Vertaling van "bijzondere wetgever anticipeerde hier reeds " (Nederlands → Frans) :

De bijzondere wetgever anticipeerde hier reeds op door hierbij te voorzien in een specifieke bepaling in de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen.
Le législateur spécial a, à ce propos, déjà anticipé en prévoyant une disposition spécifique de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles.

Bovendien wijst de staatssecretaris erop dat de federale wetgever bevoegd blijft voor de waarborgen zoals het aan de bijzondere wetgever toekomt hier wijzigingen aan aan te brengen.
De plus, le secrétaire d'État rappelle que le législateur fédéral reste compétent pour les garanties, en sorte qu'il appartient au législateur spécial d'y apporter des modifications.

Dit heeft hier evenwel geen invloed want de Belgische wetgeving is hieromtrent reeds voldoende strikt en in ieder geval conform aan de nieuwe bepalingen.
Cela n'a toutefois aucune incidence en l'espèce car la législation belge est déjà suffisamment stricte à ce propos et de toute façon conforme aux nouvelles dispositions.

Pro memorie kan hier reeds worden aangekondigd dat de heer Barbeaux ter compensatie van deze opheffing amendement nr. 18 indient (stuk Senaat, nr. 2-897/2) houdende invoeging van een nieuw artikel 89bis in de bijzondere wet waardoor niet alleen de in artikel 85 van de bijzondere wet bepaalde termijn kan worden verkort of verlengd, maar ook die vermeld in de artikelen 87 en 89 (cf. infra).
Signalons que pour compenser cette suppression, M. Barbeaux va déposer l'amendement nº 18 (do c. Sénat nº 2-897/2) visant à insérer un nouvel article 89bis dans la loi spéciale qui permettra d'abréger ou de proroger non seulement le délai fixé à l'article 85 de la loi spéciale mais aussi les délais fixés aux articles 87 et 89 (cf. infra).

Hier verwijst de memorie (14) naar de CAO nr. 68 welke deze problematiek op bevredigende wijze zou hebben geregeld. De Commissie merkt hier op dat vooreerst niet duidelijk is waarom deze bepaling niet eveneens kan vallen onder het voorgaande punt (« Bijzondere wetgeving »).
Les Développements (14) renvoient ici à la CCT nº 68 qui aurait réglé cette problématique de manière satisfaisante La Commission observe ici qu'il n'est tout d'abord pas clair de savoir pourquoi cette disposition ne peut pas également être reprise au point précédent (« législation particulière »).

De Raad van State had toen reeds voorgesteld deze woorden te schrappen (stuk Senaat, nr. 1317/1, 1990-1991, blz. 32) omdat hij ze overbodig achtte, maar de toenmalige regering (stuk Senaat, nr. 1317/1, 1990-1991, blz. 6-7) die hierin gevolgd werd door het Parlement, heeft die termen behouden met het oog op nauwkeurigheid, alsook teneinde de wetgever de mogelijkheid te bieden het gemeen recht inzake beteugeling van schuldige nalatigheid aan te vullen met een bijzondere wetgeving, los van de wet van 1993, tot organisatie van de beteugeling van schendingen van het internationaal humanitair recht waarbij de graad van ernstige schending niet is bereikt, zoals inzonderheid is bepaald in de vier Verdragen van Genève.
Le Conseil d'État avait déjà proposé à l'époque la suppression de ces mots (do c. Sénat, nº 1317/1, 1990-1991, p. 32), les jugeant superflus, mais le gouvernement de l'époque (do c. Sénat, nº 1317/1, 1990-1991, p. 6-7), suivi en cela par le Parlement, avait maintenu ces termes par souci de précision et pour ménager au législateur la possibilité de compléter le droit commun en matière de répression de la négligence coupable par une législation particulière, distincte de la loi de 1993, organisant la répression des violations du droit international humanitaire, n'ayant pas atteint le degré de violation grave, comme le prévoient notamment les quatre Conventions de Genève.

Het behoort tot de beoordelingsbevoegdheid van de wetgever om te beslissen, rekening houdend met de reeds vermelde verschillen tussen de in het geding zijnde belastingstelsels en met de doelstelling van een efficiënte fiscale controle, die in het bijzonder wordt bemoeilijkt door het feit dat de inkomsten van een natuurlijke persoon zowel kunnen afhangen van een beroepsactiviteit als van activa verkregen buiten elke beroepsactiviteit, dat de regel van niet-aftrekbaarheid van beroepskosten in geval van verzuim van de bijzondere verantwoordingsplicht in de personenbelasting zijn verantwoording behoudt, terwijl hij die in de vennootschapsbelasting niet langer in alle omstandigheden noodzakelijk acht waarbij de mogelijkheid van verwarring tussen het private en professionele karakter van de inkomsten niet bestaat voor de vennootschappen, waarvan de inkomsten noodzakelijkerwijze verbonden zijn met de uitoefening van het maatschappelijk doel.
Il relève du pouvoir d'appréciation du législateur de décider, compte tenu des différences précitées entre les régimes fiscaux en cause et de l'objectif d'un contrôle fiscal efficace rendu plus difficile en particulier par le fait que les revenus d'une personne physique peuvent tout à la fois relever d'une activité professionnelle ou d'actifs obtenus indépendamment de toute activité professionnelle, que la règle de la non-déductibilité des frais professionnels en cas de non-respect de l'obligation spéciale de justification à l'impôt des personnes physiques reste justifiée, alors qu'il considère que l'obligation spéciale de justification à l'impôt des sociétés n'est plus indispensable en toutes circonstances, la possibilité de confusion entre le caractère privé et professionnel des revenus n'existant pas pour les sociétés, dont les revenus sont nécessairement liés à l'exercice de l'objet social.

De verzoekende partijen baseren hun vordering tot schorsing op artikel 20, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, dat bepaalt : « Onverminderd artikel 16ter van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen en artikel 5ter van de bijzondere wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de Brusselse instellingen, kan slechts tot schorsing worden besloten : [...] 2° als een beroep is ingesteld tegen een norm die identiek is met of gelijkaardig aan een reeds door het Grondwettelijk Hof vernietigde norm en die door dezelfde wetgever is aangenomen ».
Les parties requérantes fondent leur demande de suspension sur l'article 20, 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle, qui dispose : « Sans préjudice de l'article 16ter de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles et de l'article 5ter de la loi spéciale du 12 janvier 1989 relative aux institutions bruxelloises, la suspension ne peut être décidée que : [...] 2° si un recours est exercé contre une norme identique ou similaire à une norme déjà annulée par la Cour constitutionnelle et qui a été adoptée par le même législateur ».

Meer bepaald maakt niets het mogelijk aan te nemen dat de bijzondere wetgever, wanneer hij aan het Waals Parlement en aan het Vlaams Parlement een constitutieve autonomie heeft toegekend waardoor zij met name onverenigbaarheden kunnen toevoegen aan die welke reeds bestonden, die mogelijkheid heeft willen beperken tot het invoeren van onverenigbaarheden die op dezelfde wijze alle leden van de betrokken vergadering beogen.
Plus particulièrement, rien ne permet de considérer que le législateur spécial, lorsqu'il a octroyé aux Parlements wallon et flamand une autonomie constitutive leur permettant notamment d'ajouter des incompatibilités à celles qui existaient déjà, a entendu limiter cette possibilité à la création d'incompatibilités visant de la même manière tous les membres de l'assemblée concernée.

Er dient rekening te worden gehouden met het feit dat de wet van 22 juli 1991 louter een bevestiging was van een praktijk die reeds werd gevolgd vóór de staatshervormingen van 1988 en 1989, dat de bijzondere wetgever aan die praktijk geen aandacht heeft gegeven toen hij de bijzondere wet van 16 januari 1989 betreffende de financiering van de gemeenschappen en de gewesten heeft aangenomen, en dat de gewone wetgever van oordeel was dat die regeling « geheel in overeenstemming [was] » met de vereisten van de bijzondere wetten van 8 augustus 1988 en 16 januari 1989 (Parl. St., Kamer, 1990-1991, nr. 1656/3, p. 13).
Il convient de tenir compte de ce que la loi du 22 juillet 1991 ne faisait que confirmer une pratique suivie avant les réformes de l'Etat de 1988 et 1989, que cette pratique n'a pas retenu l'attention du législateur spécial lorsqu'il a adopté la loi spéciale du 16 janvier 1989 relative au financement des communautés et des régions et que le législateur ordinaire a cru qu'elle « [répondait] parfaitement » aux exigences des lois spéciales du 8 août 1988 et du 16 janvier 1989 (Doc. parl., Chambre, 1990-1991, n° 1656/3, p. 13).