Traduction de «blz 9-17 verstraeten » (Néerlandais → Français) :

Het Hof van Cassatie oordeelde tevens dat de thuiswachtdienst van brandweerlieden die bereikbaar moeten zijn en zich op zeer korte termijn naar de kazerne moeten kunnen begeven, niet als arbeidstijd kan worden beschouwd (Cass., 18 mei 2015, S.13.0024.F) (Bron: A. Mortier, commentaar SocialEye, 2 februari 2016) In sommige rechterlijke beslissingen en een deel van de rechtsinterpretatie wordt er evenwel gesteld dat men zich bij oproepbaarheidsdiensten in concreto moet afvragen in hoeverre de werknemer in de mogelijkheid verkeert om onveranderlijk en naar eigen goeddunken over zijn tijd te beschikken (zie in dat verband: Arbeidshof Brussel, 6 augustus 2013, JTT, 2013, blz. 400; DAVAGLE, M., Toutes les heures de travail faites à son domicile doivent-elles être rémunérées?, Ors. 2015, afl. 6, blz. 17).
De même, la Cour de cassation a considéré que ne pouvait être qualifiée de temps de travail la garde à domicile de pompiers qui doivent pouvoir être joints et se tenir prêts à se présenter à la caserne dans un délai très court (Cass., 18 mai 2015, S.13.0024.F) (Source A. Mortier, commentaire Socialeye, 2 février 2016) Certaines décisions de justice et une partie de la doctrine soutiennent toutefois que, dans l'hypothèse des gardes en régime d'accessibilité, il convient de s'interroger in concreto sur la possibilité dont dispose le travailleur de disposer de manière constante de son temps comme il l'entend (En ce sens, voir: C. trav. Bruxelles, 6 août 2013, J.T.T., 2013, p. 400; M. Davagle, "Toutes les heures de travail faites à son domicile doivent-elles être rémunérées?", Ors., 2015, n° 6, p. 17).

Ter informatie: de veiligheid van lpg-installaties werd aanzienlijk verbeterd naar aanleiding van de publicatie van de volgende teksten: - het koninklijk besluit van 9 mei 2011 betreffende het gebruik van vloeibaar gemaakte petroleumgassen (LPG) voor de aandrijving van voertuigen; - het koninklijk besluit van 17 mei 2007 tot vaststelling van de maatregelen voor de preventie van brand en ontploffing waaraan de gesloten parkeergebouwen moeten voldoen om LPG-voertuigen te parkeren, blz. 33995; - het koninklijk besluit van 7 maart 2013 betreffende het gebruik van vloeibaar gemaakte petroleumgassen (LPG) voor de aandrijving van auto's, blz. 21412; - het koninklijk besluit van 7 maart 2013 betreffende het gebruik van gecomprimeerd aardgas (CNG) voor het aandrijven van auto's, blz. 21468. 5.
Pour information: La sécurité des installations LPG a été nettement améliorée par l'adoption des textes ci-après: - l'arrêté royal du 9 mai 2001 relatif à l'utilisation des gaz de pétrole liquéfiés (LPG) pour la propulsion des véhicules automobiles; - l'arrêté royal du 17 mai 2007 fixant les mesures en matière de prévention contre l'incendie et l'explosion auxquelles les parkings fermés doivent satisfaire pour le stationnement des véhicules LPG, p. 33995; - l'arrêté royal du 7 mars 2013 relatif à l'utilisation des gaz de pétrole liquéfiés (LPG) pour la propulsion des véhicules automobiles, p. 21412; - l'arrêté royal du 7 mars 2013 relatif à l'utilisation du gaz naturel comprimé (GNC) pour la propulsion des véhicules automobiles, p. 21468. 5.

Naar aanleiding van twee vragen aan uw voorganger (vraag nr. 19171, Integraal Verslag, Kamer, 2012-2013, commissie voor de Financiën en de Begroting, 17 juli 2013, CRIV 53 COM 812, blz. 5, en vraag nr. 571, Schriftelijke vragen en antwoorden, Kamer, 2013-2014, nr. 131, blz. 313) zou ik nadere informatie willen krijgen over de evolutie van het beleid dat de Koninklijke Schenking voert inzake het beheer van haar landbouwgronden.
Faisant suite à deux questions posées à votre prédécesseur (question n° 19171, Compte Rendu Intégral, Chambre, 2012-2013, commission des Finances et du Budget, 17 juillet 2013, CRIV 53 COM 812, p. 5 et question n° 571, Questions et Réponses, Chambre 2013-2014, n° 131, p. 313), je souhaiterais obtenir quelques informations quant à l'évolution de la gestion des terres agricoles appartenant à la Donation royale.

Ik verwijs naar het antwoord van de minister van Begroting aan wie uw vraag over hetzelfde onderwerp eveneens werd gesteld (Vraag nr. 42 van 17 juin 2015, Vragen en Antwoorden, Kamer, 2014-2015, nr. 34, blz. 192) Ik verwijs ook naar mijn antwoord op de parlementaire vraag nr. 349 van 30 april 2015 van mevrouw Barbara Pas, volksvertegenwoordiger over hetzelfde onderwerp (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2014-2015, nr. 32, blz. 114) 4.
Je me réfère à la réponse donnée par le ministre du Budget à qui votre question a également été posée sur le même sujet (Question n° 42 du 17 juin 2015, Questions et Réponses, Chambre, 2014-2015, n° 34, p. 192) Je me réfère aussi à ma réponse donnée à la question parlementaire n° 349 du 30 avril 2015 de madame Barbara Pas, députée sur le même sujet (Questions et Réponses, Chambre, 2014-2015, n° 32, p. 114) 4.

Ik verwijs naar het antwoord van de minister van Begroting aan wie de vraag over hetzelfde onderwerp eveneens werd gesteld (vraag nr. 18 van mevrouw Barbara Pas van 17 februari 2015, Vragen en Antwoorden, Kamer, 2014-2015, nr. 19, blz. 157) Ik verwijs ook naar het antwoord van de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken op de parlementaire vraag nr. 349 van mevrouw Barbara Pas van 30 april 2015 over hetzelfde onderwerp (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2014-2015, nr. 32, blz. 114)
Je me réfère à la réponse donnée par le ministre du Budget à qui la question a également été posée, sur le même sujet (Question n° 18 de madame Barbara Pas du 17 février 2015, Questions et Réponses, Chambre, 2014-2015, n° 19, p. 157). Je me réfère aussi à la réponse donnée par le ministre de la Sécurité et de l'Intérieur à la question parlementaire n° 349 de madame Barbara Pas du 30 avril 2015, sur le même sujet (Questions et Réponses, Chambre, 2014-2015, n° 32, p. 114).

(1) D. Vandermeersch, Éléments de droit pénal et de procédure pénale, Brugge, die Keure, 2006, blz. 77-83; L. Dupont en R. Verstraeten, Handboek, Belgisch Strafrecht, Leuven, Acco, 1990, blz. 219-226. C. Van den Wyngaert, Strafrecht, strafprocesrecht, internationaal strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 2003, blz. 190-195; F. Tulkens en M. van de Kerchove, Introduction au droit pénal, 7e uitg., Brussel, Kluwer, 2005, blz. 320-323; C. Hennau en J. Verhaegen, Droit pénal général, 3e uitg., Brussel, Bruylant, 2003, blz. 204-211; C.J. Van Houdt en W. Callewaert, Belgisch Strafrecht, Gent, Story-Scientia, deel II, blz. 451-459.
(1) D. Vandermeersch, Éléments de droit pénal et de procédure pénale, Brugge, La Charte, 2006, pp. 77-83; L. Dupont et R. Verstraeten, Handboek Belgisch Strafrecht, Leuven, Acco, 1990, pp. 219-226; C. Van den Wyngaert, Strafrecht strafprocesrecht, internationaal strafrecht in hoofdlijnen, Antwerpen, Maklu, 2003, pp. 190-195; F. Tulkens et M. van de Kerchove, Introduction au droit pénal, 7e éd., Bruxelles, Kluwer, 2005, pp. 320-323; C. Hennau et J. Verhaegen, Droit pénal général, 3e éd., Bruxelles, Bruylant, 2003, pp. 204-211; C. J. Van Houdt et W. Callewaert, Belgisch Strafrecht, Gent, Story-Scientia, deel II, pp. 451-459.

De rechter mag door zijn gedragingen of uitlatingen niet laten uitschijnen dat hij niet meer zonder vooringenomenheid kan oordelen over de hem voorgelegde feiten (cf. Loontjens, K. , Het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechter : stand van zaken , T. B. P. , 1996, blz. 9-17; Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering , Antwerpen, Maklu, 1993, blz. 358-368).
Celui-ci ne peut pas laisser paraître, par son comportement ou ses déclarations, qu'il ne peut plus juger sans parti pris les faits qui lui sont soumis (cf. Loontjens, K. , Het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechter : stand van zaken , T. B. P. , 1996, p. 9-17; Verstraeten, R. , Handboek Strafvordering , Anvers, Maklu, 1993, pp. 358-368).

De rechter mag door zijn gedragingen of uitlatingen niet laten uitschijnen dat hij niet meer zonder vooringenomenheid kan oordelen over de hem voorgelegde feiten (cf. Loontjens, K., Het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechter : stand van zaken , T.B.P., 1996, blz. 9-17; Verstraeten, R., Handboek Strafvordering , Antwerpen, Maklu, 1993, blz. 358-368).
Celui-ci ne peut pas laisser paraître, par son comportement ou ses déclarations, qu'il ne peut plus juger sans parti pris les faits qui lui sont soumis (cf. Loontjens, K., Het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechter : stand van zaken , T.B.P., 1996, p. 9-17; Verstraeten, R., Handboek Strafvordering , Anvers, Maklu, 1993, pp. 358-368).

Hetzelfde lid verwijst naar het advies van de Raad van State (Stuk Kamer, nr. 1169/1, 1996-1997, blz. 21) en wenste te weten of de Europese Commissie intussen op de hoogte werd gebracht van de geplande steunmaatregel overeenkomstig artikel 92.1 van het EG-verdrag. Het verslag namens de commissie voor het bedrijfsleven, het wetenschapsbeleid, het onderwijs, de nationale wetenschappelijke en culturele instellingen, de middenstand en de landbouw geeft hierop een bevestigend antwoord doch zonder het resultaat te preciseren (Verslag Verstraeten, Stuk Kamer, nr. 1169/5, 1996-1997, blz. 3).
Le même membre se réfère à l'avis du Conseil d'État (do c. Chambre, nº 1169/1, 1996-1997, p. 21) et souhaite savoir si la mesure projetée a été annoncée entre-temps à la Commission européenne, conformément à l'article 92.1. du Traité C.E. Le rapport fait au nom de la commission de l'économie, de la politique scientifique, de l'éducation, des institutions scientifiques et culturelles, des classes moyennes et de l'agriculture de la Chambre dit que oui, mais sans préciser le résultat (Rapport Verstraeten, do c. Chambre, nº 1169/5, 1996-1997, p. 3).

Zij stellen evenmin expliciet dat een onderzoeksrechter niet kan worden gewraakt (cf. Declercq, R., Beginselen van strafrechtspleging, Kluwer, 1994, nr. 2307, blz. 839 en Verstraeten, R., Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 1993, blz. 151, 361, 367 en 368).
Néanmoins, ils affirment explicitement que l'on ne saurait récuser un juge d'instruction (cf. Declercq R., Beginselen van strafrechtspleging, Kluwer, 1994, nº 2307, p. 839 et Verstraeten R., Handboek Strafvordering, Anvers, Maklu, 1993, pp. 151, 361, 367 et 368).