Vertaling van "bij het borta-arrest blijkt " (Nederlands → Frans) :

Uit overweging 57, tweede zin, bij het Borta-arrest blijkt dat een dergelijke aanpak toelaatbaar kan worden geacht.
Il résulte du considérant 57, deuxième phrase, de l'arrêt Borta, qu'une telle approche est acceptable.

Tot slot is het oogmerk van de in artikel 53, § 1, van het ontwerp sterk verschillend van de casus die aanleiding af tot het Borta-arrest.
Finalement, l'objectif poursuivi par l'article 53, § 1, du projet, est fort différent du cas qui a conduit à l'arrêt Borta.

Uit het zogenaamde Borta-arrest van 5 april 2017 van het Hof van Justitie (zaak C-298/15) kan op zijn beurt worden afgeleid dat het Europees Verdrag eraan in de weg staat dat nationale regelgeving wordt uitgewerkt waarin wordt bepaald, voor overheidsopdrachten of concessies voor werken, dat het hoofdgedeelte van de werken dat als zodanig door de aanbestedende overheid wordt omschreven, niet in onderaanneming mag worden gegeven.
L'arrêt « Borta » du 5 avril 2017 (affaire C-298/15) permet quant à lui de conclure qu'une réglementation nationale qui prévoit, pour les marchés publics ou les concessions de travaux, que les travaux principaux, tels que définis par le pouvoir adjudicateur, ne peuvent pas être sous-traités, n'est pas conciliable avec le Traité.

Zodoende is de hier besproken bepaling niet in strijd met het Borta-arrest.
La disposition commentée ici n'est donc pas contraire à l'arrêt Borta.

Uit de motieven van dat arrest blijkt dat dat artikel een onevenredige aantasting van het recht op eerbiediging van het privéleven van kinderen vormt wegens het absolute karakter van de voorwaarde met betrekking tot het bezit van staat dat tot gevolg heeft dat de wetgever in alle omstandigheden de socioaffectieve werkelijkheid van het vaderschap heeft laten prevaleren op de biologische werkelijkheid, zonder aan de rechter de bevoegdheid te laten om rekening te houden met de vaststaande feiten en de belangen van alle betrokken partijen.
Il ressort des motifs de cet arrêt que cet article constitue une atteinte disproportionnée au droit au respect de la vie privée des enfants en raison du caractère absolu de la condition relative à la possession d'état qui a pour effet que le législateur a, dans toutes les circonstances, fait prévaloir la réalité socio-affective de la paternité sur la réalité biologique, sans laisser au juge le pouvoir de tenir compte des faits établis et de l'intérêt de toutes les parties concernées.

Uit het arrest van het Hof van Justitie van 7 november 2013 (C-473/12), waarnaar het arrest nr. 59/2014 verwijst en waarmee het Hof van Justitie heeft geantwoord op prejudiciële vragen van het Hof, blijkt dat beide situaties niet van elkaar zijn te onderscheiden : « 41.
Il ressort de l'arrêt de la Cour de justice du 7 novembre 2013 (C-473/12), auquel l'arrêt n° 59/2014 fait référence et par lequel la Cour de justice a répondu à des questions préjudicielles de la Cour, que les deux situations se confondent : « 41.

Op basis van het arrest van de Raad van State van 1 februari 2008 (nr. 179.254) en de studies uitgevoerd in 2009 ("Studie betreffende het opstellen van een lijst met potentiële Habitatrichtlijn gebieden in het Belgische deel van de Noordzee", Degraer et al.) en 2014 (Studie betreffende de identificatie van een potentieel Habitatrichtlijngebied "Vlakte van de Raan", Degraer et al.) blijkt er echter geen wetenschappelijke onderbouwing voor de afbakening en aanmelding van het in 2005 ingestelde Habitatrichtlijngebied Vlakte van de Raan.
L'arrêt du Conseil d'État du 1er février 2008 (n° 179.254) et des études menées en 2009 ("Studie betreffende het opstellen van een lijst met potentiële Habitatrichtlijn gebieden in het Belgische deel van de Noordzee", Degraer et al.) et 2014 (Studie betreffende de identificatie van een potentieel Habitatrichtlijngebied "Vlakte van de Raan", Degraer et al.) ne font toutefois apparaître aucun fondement scientifique pour la délimitation et la désignation de la zone directive Habitats "Vlakte van de Raan" créée en 2005.

Dat blijkt uit een arrest van het Europees Hof van Justitie in een zaak betreffende een vruchtenthee waarbij de Duitse consumentenvereniging het bedrijf verwijt dat het de consument heeft misleid over de samenstelling van de thee.
Tels sont les enseignements qu'on peut tirer d'un arrêt rendu par la Cour de justice de l'Union européenne. Dans cette affaire relative à un thé fruité, l'association allemande des consommateurs reproche à l'entreprise d'avoir induit en erreur les consommateurs quant à la composition du thé en question.

In zijn arrest van 5 februari 2015, verklaarde en besloot het Hof het volgende: "Door van kandidaten voor betrekkingen bij de plaatselijke diensten in het Franse of het Duitse taalgebied uit wier vereiste diploma's of certificaten niet blijkt dat zij hun onderwijs in de betrokken taal hebben genoten, te eisen dat zij hun taalkennis bewijzen door middel van één enkel soort certificaat dat uitsluitend door één enkele Belgische officiële instantie wordt afgegeven na een door die instantie op het Belgische grondgebied georganiseerd examen, is het Koninkrijk België de verplichtingen niet nagekomen die op hem rusten krachtens artikel 45 VWEU en verordening (EU) nr. 492/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 5 april 2011 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Unie". Zoals u weet, is het aan de Franse Gemeenschap om van zijn kant het nodige te doen voor wat betreft de lokale diensten in het Franse taalgebied, op basis van artikel 129, § 1, van de Grondwet.
Dans son arrêt du 5 février 2015, la Cour a déclaré et a arrêté ce qui suit: "En exigeant des candidats aux postes dans les services locaux établis dans les régions de langue française ou de langue allemande, dont il ne résulte pas des diplômes ou des certificats requis qu'ils ont suivi l'enseignement dans la langue concernée, à faire la preuve de leurs connaissances linguistiques au moyen d'un unique type de certificat, exclusivement délivré par un seul organisme officiel belge après un examen organisé par cet organisme sur le territoire belge, le Royaume de Belgique a manqué aux obligations qui lui incombent en vertu de l'article 45 du Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne et du règlement n° 492/2011, du Parlement européen et du Conseil, du 5 avril 2011, relative à la libre circulation des travailleurs à l'intérieur de l'Union". Comme vous le savez, il appartient à la Communauté française de faire de son côté le nécessaire pour les services locaux établis dans la région de la langue française, en vertu de l'article 129, § 1, de la Constitution.

Uit punt 37 van het bestreden arrest blijkt namelijk dat het Gerecht de argumenten van rekwirante met betrekking tot de esthetische kwaliteiten en het design van de betrokken zaklampen wel degelijk heeft onderzocht, maar dat het op grond van dit onderzoek heeft geconcludeerd dat deze kenmerken niet volstonden om aan de aangevraagde merken onderscheidend vermogen in de zin van artikel 7, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 te verlenen.
En effet, il ressort du point 37 de l’arrêt attaqué que le Tribunal a examiné les arguments de la requérante tirés des qualités esthétiques et du design des lampes de poche en cause, mais que, à l’issue de son analyse, il a considéré que ces caractéristiques ne suffisaient pas à conférer aux marques en cause un caractère distinctif au sens de l’article 7, paragraphe 1, sous b), du règlement n° 40/94.