de vaststelling dat er onder de lidstaten geen eenvormige reactie is ten opzichte van het passief roken, eraan te herinneren dat het niet aan het Hof toekomt de Staten een precieze gedragslijn te doen aannemen in alle sectoren van de maatschappij. Meer in het bijzonder dient te worden opgemerkt dat er geen eenvormigheid is ten opzichte van de wijze waarop wordt omgegaan met het passief roken in penitentiaire centra. Situaties zoals die van de verzoeker, die over een individuele cel beschikt, doen zich voor naast andere situaties waarbij rokende en niet-rokende gevangenen dezelfde cel moeten delen. Bovendien merkt het Hof op dat sommige verdragsluitende Staten de oppervlakte beperkten van de gemeenschappelijke ruimten waar mag worden gerookt. Andere Staten, daarentegen, hebben geen enkele beperking gesteld op het roken in penitentiaire centra. Wat Spanje betreft, is de televisiezaal de enige gemeenschappelijke ruimte waar gevangenen mogen roken. In het licht van de ontstentenis van een gemeenschappelijke visie tussen de lidstaten over het roken en de reglementering van het recht om te roken in penitentiaire centra, en ...
Ainsi, la Cour européenne des droits de l'homme a jugé : « La Cour rappelle que les obligations positives inhérentes à un respect effectif de la vie privée ou familiale peuvent impliquer l'adoption de mesures visant au respect de la vie privée jusque dans les relations des individus entre eux (X et Y c. Pays-Bas, arrêt du 26 mars 1985, Série A n° 91, p. 11, § 23, et Botta c. Italie, arrêt du 24 février 1998, Recueil 1998-I, p. 422, § 33). A cet égard, il est vrai que la notion de vie privée peut, selon les circonstances, englober l'intégrité morale et physique de la personne, qui elle-même peut s'étendre à des situations de privation de liberté. En l'espèce, le requérant se plaint du manque de protection par l'Etat face au tabagisme passif. En relation avec l'objet de cette requête, la Cour, outre le constat d'absence de réaction uniforme face au tabagisme passif parmi les Parties contractantes, se doit de rappeler qu'il ne lui appartient pas d'imposer aux Etats un comportement précis à observer dans chaque secteur de la société. Plus particulièrement, il convient de signaler qu'il n'existe pas d'uniformité vis-à-vis du traitement accordé au tabagisme dans les centres pénitentiaires. En effet, des situations telles que celle du requérant, qui dispose d'une cellule individuelle, coexistent avec d'autres où des prisonniers fumeurs et non-fumeurs sont contraints à partager la même cellule. De plus, la Cour signale que certaines Parties contractantes limitent la surface des parties communes où il est autorisé de fumer. En revanche, d'autres Etats n'ont fixé aucune limitation pour les fumeurs dans les centres pénitentiaires. En ce qui concerne l'Espagne, la salle de télévision est le seul espace commun où les détenus peuvent fumer. A la lumière de l'absence d'une communauté de vues entre les Etats membres concernant le tabagisme et la réglementation du droit à fumer dans les centres pénitentiaires, et compte tenu des circonstances particulières de l'espèce, la Cour concl ...

Bovendien waren verschillende sponsors van bedrijfspensioenfondsen niet in staat om hun verplichtingen na te komen.
En outre, plusieurs entreprises d’affiliation à des fonds de pension professionnels ont éprouvé des difficultés à respecter leurs obligations.

Die bepaling legt ook positieve verplichtingen op aan de Staat (119) .
Cette disposition impose également des obligations positives à l'État (119) .

Het Hof van Cassatie heeft in diverse arresten bevestigd dat art. 8 EVRM geen directe werking heeft wat betreft de positieve verplichtingen voor de staat tot effectuering van het recht op eerbiediging van het privé- en gezinsleven, wat de vaststelling van de afstamming betreft (6) .
La Cour de cassation a confirmé, dans plusieurs arrêts, que l'article 8 de la CEDH n'a pas d'effet direct pour ce qui est des obligations positives de l'État de rendre effectif le droit au respect de la vie privée et familiale dans le cadre de la détermination du lien de filiation (6) .

Integendeel, er behoort concreet te worden aangetoond dat die algemene bepalingen van het Strafwetboek ten opzichte van de zonet gememoreerde beginselen voldoende zijn wil de Staat de positieve verplichtingen die hij heeft om te verhinderen dat afbreuk wordt gedaan aan de vrije uitoefening van de eredienst en de organisatie van plechtigheden van een eredienst, afdoende en daadwerkelijk kunnen nakomen.
Au contraire, il convient de démontrer concrètement que ces dispositions générales du Code pénal suffisent, au regard des principes qui viennent d'être rappelés, pour respecter de manière adéquate et effective les obligations positives qui pèsent sur l'État d'empêcher qu'il soit porté atteinte au libre exercice du culte et à l'organisation des cérémonies d'un culte.

De positieve verplichtingen in de relaties tussen particulieren bestaan hoogstens in de betrekkingen in de publieke sfeer, die normaliter geregeld zijn bij wet en waarvoor de staat een enige verantwoordelijkheid draagt (bijvoorbeeld water- en elektriciteitsvoorziening, enz.). Er zou dus niet geraakt worden aan de louter private zaken.
Cependant, toute obligation positive dans les relations entre particuliers concernerait, au mieux, les rapports dans la sphère publique, normalement régis par la loi et pour lesquels l'état a une certaine responsabilité (par exemple la mise à disposition de services d'eau et d'électricité, et c.) Les affaires purement privées ne seraient donc pas affectées.

Hieraan kan worden toegevoegd dat, wat het overlijden van een patiënt in een ziekenhuis betreft, de Europese Commissie voor de rechten van de mens uit de positieve verplichtingen van de overheid heeft afgeleid dat de staat moet zorgen voor een doeltreffend gerechtelijk systeem dat het mogelijk maakt de oorzaak van het overlijden en eventueel de aansprakelijkheid van de behandelende artsen vast te stellen (ECRM, 22 mei 1995, Isiltan, nr. 20 948/92, DR, vol.
En ce qui concerne le décès d'un patient à l'hôpital, il peut être ajouté que la Commission européenne des droits de l'homme a déduit des obligations positives de l'autorité que l'État devait instaurer un système judiciaire efficace permettant d'établir la cause d'un décès et éventuellement la responsabilité des médecins traitants (Comm. eur. dr. h., 22 mai 1995, Isiltan, n ?

Bovendien maken alle diensten bedoeld in artikel 2, eerste lid, 2° tot 4° ook alle cijfers over die betrekking hebben op intercompany transacties tussen hun dienst en de andere diensten van de federale Staat aan de minister van Begroting, in de vorm bepaald door de minister van Begroting, en dit voor 20 maart van het jaar volgend op het betrokken boekjaar, opdat deze laatste de verplichtingen van artikel 110 kan nakomen.
En outre, tous les services concernés par l'article 2, alinéa 1, 2° à 4° communiquent également au Ministre du Budget tous les chiffres se rapportant aux transactions intercompany entre leur service et les autres services de l'Etat fédéral, sous la forme déterminée par le Ministre du Budget, et ce avant le 20 mars de l'année suivant l'exercice concerné, afin que ce dernier puisse satisfaire aux obligations de l'article 110.

Ofschoon artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat dezelfde draagwijdte heeft als artikel 22 van de Grondwet, in hoofdzaak ertoe strekt het individu te beschermen tegen willekeurige inmengingen van de overheid, legt die bepaling bovendien de Staat positieve verplichtingen op die inherent zijn aan een daadwerkelijke eerbiediging van het gezinsleven : « Zo zal daar waar een familiale band bestaat, de Staat in beginsel zo dienen te handelen dat die band kan worden ontwikkeld en de geëigende maatregelen moeten nemen om de betrokken ouder en het kind te verenigen » (Europees Hof voor de Rechten van de Mens, Eriksson t/ Zweden van 22 juni 1989, § 71, Margarita en Roger Andersson t/ Zweden van 25 februari 1992, § 91, Olsson t/ Zweden van 24 maart 1988, § 90, Keegan t/ Ierland van 26 mei 1994, § 44, en Hokkanen t/ Finland van 23 september 1994, § 54).
Si l'article 8 de la Convention, qui a la même portée que l'article 22 de la Constitution, tend pour l'essentiel à prémunir l'individu contre les ingérences arbitraires des pouvoirs publics, il met de surcroît à charge de l'Etat des obligations positives inhérentes à un respect effectif de la vie familiale : « Ainsi, là où l'existence d'un lien familial se trouve établie, l'Etat doit en principe agir de manière à permettre à ce lien de se développer et prendre les mesures propres à réunir le parent et l'enfant concernés » (Cour européenne des droits de l'homme, Eriksson c. Suède du 22 juin 1989, § 71, Margarita et Roger Andersson c. Suède du 25 février 1992, § 91, Olsson c. Suède du 24 mars 1988, § 90, Keegan c. Irlande du 26 mai 1994, § 44, et Hokkanen c. Finlande du 23 septembre 1994, § 54).

Volgens dat onderdeel zijn de bestreden bepalingen, doordat zij voor de betrokken kandidaat-vluchtelingen een belemmering vormen om vrij hun raadsman te kiezen en doordat zij hen verplichten, indien zij die raadsman buiten het centrum willen kiezen, aan dat centrum gegevens vrij te geven die tot hun privé-leven behoren, in strijd met artikel 23 van de Grondwet, dat « het recht op juridische bijstand verheft tot een grondwettelijk recht »; bovendien beroept de verzoekster zich op verschillende arresten van het Hof (nrs. 41/91, 19/95 en 43/98), waaruit zou voortvloeien dat het gelijkheidsbeginsel « positieve verplichtingen inzake de rechtstoegang » oplegt.
Selon cette branche, les dispositions en cause, en entravant le libre choix, par les candidats-réfugiés concernés, d'un conseil juridique et en les obligeant, s'ils veulent choisir ce conseil en dehors du centre, à exposer auprès de celui-ci des éléments qui relèvent de leur vie privée, violent l'article 23 de la Constitution, lequel « élève le droit à l'aide juridique au rang de droit constitutionnel »; la requérante invoque en outre plusieurs arrêts de la Cour (n 41/91, 19/95 et 43/98) dont il résulterait que le principe d'égalité impose des « obligations positives en matière d'accès à la justice ».