Taalkundige genocide werd in 1948 – artikel 3, punt 1 – gedefinieerd als een verbod dat werd opgelegd aan een groepering om haar taal te gebruiken in de dagelijkse omgang of op scholen, hetzij boeken te drukken of publicaties te verspreiden in de taal van die groepering.
Le génocide linguistique a été défini en 1948, à l’article 3, paragraphe 1, comme l’interdiction faite à un groupe d’utiliser sa langue dans ses contacts quotidiens ou à l’école, ou bien l’interdiction de publier des livres et de distribuer des publications dans la langue du groupe en question.