In e
en eerste onderdeel betogen de verzoekende partijen dat de bestreden bepalingen leiden tot een niet-verantwoord verschil in
behandeling tussen eigenaars van onroerende goederen, naargelang die onroerende goederen gelegen zijn in een landschap dat volgens de hoofdstukken II en III van het landschapsdecreet wordt beschermd, dan wel in een « ankerplaats » die volgens het bestreden hoofdstuk IV wordt aangeduid, doordat in het eerste geval de eigenaars in de mogelijkheid verkeren hun opmerkingen en bezwaren tijdens een openbaar onderzo
...[+++]ek te laten gelden en in het tweede geval niet.
Dans une première branche, les parties requérantes soutiennent que les dispositions attaquées conduisent à une différence de traitement non justifiée entre les propriétaires d'immeubles, selon que ces immeubles sont situés dans un « site protégé » en vertu des chapitres II et III du décret sur les paysages ou dans un « lieu d'ancrage » désigné en vertu du chapitre IV attaqué, en ce que, dans le premier cas, les propriétaires ont la possibilité de faire valoir leurs observations et objections lors d'une enquête publique et n'ont pas cette possibilité dans le second cas.