Traduction de «bestuurders een vergoeding » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verkeersbord dat de bestuurders die van richting veranderen, wijst op fietsers en bestuurders van tweewielige bromfietsen die dezelfde openbare weg volgen
signal indiquant aux conducteurs qui changent de direction que des conducteurs de bicyclettes et de cyclomoteurs à deux roues suivent la même voie publique

drone [ aanvalsdrone | gevechtsdrone | onbemand bewapend vliegtuig | onbemand luchtvaartuig | onbemand luchtvoertuig | onbemand vliegtuig | op afstand bestuurd luchtvaartuig | op afstand bestuurd luchtvoertuig | op afstand bestuurd vliegtuig | pilootloos vliegtuig ]
drone [ avion sans pilote | UAV | VATG | véhicule aérien sans pilote | véhicule aérien téléguidé ]

automatisch bestuurd kabinesysteem | automatisch bestuurd kabinetransport | automatisch bestuurd kabinevervoer
système de transport par cabines guidées

ABV-bord | afstand-bestuurd bord | afstand-bestuurd verkeersbord
signal actionné par télécommande | signal routier actionné par télécommande

bestuurder ter aflossing van de tweede bestuurder tijdens kruisvlucht
copilote de relève en croisière | copilote de renfort en croisière

bestuurders informeren over omleidingen | bestuurders inlichten over omleidingen
informer des conducteurs sur des itinéraires de déviation

vergoeding voor afgevaardigden [ vergoeding voor parlementsleden ]
indemnité parlementaire

plaats van de bestuurder
siège du conducteur

bestuurder van vrachtwagens
conducteur poids lourds

verkeersveiligheid [ alcoholtest | bescherming van de bestuurder | blaasproef | bloedproef | gezichtsveld | valhelm | veiligheid op de weg ]
sécurité routière [ alcootest | champ de visibilité | protection du conducteur ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wij zouden nu graag weten of dit arrest van het Grondwettelijk Hof ook van toepassing is op de vennootschappen die niet aan minstens een van hun bestuurders een vergoeding hebben toegekend ten laste van het belastbaar resultaat dat gelijkstaat met of hoger ligt dan het belastbaar inkomen van de vennootschap wanneer deze vergoeding geen 33.000 euro bedraagt (36.000 euro voor het boekjaar 2009) (cf. artikel 215, 4°, CIR 92).
La question que nous voudrions poser est de savoir si cet arrêt de la Cour constitutionnelle s'applique également aux sociétés qui n'allouent pas à au moins un de leurs dirigeants d'entreprise une rémunération à charge du résultat de la période imposable de la société lorsque cette rémunération n'atteint pas 33 000 euros (36 000 euros pour l'exercice 2009) (cf. l'article 215, 4°, CIR 92).

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 30 juni 2016 in zake het Vlaamse Gewest tegen het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 juli 2016, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-13, § 3 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen de artikelen 10 en 11 Grondwet, indien het in die zin geïnterpreteerd wordt dat, naast de primaire schadelijder van een ongeval veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig, ook de secundaire schadelijder de mogelijkheid ontzegd kan worden vergoeding voor materiële schade van het gemeenschappelijk waarborgfonds te verkrijgen, aangezien dergelijke interpretatie immers een ongelijkheid creëert in hoofde van de groep van secundaire schadelijders, omdat slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een toevallig feit dat tegelijkertijd een niet-geïdentificeerd voertuig is, enkel recht hebben op vergoeding van de lichamelijke schade, terwijl de slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een zuiver toevallig feit recht hebben op integrale vergoeding van zowel lichamelijke als materiële schade ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 30 juin 2016 en cause de la Région flamande contre le Fonds commun de garantie belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 15 juillet 2016, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-13, § 3 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, s'il est interprété en ce sens que, outre la personne lésée primaire par un accident causé par un véhicule non identifié, la personne lésée secondaire est aussi privée de la possibilité d'obtenir une indemnisation du dommage matériel de la part du Fonds commun de garantie, dès lors qu'une telle interprétation crée en effet une inégalité dans le chef des personnes lésées secondaires parce que les victimes d'un sinistre causé par un conducteur qui est confronté à un cas fortuit qui est aussi un véhicule non identifié ne peuvent prétendre qu'à l'indemnisation du dommage corporel, alors que les victimes d'un sinistre qui est causé par un conducteur qui est confronté à un simple cas fortuit peuvent prétendre à l'indemnisation intégrale tant du dommage corporel que du dommage matériel ?

Gelet op de Grondwet, artikel 108; Gelet op de wet van 15 april 1994 betreffende de bescherming van de bevolking en van het leefmilieu tegen de uit ioniserende stralingen voortspruitende gevaren en betreffende het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle, de artikelen 40 en 48; Gelet op het koninklijk besluit van 24 april 1997 tot vaststelling van het bedrag der vergoedingen toegekend aan de leden van de beheers- en controleorganen van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle; Gelet op het advies van de Inspectie van Financiën, gegeven op 2 december 2015; Gelet op het akkoord van de Minister van Begroting, gegeven op 15 januari 2016; Gelet op het advies van de Raad van State Nr. 58. 885/3, gegeven op 24 februari 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2° van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Op de voordracht van onze Minister van Binnenlandse Zaken, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. De leden van de Raad van Bestuur en de Regeringscommissaris van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle ontvangen een jaarlijkse forfaitaire vergoeding die als volgt wordt vastgesteld : Voorzitter 33.363,20 euro Bestuurder 5.344,61 euro Regeringscommissaris 11.176,64 euro Art. 2. Per zitting van de Raad van Bestuur of van een orgaan waaraan de Raad bepaalde van zijn bevoegdheden heeft overgedragen waarop ze aanwezig zijn ontvangen de bestuurders, de Voorzitter en de Regeringscommissaris een bijkomende vergoeding van 214,82 euro.
Vu la Constitution, l'article 108; Vu la loi du 15 avril 1994 relative à la protection de la population et de l'environnement contre les dangers résultant des rayonnements ionisants et relative à l'Agence fédérale de Contrôle nucléaire, les articles 40 et 48; Vu l'arrêté royal du 24 avril 1997 portant fixation du montant des indemnités allouées aux membres des organes de gestion et de contrôle de l'Agence fédérale de Contrôle nucléaire; Vu l'avis de l'Inspection des Finances, donné le 2 décembre 2015; Vu l'accord du Ministre du Budget, donné le 15 janvier 2016; Vu l'avis du Conseil d'Etat n° 58.885/3, donné le 24 février 2016, en application de l'article 84, § 1, premier alinéa, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Sur la proposition de Notre Ministre de l'Intérieur, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. Les membres du Conseil d'administration et le Commissaire du gouvernement de l'Agence fédérale de Contrôle nucléaire bénéficient d'une indemnité forfaitaire annuelle fixée comme suit : Président 33.363,20 EUR Administrateur 5.344,61 EUR Commissaire du gouvernement 11.176,64 EUR Art. 2. Pour chaque séance du Conseil d'administration ou d'un organe auquel le Conseil a délégué certaines de ses compétences à laquelle ils sont présents, les administrateurs, le Président et le Commissaire du gouvernement bénéficient d'une indemnité supplémentaire de 214,82 EUR.

De verschuldigde vergoeding bedraagt voor : 1° het afgeven van een bewijs van bevoegdheid als bestuurder van een op afstand bestuurd luchtvaartuig: 250 EUR ; 2° het afgeven van een RPL-bevoegdverklaring: 75 EUR ; 3° het afgeven van een bevoegdverklaring voor RPAS-vlieginstructeur: 75 EUR ; 4° de hernieuwing van een bevoegdverklaring voor RPAS-vlieginstructeur: 75 EUR ; 5° het afgeven van een certificaat voor RPAS-examinator: 250 EUR ; 6° de hernieuwing van een certificaat voor RPAS-examinator: 250 EUR ; 7° het aflegging van het theorie-examen voor de afgifte van een bewijs van bevoegdheid als bestuurder van een op afstand bestuurd luchtvaartuig: 75 EUR ; De verschuldigde vergoeding bedraagt voor het afgeven van een bewijs van bevoegdheid, een bevoegdverklaring of een certificaat bedoeld in het eerste lid: 75 EUR".
La redevance due pour : 1° la délivrance d'une licence de télépilote est de 250 EUR ; 2° la délivrance d'une qualification RPL est de 75 EUR ; 3° la délivrance d'une qualification d'instructeur de vol RPAS est de 75 EUR ; 4° le renouvellement d'une qualification d'instructeur de vol RPAS est de 75 EUR ; 5° la délivrance d'un certificat d'examinateur de vol RPAS est de 250 EUR ; 6° le renouvellement d'un certificat d'examinateur de vol RPAS est de 250 EUR ; 7° la présentation de l'examen théorique en vue de l'obtention d'une licence de télépilote est de 75 EUR ; La redevance due pour la délivrance d'un duplicata d'une licence, d'une qualification ou d'un certificat visé à l'alinéa 1 est de 75 EUR».

De verschuldigde vergoeding bedraagt voor : 1° de verklaring van klasse 1b vluchtuitvoeringen met een of meer op afstand bestuurde luchtvaartuigen: 100 EUR; 2° elk op afstand bestuurd luchtvaartuigsysteem die voor klasse 1b vluchtuitvoeringen wordt gebruikt: 30 EUR per jaar aan het einde van het eerste jaar; 3° het afgeven van een toelating voor klasse 1a vluchtuitvoeringen met een of meer op afstand bestuurde luchtvaartuigen: 225 EUR; 4° de wijziging of de verlenging van een toelating voor klasse 1a vluchtuitvoeringen met een of meer op afstand bestuurde luchtvaartuigen: 150 EUR".
La redevance due pour : 1° la déclaration d'exploitations de classe 1b avec un ou plusieurs aéronefs télépilotés est de 100 EUR ; 2° chaque aéronef télépiloté utilisé pour des exploitations de classe 1b reprises dans la déclaration visée au 1° est de 30 EUR par an à l'issue de la première année ; 3° pour la délivrance d'une autorisation d'exploitations spécialisées de classe 1a avec un ou plusieurs aéronefs télépilotés est de 225 EUR ; 4° la modification ou la prorogation d'une autorisation d'exploitations de classe 1a avec un ou plusieurs aéronefs télépilotés est de 150 EUR».

Gelieve per benoeming zeker te vermelden: - over welk mandaat het gaat; - de datum waarop deze benoeming plaatsvond; - de naam van de benoemde bestuurder; - welke politieke partij de betreffende bestuurder aanleverde; - of er al dan niet een vergoeding gekoppeld is aan het mandaat en hoeveel deze vergoeding desgevallend bedraagt; - of het bestuurslid al dan niet een kabinetsmedewerker is of een politiek mandaat bekleedt; - welke competenties de benoemde bestuurder kon voorleggen in verband met het mandaat.
Je voudrais en tout état de cause savoir, pour chaque nomination: - de quel mandat il s'agit; - la date à laquelle la nomination a eu lieu; - le nom de l'administrateur nommé; - quel parti politique a fourni l'administrateur concerné; - si le mandat est rémunéré et à quel montant s'élève, le cas échéant, cette rémunération; - si l'administrateur est un collaborateur de cabinet ou s'il occupe un mandat politique; - quelles compétences l'administrateur nommé a fait valoir pour prétendre à ce mandat.

Onverminderd § 1 kunnen de in § 1 bedoelde bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders door de Rijksdienst voor sociale zekerheid en de curator persoonlijk en hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld voor het geheel of een deel van alle op het ogenblik van de uitspraak van het faillissement verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54 van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, indien komt vast te staan dat een door hen begane grove fout aan de basis lag van het faillissement, of indien zij zich, in de loop van de periode van vijf jaar voorafgaand aan de faillietverklaring in de situatie bevonden hebben zoals beschreven in artikel 38, § 3octies, 8º, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers.
Sans préjudice du § 1 , l'Office national de sécurité sociale et le curateur peuvent tenir les administrateurs, anciens administrateurs et administrateurs de fait visés au § 1 comme étant personnellement et solidairement responsables pour la totalité ou une partie des cotisations sociales, majorations, intérêts de retard et de l'indemnité forfaitaire visée à l'article 54 de l'arrêté royal du 28 novembre 1969 pris en exécution de la loi du 27 juin 1969 révisant l'arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la sécurité sociale des travailleurs, dus au moment du prononcé de la faillite, s'il est établi qu'une faute grave qu'ils ont commise était à la base de la faillite, ou si, au cours de la période de cinq ans qui précède la prononcé de la faillite, les administrateurs, anciens administrateurs et administrateurs de fait se sont trouvés dans la situation décrite à l'article 38, § 3octies, 8º, de la loi du 29 juin 1981 établissant les principes généraux de la sécurité sociale des travailleurs salariés.

Onverminderd § 1 kunnen de in § 1 bedoelde bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders door de Rijksdienst voor sociale zekerheid en de curator persoonlijk en hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld voor het geheel of een deel van alle op het ogenblik van de uitspraak van het faillissement verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54 van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, indien komt vast te staan dat een door hen begane grove fout aan de basis lag van het faillissement, of indien zij zich, in de loop van de periode van vijf jaar voorafgaand aan de faillietverklaring in de situatie bevonden hebben zoals beschreven in artikel 38, § 3octies, 8·, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers.
Sans préjudice du § 1 , l’Office national de sécurité sociale et le curateur peuvent tenir les administrateurs, anciens administrateurs et administrateurs de fait visés au § 1 comme étant personnellement et solidairement responsables pour la totalité ou une partie des cotisations sociales, majorations, intérêts de retard et de l’indemnité forfaitaire visée à l’article 54 de l’arrêté royal du 28 novembre 1969 pris en exécution de la loi du 27 juin 1969 révisant l’arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la sécurité sociale des travailleurs, dus au moment du prononcé de la faillite, s’il est établi qu’une faute grave qu’ils ont commise était à la base de la faillite, ou si, au cours de la période de cinq ans qui précède la prononcé de la faillite, les administrateurs, anciens administrateurs et administrateurs de fait se sont trouvés dans la situation décrite à l’article 38, § 3octies, 8·, de la loi du 29 juin 1981 établissant les principes généraux de la sécurité sociale des travailleurs salariés.

Een eerste kanttekening daarbij is de vraag naar het nut van een individuele informatie versus de kost en de negatieve aspecten van een per categorie bekend en dus een gemiddeld zicht op de vergoeding van bestuurders casu quo van uitvoerende bestuurders dan wel van directieleden.
L'on peut tout d'abord se demander, quelle est l'utilité d'une information individuelle au regard du coût et des inconvénients d'un aperçu moyen par catégorie de la rémunération des administrateurs, le cas échéant des administrateurs exécutifs ou des membres de la direction.

De bepaling dat de gedelegeerd bestuurder geen andere emolumenten kan ontvangen dan zijn vergoeding, is tot nu toe alleen geldig voor de gedelegeerd bestuurder van de NMBS en is dus discriminerend ten opzichte van de gedelegeerd bestuurders van andere overheidsbedrijven.
La disposition prévoyant que l'administrateur délégué ne peut percevoir aucun autre émolument que sa rémunération, ne vaut jusqu'à présent que pour l'administrateur délégué de la SNCB et engendre donc une discrimination à l'égard des administrateurs délégués des autres entreprises publiques.