Op grond van het principe van het wettelijk voorbehoud in strafzaken, heeft het Hof onlangs in voornoemd arrest van 3 mei 2005 in gevoegde zaken C-387/02, C-
391/02 en C-403/02 (punt 74) verduidelijkt dat “een richtlijn niet op zichzelf en los van een ter uitvoering ervan aangenomen nationale wet de strafrechtelijke aansprakelijkheid kan bepalen of verzwaren van degenen die haar bepalingen overtreden (zie in het bijzonder de arresten van 8 oktober 1987, Kolpinghuis Nijmegen, zaak 80/86, Jurispr. blz. 3969, punt 13, en van 7 januari 2004, X, zaak C-60/02, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie, punt 61 en de aldaar aangehaalde jurispru
...[+++]dentie)”.
En application du principe de légalité en matière pénale, la Cour a aussi récemment précisé, dans l'arrêt cité du 3 mai 2005 (point 74), "qu’une directive ne peut pas avoir comme effet, par elle-même et indépendamment d’une loi interne d’un État membre prise pour son application, de déterminer ou d’aggraver la responsabilité pénale de ceux qui agissent en infraction à ses dispositions (voir, notamment, arrêts du 8 octobre 1987, Kolpinghuis Nijmegen, 80/86, Rec. p. 3969, point 13, et du 7 janvier 2004, X, C-60/02, non encore publié au Recueil, point 61 et jurisprudence citée)".
