Traduction de «bis §1 asielzoekers » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

individuele asielzoekers | spontane asielzoekers
demandes d'asile spontanées | demandeurs d'asile spontanés

opvangcentrum voor asielzoekers | opvangstructuur voor asielzoekers
centre d'accueil pour demandeurs d'asile | centre d'hébergement pour demandeurs d'asile | CADA [Abbr.]

willekeurige detentie van asielzoekers en vluchtelingen
détention arbitraire des demandeurs d'asile et des refugiés

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Voor de asielzoekers onderzoekt het « Bureau vluchtelingen » (of het zogenaamde « Bureau R ») de situatie ter plaatse, bijvoorbeeld in het Centrum 127 bis. In geval van gemotiveerde weigering van toegang is hoger beroep mogelijk bij de Commissaris-generaal.
En ce qui concerne les personnes demandant l'asile, le « Bureau réfugiés » (ou « Bureau R ») examine la situation sur place, comme le Centre 127 bis. S'il y a un refus d'entrée motivé, un recours auprès du commissaire général est possible.

De Raad van State merkt op dat artikel 57ter bis, dat bij deze bepaling wordt ingevoegd, niet de maatschappelijke dienstverlening aan asielzoekers regelt, maar wel hun verplichte plaats van inschrijving.
Le Conseil d'État fait observer que l'article 57ter bis, qui est inséré par cette disposition, ne règle pas l'assistance sociale aux demandeurs d'asile, mais leur lieu d'inscription obligatoire.

« § 1 bis. 1)Het Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers bepaalt de verplichte woonplaats op basis van de keuze van de vreemdeling, bedoeld in § 1.
« § 1 bis. 1) L'Agence fédérale pour l'accueil des demandeurs d'asile détermine le domicile obligatoire sur la base du choix fait par l'étranger visé au § 1 .

« § 2 bis. Onverminderd de materiële hulp die aan asielzoekers wordt toegekend in toepassing van artikel 57ter van de organieke wet van de OCMW’s van 8 juli 1976, organiseert het Agentschap de uitbetaling van een som zakgeld dat per week en per persoon wordt vastgelegd.
« § 2 bis. Sans préjudice de l’aide matérielle octroyée aux demandeurs d’asile en application de l’article 57ter de la loi du 8 juillet 1976 organique des CPAS, l’Agence organise le paiement d’un montant d’argent de poche fixé par semaine et par personne.

Voorts leidt het Hof uit de richtlijn af dat de toegekende uitkering moet volstaan om asielzoekers een menswaardige levensstandaard te bieden die toereikend is om hun gezondheid te verzekeren en de asielzoekers bestaansmiddelen te waarborgen, met dien verstande dat de lidstaat de opvangvoorzieningen moet aanpassen aan de specifieke behoeften van de aanvraag teneinde met name de eenheid van het gezin te bewaren en rekening te houden met het belang van het kind (het bedrag van de uitkering moet dus van dien aard zijn dat minderjarige kinderen bij hun ouders kunnen worden gehuisvest). Wanneer de huisvesting niet in natura wordt verstrekt, moet de uitkering, in voorkomend geval, volstaan om de asielzoeker in staat te stellen huisvesting te vinden op de particuliere huurmarkt.
Par ailleurs, la Cour déduit également de la directive que l’aide financière octroyée doit être suffisante pour garantir un niveau de vie digne et adéquat pour la santé ainsi que pour assurer la subsistance des demandeurs d’asile, étant entendu que l’État membre doit adapter les conditions d’accueil aux besoins particuliers du demandeur afin, notamment, de préserver l’unité familiale et de tenir compte de l’intérêt supérieur de l’enfant (ainsi, le montant de l’allocation doit permettre aux enfants mineurs d’être logés avec leurs parents).

De lidstaten, daaronder begrepen de nationale rechterlijke instanties, mogen een asielzoeker namelijk niet aan de verantwoordelijke lidstaat overdragen wanneer zij niet onkundig kunnen zijn van het feit dat de tekortkomingen in het systeem van de asielprocedure en de opvangvoorzieningen voor asielzoekers ernstige en op feiten berustende gronden vormen om aan te nemen dat de asielzoeker een reëel risico zal lopen op onmenselijke en vernederende behandelingen in de zin van artikel 4 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.
En effet, il incombe aux États membres, juridictions nationales comprises, de ne pas transférer un demandeur d’asile vers l’État membre désigné comme responsable lorsqu’ils ne peuvent ignorer que les défaillances systémiques de la procédure d’asile et des conditions d’accueil des demandeurs d’asile constituent des motifs sérieux et avérés de croire que le demandeur courra un risque réel d’être soumis à des traitements inhumains et dégradants au sens de l’article 4 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne.

In die context vragen zowel de Court of Appeal of England Wales (Verenigd Koninkrijk) als de High Court (Ierland) het Hof van Justitie of de autoriteiten van een lidstaat die asielzoekers moeten overdragen aan Griekenland (als staat die op basis van de verordening verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek), gelet op het feit dat het Griekse asielsysteem overbelast is en op de gevolgen daarvan voor de behandeling van asielzoekers en van hun asielverzoeken, vooraf moeten nagaan of deze staat de grondrechten daadwerkelijk eerbiedigt.
Dans ce contexte, tant la Court of Appeal of England and Wales (Royaume-Uni) que la High Court (Irlande) demandent à la Cour de justice si,– au vu de la saturation du système d’asile grec et de ses effets sur le traitement réservé aux demandeurs et sur l’examen de leurs demandes –, les autorités d’un État membre qui doivent effectuer le transfert des demandeurs vers la Grèce (État responsable de l’examen de la demande d’asile conformément au règlement) doivent contrôler au préalable si cet État respecte effectivement les droits fondamentaux.

De advocaat-generaal leidt daaruit tevens af dat de overdragende lidstaat vóór de overdracht van een asielzoeker moet beoordelen of de in het Handvest gewaarborgde rechten van de asielzoeker in de primair verantwoordelijke lidstaat ernstig dreigen te worden geschonden.
L’avocat général en conclut qu’avant de transférer un demandeur d’asile vers l’État membre normalement compétent à connaître de sa demande, l’État membre auteur du transfert doit évaluer le risque que cet État d’accueil viole les droits conférés par la Charte des droits fondamentaux.

Het debat was toegespitst op de rangorde van de criteria aan de hand waarvan een lidstaat verantwoordelijk wordt gesteld voor de behandeling van het verzoek van een asielzoeker die illegaal de grens van een lidstaat heeft overschreden, op de gevallen waarin die asielzoeker voordien gedurende een bepaalde tijd in een andere lidstaat heeft verbleven, en op de problemen in verband met de verschillende termijnen die in de verordening worden vastgesteld voor de bepaling van de verantwoordelijke lidstaat of voor de overdracht van een asielzoeker aan die lidstaat.
La discussion a porté sur la hiérarchie des critères permettant de conférer à un État membre la responsabilité de l'examen de la demande d'un demandeur d'asile ayant franchi de manière irrégulière la frontière pour pénétrer dans un État membre, sur les cas où ce demandeur d'asile a séjourné précédemment pendant un certain temps dans un autre État membre et sur les difficultés liées aux différents délais fixés par le règlement concernant la détermination de l'État membre compétent ou le transfert d'un demandeur d'asile vers cet État membre.