Traduction de «betwiste verordening gedeeltelijk nietig werd verklaard omdat de commissie » (Néerlandais → Français) :

Er wordt op gewezen dat de betwiste verordening gedeeltelijk nietig werd verklaard omdat de Commissie en de Raad rekening hadden moeten houden met het feit dat lijn 74 van de aangifte van inkomsten van de betrokken onderneming voor het aanslagjaar 2008 was herzien.
Il est rappelé que la raison de l’annulation partielle du règlement litigieux était que la Commission et le Conseil auraient dû tenir compte du fait que la ligne 74 de la déclaration fiscale de 2008 de la société concernée avait été révisée.

Het Verenigd Koninkrijk meende dat de Commissie rekening moest houden met het feit dat haar besluit van 7 mei 2004 waarin de steun werd goedgekeurd, nietig is verklaard omdat de Commissie had verzuimd een formele onderzoekprocedure in te leiden.
Le Royaume-Uni fait valoir que la Commission devrait tenir compte du fait que sa décision du 7 mai 2004 portant approbation de l'aide a été annulée en raison du défaut illicite d'ouverture de la procédure formelle d'examen par la Commission.

Na het arrest van het Europees Hof van Justitie waarbij Verordening (EU, Euratom) nr. 617/2010 van de Raad inzake mededeling aan de Commissie van investeringsprojecten met betrekking tot energie-infrastructuur binnen de Europese Unie nietig werd verklaard, maar het effect ervan werd gehandhaafd totdat een nieuwe verordening is vastgesteld op basis van de juiste rechtsgrondslag, namelijk artikel 194, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), dient de Commissie hierbij een voorstel voor een nieuwe verordening in bij het Europees Parlement en de Raad.
La Commission soumet une nouvelle proposition de règlement à la suite de l'arrêt de la Cour européenne de justice annulant le règlement (UE, Euratom) n° 617/2010 du Conseil concernant la communication à la Commission des projets d’investissement relatifs à des infrastructures énergétiques dans l’Union européenne et maintenant les effets de celui-ci jusqu’à l'entrée en vigueur d’un nouveau règlement fondé sur la base juridique appropriée, à savoir l'article 194, paragraphe 2, du traité sur le fonctionnement de l’Union européenne (traité FUE).

124. is ingenomen met het register waarin informatie beschikbaar wordt gesteld over de begunstigden van de subsidies uit het gemeenschappelijk landbouwbeleid in de lidstaten; is van mening dat dit instrument een belangrijke stap is op weg naar meer transparantie in de landbouwsector; herinnert er niettemin aan dat overeenkomstig het arrest van het Europees Hof van Justitie van 9 november 2010 , waarin de wetgeving aangaande natuurlijke personen nietig werd verklaard, Verordening (EG) nr. 259/2008 van de Commissie is gewijzigd zodat de verplichting tot openbaarmaking van informatie over de begunstigden van GLB-betalingen wordt beperkt tot rechtspersonen; neemt nota van het op 25 september 2012 goedgekeurde voorstel van de Commissie voor nieuwe transparantieregels teneinde de lidstaten te verplichten tot de openbaarmaking van gegevens over alle begunstigden inclusief natuurlijke personen, met uitzondering van begunstigden van wie de jaarlijkse steun niet hoger is dan een bepaalde de-minimisdrempel, waarbij rekening wordt gehouden met de bezwaren in het arrest van het Hof, met name wat betreft de punten van zorg op het vlak van gegevensbescherming;
124. se félicite de l'établissement du registre qui comporte des informations relatives aux bénéficiaires des paiements de la politique agricole commune dans les États membres; considère que cet outil constitue une étape importante vers une transparence accrue dans le secteur agricole; rappelle néanmoins que, conformément à l'arrêt de la Cour de justice européenne du 9 novembre 2010 invalidant la législation en ce qui concerne les personnes physiques , le règlement (CE) n° 259/2008 de la Commission a été modifié afin de limiter l'obligation de publier des informations relatives aux bénéficiaires des paiements de la PAC aux personnes morales; prend acte de la proposition de la Commission concernant de nouvelles règles en matière de transparence, adoptée le 25 septembre 2012, qui prévoit d'obliger les États membres à divulguer les données de tous les bénéficiaires, y compris les personnes physiques, à l'exception des bénéficiaires dont l'aide annuelle perçue n'excède pas un certain seuil de minimis, en tenant compte des objections formulées dans l'arrêt de la Cour de justice, en particulier sous les aspects relatifs à la protection des données;

120. is ingenomen met het register waarin informatie beschikbaar wordt gesteld over de begunstigden van de subsidies uit het gemeenschappelijk landbouwbeleid in de lidstaten; is van mening dat dit instrument een belangrijke stap is op weg naar meer transparantie in de landbouwsector; herinnert er niettemin aan dat overeenkomstig het arrest van het Europees Hof van Justitie van 9 november 2010, waarin de wetgeving aangaande natuurlijke personen nietig werd verklaard, Verordening (EG) nr. 259/2008 van de Commissie is gewijzigd zodat de verplichting tot openbaarmaking van informatie over de begunstigden van GLB-betalingen wordt beperkt tot rechtspersonen; neemt nota van het op 25 september 2012 goedgekeurde voorstel van de Commissie voor nieuwe transparantieregels teneinde de lidstaten te verplichten tot de openbaarmaking van gegevens over alle begunstigden inclusief natuurlijke personen, met uitzondering van begunstigden van wie de jaarlijkse steun niet hoger is dan een bepaalde de-minimisdrempel, waarbij rekening wordt gehouden met de bezwaren in het arrest van het Hof, met name wat betreft de punten van zorg op het vlak van gegevensbescherming;
120. se félicite de l'établissement du registre qui comporte des informations relatives aux bénéficiaires des paiements de la politique agricole commune dans les États membres; considère que cet outil constitue une étape importante vers une transparence accrue dans le secteur agricole; rappelle néanmoins que, conformément à l'arrêt de la Cour de justice européenne du 9 novembre 2010 invalidant la législation en ce qui concerne les personnes physiques, le règlement (CE) n° 259/2008 de la Commission a été modifié afin de limiter l'obligation de publier des informations relatives aux bénéficiaires des paiements de la PAC aux personnes morales; prend acte de la proposition de la Commission concernant de nouvelles règles en matière de transparence, adoptée le 25 septembre 2012, qui prévoit d'obliger les États membres à divulguer les données de tous les bénéficiaires, y compris les personnes physiques, à l'exception des bénéficiaires dont l'aide annuelle perçue n'excède pas un certain seuil de minimis, en tenant compte des objections formulées dans l'arrêt de la Cour de justice, en particulier sous les aspects relatifs à la protection des données;

7. is van mening dat een van de sleutels tot volksgezondheid een evenwichtig voedingspatroon is dat uit gevarieerde en gezonde voedingmiddelen bestaat; merkt op dat het Hof van Justitie in april 2011 Verordening (EG) nr. 983/2008 van de Commissie betreffende de verstrekking van levensmiddelen uit de interventievoorraden aan de meest behoeftigen gedeeltelijk nietig heeft verklaard; is bezorgd over de aankondiging van de Commissie dat zij drastisch gaat bezuinigen op de desbetreffende begrotingsmiddelen voor het EU-programma voor voedselverstrekking aan de meest behoeftigen in de Gemeenschap, vooral gezien de moeilijke sociale situatie in veel lidstaten na de financiële en economische crisis; vraagt de Commissie en de Raad te onderzoeken hoe dit programma kan worden voortgezet in een vorm die niet door het Hof kan worden aangevochten, zodat de kredieten voor voedselverstrekking aan de meest behoeftigen op het noodzakelijke niveau kunnen worden gehandhaafd;
7. estime qu'un régime équilibré composé d'aliments variés et sains constitue une des clés de la santé publique; relève que la Cour de justice de l'Union européenne a statué, en avril 2011, dans le sens d'une annulation partielle du règlement (CE) n° 983/2008 de la Commission relatif à la fourniture de denrées alimentaires provenant des stocks d'intervention au bénéfice des personnes les plus démunies; s'inquiète de l'annonce par la Commission de coupes claires dans les crédits budgétaires alloués au programme européen de distribution de denrées alimentaires aux personnes les plus démunies de la Communauté (PEAD), notamment en raison de la situation sociale difficile que connaissent bon nombre d'États membres sous l'effet de la crise financière et économique; invite la Commission et le Conseil à trouver une solution pour poursuivre le PEAD sous une forme qui ne puisse être contestée par la Cour, de sorte que les crédits octroyés à la fourniture de denrées alimentaires aux plus démunis soient maintenus au niveau nécessaire;

Er zij aan herinnerd dat de betwiste verordening werd nietig verklaard omdat de Commissie haar voorstel tot instelling van een definitief antidumpingrecht vóór het einde van de in artikel 20, lid 5, van de basisverordening vastgestelde termijn van 10 dagen aan de Raad had verzonden, waarin belanghebbende partijen de gelegenheid hebben opmerkingen kenbaar te maken na de verzending van de mededeling van de definitieve bevindingen.
Il est rappelé que le règlement litigieux a été annulé parce que la Commission avait envoyé sa proposition d’instituer un droit antidumping définitif au Conseil avant expiration du délai de dix jours obligatoire prévu par l’article 20, paragraphe 5, du règlement de base, pour la réception des observations faites après que le document d’information finale a été envoyé aux parties intéressées.

Bovendien voerde Zheijang Harmonic aan dat de Commissie de zaak niet kon heropenen aangezien zij haar objectiviteit en onpartijdigheid had verloren doordat de betwiste verordening die de Commissie had voorgesteld door het Hof gedeeltelijk nietig was verklaard.
En outre, Zheijiang Harmonic a fait valoir que la Commission ne pouvait pas rouvrir l’affaire car elle a perdu son objectivité et son impartialité, le règlement litigieux qu’elle a proposé ayant été partiellement annulé par la Cour de justice.

De Commissie heeft dit voorstel voor een richtlijn voorgelegd omdat richtlijn 98/43/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 1998 betreffende de onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten op het gebied van reclame en sponsoring van tabaksproducten (hierna " de vorige richtlijn" te noemen) nietig werd verklaard bij arrest van het Hof van Justitie van 5 oktober 2000 in zaak C-376/98 Duitsland tegen Parlement en Raad [2000] ECR I-8419.
La directive 98/43/CE du Parlement européen et du Conseil du 6 juillet 1998 relative au rapprochement des dispositions législatives réglementaires et administratives des États membres concernant le rapprochement des dispositions législatives, réglementaires et administratives des États membres en matière de publicité et de parrainage en faveur des produits du tabac (ci-après "l'ancienne directive") ayant été annulée par arrêt de la Cour de justice du 5 octobre 2000 dans l'affaire C‑376/98 Allemagne/Parlement et Conseil, Recueil 2000, p. I‑8419, la Commission a présenté cette nouvelle proposition de directive

6. Overwegende dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen op 19 maart 1991 in zaak C 202/88, Frankrijk tegen Commissie (4), een tegen genoemde richtlijn van de Commissie gericht beroep heeft verworpen; dat de richtlijn niettemin, voor zover zij op bijzondere rechten betrekking heeft, nietig werd verklaard, omdat noch in de bepalingen van de richtlijn, noch in de overwegingen ervan nader wordt aangeduid om welk soort rechten het feitelijk gaat en in welk opzicht het bestaan van deze rechten met de verschillende bepalingen van het Verdrag strijdig is; dat bijzondere rechten met betrekking tot invoer, afzet, aansluiting, opstarten en onderhoud van telecommunicatieapparatuur feitelijk rechten zijn die een Lid-Staat aan een beperkt aantal ondernemingen verleent door middel van een wettelijk of bestuursrechtelijk instrument, waarmee binnen een bepaald geografisch gebied
6. considérant que, dans l'arrêt rendu dans l'affaire C-202/88: France contre Commission (4), la Cour de justice des Communautés européennes a confirmé, le 19 mars 1991, la validité de la directive 88/301/CEE; que toutefois, en ce qui concerne les droits spéciaux, la directive a été déclarée nulle, au motif que ni le dispositif de la directive ni ses considérants ne précisent le type de droits concrètement visé et en quoi l'existence de ces droits est contraire aux différentes dispositions du traité; que, en ce qui concerne l'importation, la commercialisation, le raccordement, la mise en service et l'entretien des équipements terminaux, les droits spéciaux sont en pratique des droits accordés par un État membre à un nombre limité d'entreprises au moyen de tout instrument législatif, réglementaire ou administratif qui, sur un territoire donné: