Traduction de «bestreden besluit uitdrukkelijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van een klacht
décision explicite de rejet d'une réclamation

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Er is herhaaldelijk geoordeeld dat een uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van een klacht, gelet op de inhoud ervan, mogelijkerwijs het door de verzoeker bestreden besluit niet bevestigt.
Il a été jugé, à plusieurs reprises, qu’une décision explicite de rejet d’une réclamation pouvait, eu égard à son contenu, ne pas avoir un caractère confirmatif de l’acte contesté par le requérant.

Het is immers mogelijk dat een uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van een klacht, gelet op de inhoud ervan, het door de verzoeker bestreden besluit niet bevestigt.
Une décision explicite de rejet d’une réclamation peut, eu égard à son contenu, ne pas avoir un caractère confirmatif de l’acte contesté par le requérant.

Ook bij ontstentenis van een uitdrukkelijke wettelijke bepaling gebieden het zorgvuldigheids- en het rechtszekerheidsbeginsel, die elk bestuurlijk optreden kenmerken, dat de overheid die een besluit tot definitieve vaststelling van een RUP op grond van de bestreden bepalingen intrekt en herneemt, alle vastgestelde onregelmatigheden herstelt, binnen de perken aangegeven in B.20.
Même à défaut d'une disposition législative expresse, le principe de précaution et le principe de la sécurité juridique, qui caractérisent chaque action administrative, commandent que l'autorité qui retire et reprend un arrêté portant fixation définitive d'un plan d'exécution spatial sur la base des dispositions attaquées répare toutes les irrégularités constatées, dans les limites indiquées en B.20.

De verwijzing van de instelling in de kosten, ofschoon zij in het gelijk is gesteld, kan met name worden gerechtvaardigd door haar gebrek aan vlijt tijdens de precontentieuze procedure, wanneer zij enerzijds de in artikel 90, lid 1, van het Statuut voorziene termijn van vier maanden heeft laten verlopen alvorens een uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van het verzoek van de betrokken ambtenaar te nemen, en zij anderzijds de betrokkene in het bestreden besluit niet heeft gewezen op het feit dat er reeds een stilzwijgend afwijzend besluit was afgekomen en dat de klachttermijn van drie maanden was ingegaan op de datum van dat laatste besluit.
En particulier, la mise des dépens à la charge de l’institution, bien que partie gagnante, peut être justifiée par le manque de diligence de celle-ci lors de la procédure précontentieuse, lorsque, d’une part, elle a laissé s’écouler le délai de quatre mois, prévu à l’article 90, paragraphe 1, du statut, avant d’adopter une décision explicite de rejet de la demande présentée par le fonctionnaire concerné et, d’autre part, n’a pas attiré l’attention de l’intéressé, dans la décision en cause, sur la circonstance qu’une décision implicite de rejet était déjà intervenue et que le délai de réclamation de trois mois courait à compter de cette dernière décision.

136 In het onderhavige geval verwijst het bestreden besluit uitdrukkelijk naar de in december 2002 verrichte audit.
136 En l’espèce, la décision attaquée renvoie explicitement à l’audit effectué en décembre 2002.

In zoverre uit het voormelde artikel 3, § 4, van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 voortvloeit dat een openbaar onderzoek is vereist wanneer de verkavelingsaanvraag betrekking heeft op een goed dat niet is gelegen in een gebied waarvoor een gemeentelijk ruimtelijk uitvoeringsplan of een bijzonder plan van aanleg bestaat, en in zoverre de verzoekende partijen met betrekking tot het voormelde artikel 9 van hetzelfde besluit van de Vlaamse Regering aanvoeren dat die bepaling het door hen aangeklaagde verschil in behandeling niet ongedaan maakt, dient te worden vastgesteld dat het bestreden artikel 114, § 2, bepaalt dat een verkavelingsvergunning door de mens gevestigde erfdienstbaarheden en bij overeenkomst vastgestelde verplichtingen met betrekking tot het grondgebruik, die met de vergunning onverenigbaar zijn, tenietdoet voor zover zij « uitdrukkelijk in de aanvraag werden vermeld ».
En ce qu'il découle de l'article 3, § 4, de l'arrêté du Gouvernement flamand du 5 mai 2000 qu'une enquête publique est requise lorsque la demande de permis de lotir porte sur un bien qui n'est pas situé dans une zone pour laquelle existe un plan d'exécution spatial communal ou un plan particulier d'aménagement et en ce que les parties requérantes font valoir, en ce qui concerne l'article 9, précité, du même arrêté du Gouvernement flamand, que cette disposition ne met pas fin à la différence de traitement qu'elles dénoncent, force est de constater que l'article 114, § 2, attaqué, dispose qu'un permis de lotir annule les servitudes établies par le fait de l'homme et les obligations contractuelles concernant l'utilisation du sol pour autant qu'elles soient incompatibles avec le permis et qu'elles aient été « explicitement mentionnées dans la demande ».

131 Tot slot moet met betrekking tot de vermelding van de beroepstermijnen en –mogelijkheden in het bestreden besluit worden opgemerkt, dat geen enkele uitdrukkelijke bepaling van gemeenschapsrecht de instellingen een algemene verplichting oplegt om de adressaten van handelingen te informeren over de rechtsmiddelen die hun ten dienste staan, en over de termijnen waarbinnen daarvan gebruik kan worden gemaakt (beschikking van het Hof van 5 maart 1999, Guérin automobiles/Commissie, C‑153/98 P, Jurispr. blz. 1441, punten 13 en 15; arrest van het Gerecht van 24 februari 2000, ADT Projekt/Commissie, T‑145/98, Jurispr. blz. II‑387, punt 210).
131 Enfin, concernant la mention des délais et voies de recours dans la décision attaquée, il y a lieu de relever qu’aucune disposition expresse du droit communautaire n’impose aux institutions une obligation générale d’informer les destinataires des actes des recours juridictionnels ouverts ni des délais dans lesquels ils peuvent être exercés (ordonnance de la Cour du 5 mars 1999, Guérin automobiles/Commission, C‑153/98 P, Rec. p. 1441, points 13 et 15 ; arrêt du Tribunal du 24 février 2000, ADT Projekt/Commission, T‑145/98, Rec. p. II‑387, point 210).

Luidens de memorie van toelichting bij het ontwerp dat heeft geleid tot de bestreden bepalingen heeft de wetgever de oorspronkelijke bedoeling uitdrukkelijk in de tekst van artikel 7bis van het koninklijk besluit nr. 38 willen opnemen (Parl. St., Kamer, 2002-2003, DOC 50-2343/001, p. 16).
Selon l'exposé des motifs du projet qui a conduit aux dispositions attaquées, le législateur a expressément voulu faire figurer l'intention originaire dans le texte de l'article 7bis de l'arrêté royal n° 38 (Doc. parl., Chambre, 2002-2003, DOC 50-2343/001, p. 16).

Artikel 140 van de ziekenhuiswet, ingevoegd bij het koninklijk besluit nr. 407 van 18 april 1986, waarnaar de bestreden bepaling uitdrukkelijk verwijst, stelde dat de centraal geïnde honoraria worden aangewend voor :
L'article 140 de la loi sur les hôpitaux, inséré par l'arrêté royal n° 407 du 18 avril 1986, auquel la disposition entreprise renvoie explicitement, énonçait que les honoraires perçus de façon centrale étaient affectés :

« Overwegende, over beide samengevoegde middelen, dat het bestreden besluit elke daarin als bijlage opgenomen private radio erkent, de klasse aangeeft waartoe de radio's behoren en aan elke radio een vermogen, een frequentie en een antennehoogte toekent; dat het besluit voor elke radio die het erkent en waaraan het een statuut, een vermogen, een frequentie en een antennehoogte toekent, een individuele handeling is die valt onder de bepalingen van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen; dat de door de wet vastgestelde regels op een redelijke wijze moeten worden geïnterpreteerd, in die zin dat niet kan worden geëist dat de overheid voor elk van de 186 private radio's die van de Franse Gemeenschap afhangen en in het frequentieplan opgenomen zijn, de motieven aangeeft waarom zij het aangevraagde statuut al dan niet heeft toegekend en een bepaalde frequentie en een bepaald vermogen al dan niet heeft toegewezen; dat die verplichting tot motivering evenwel in bepaalde gevallen, zoals die van de verzoekende partijen, wel noodzakelijk kan zijn; dat, voor de eerste en derde verzoekende partijen..
« Considérant, sur les deux moyens réunis, que l'arrêté attaqué reconnaît chacune des radios privées figurant à son annexe, indique la classe à laquelle elles appartiennent et attribue à chacune d'elles une puissance, une fréquence et une hauteur d'antenne; que, pour chacune des radios qu'il reconnaît et à laquelle il attribue un statut, une puissance, une fréquence et une hauteur d'antenne, il est un acte individuel qui entre dans les prévisions de la loi du 29 juillet 1991 relative à la motivation formelle des actes administratifs; que les règles énoncées par la loi doivent se comprendre raisonnablement en ce sens qu'il ne saurait être exigé que l'autorité indique pour chacune dcs 186 radios privées dépendant de la Communauté et s'insérant dans le plan de fréquences les motifs pour lesquels elle a ou n'a pas accordé le statut demandé, et a ou n'a pas attribué telle fréquence et telle puissance; que toutefois l'obligation de motiver peut s'imposer dans certains cas particuliers tels ceux des parties requérantes, qu'en effet, pour les première et troisième parties requérantes..