Traduction de «bijzondere rechtsregels toepasselijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

bijzondere rechtsregeling
régime juridique particulier

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een laatste hoofdstuk vermeldt de regels van verjaring die eigen zijn aan de individuele burgerlijke rechtsvordering van de consument die geopteerd heeft om geen deel uit te maken van de groep, of van de consument die deel uitmaakt van de groep, alsook de bijzondere rechtsregels toepasselijk op de procedure tot collectief herstel met betrekking tot procedureincidenten en tot de interactie ervan met andere procedures.
Un dernier chapitre énonce les règles de prescription propres à l'action civile individuelle du consommateur qui a opté pour être hors du groupe ou du consommateur qui fait partie du groupe, ainsi que les règles judiciaires particulières applicables à la procédure en réparation collective en matière d'incidents de procédure ainsi que dans ses interactions avec d'autres procédures.

Het bijzondere aan de bepalingen van bijzonder dwingend recht is dat de rechter zelfs zijn collisieregels niet toepast om na te gaan wat het toepasselijke recht zou zijn en te beoordelen of de inhoud ervan eventueel niet onverenigbaar is met de waarden van het land van de bevoegde rechter [70], maar ambtshalve zijn eigen rechtsregel toepast.
Les lois de police ont ceci de particulier que le juge n'applique même pas ses règles de conflit de lois pour voir quelle serait la loi applicable et pour évaluer si la teneur de celle-ci serait éventuellement choquante au regard des valeurs du for [70], mais il applique d'office sa propre règle de droit.

Het kan niet worden betwist dat indien, zoals in de memorie van toelichting wordt beweerd, de verplichting voor de gewone en de administratieve rechtscolleges om het Arbitragehof terzake een prejudiciële vraag te stellen, geen afbreuk zou doen aan de bevoegdheid van die rechtscolleges om een wetgevende akte die ze onverenigbaar achten met een rechtstreeks toepasselijke internationaal verdrag buiten toepassing te laten, aangezien het Arbitragehof enkel bevoegd zou zijn om de internationale of supranationale rechtsregel uit te leggen, noch de grondwetgever van 1980 noch die van 1988 en evenmin de bijzondere wetgever van 1989 de verscheidene voorstellen zouden hebben verworpen die ertoe strekten het Arbitragehof bevoegd te maken om uitspraak te doen over de prejudiciële vragen die terzake aan het Hof zouden worden gesteld, onder meer met het argument dat de toekenning van een dergelijke bevoegdheid de miskenning van de bevoegdheid van die rechtscolleges zou betekenen.
Il est incontestable que si, comme le prétend l'exposé des motifs, l'obligation pour les juridictions judiciaires et administratives de poser une question préjudicielle en ce domaine à la Cour d'arbitrage ne portait pas atteinte au pouvoir de ces juridictions d'écarter l'application d'un acte législatif jugé incompatible avec un traité international directement applicable parce que seule l'interprétation de la règle de droit international ou supranational reviendrait à la Cour d'arbitrage, ni le constituant de 1980 ni celui de 1988 ni le législateur spécial de 1989 n'auraient rejeté les diverses propositions tendant à attribuer à la Cour d'arbitrage la compétence de statuer sur les questions préjudicielles qui lui seraient posées en ce domaine, au motif notamment que l'octroi d'une telle compétence méconnaîtrait le pouvoir de ces juridictions.

Aangezien de tekst zelf van artikel 5, § 1, II, 2º, b) , voor twee interpretaties vatbaar is, en aangezien uit de parlementaire voorbereiding van de bijzondere wet van 16 juli 1993 niet blijkt dat is geopteerd voor het clicheren van de betrokken aangelegenheid, bekeken vanuit het oogpunt van de federale overheid, meent de Raad van State dat moeilijk afgeweken kan worden van het beginsel dat een wetgever, binnen het hem toegewezen domein, over de bevoegdheid beschikt om zelf de inhoud van de toepasselijke rechtsregels te bepalen.
Dès lors que le texte même de l'article 5, § 1 , II, 2º, b) , peut faire l'objet de deux interprétations, et qu'il ne ressort pas des travaux préparatoires de la loi spéciale du 16 juillet 1993 que le choix s'est porté sur le verrouillage de la matière concernée, vue sous l'angle de l'autorité fédérale, le Conseil d'État estime qu'il ne peut guère être dérogé au principe selon lequel le législateur est investi, dans le domaine qui lui est attribué, du pouvoir de déterminer lui-même la teneur des règles de droit applicables.