Traduction de «besluit beroep mogelijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Besluit inzake maatregelen naar aanleiding van mogelijke negatieve effecten van het hervormingsprogramma op de minstontwikkelde landen en op de ontwikkelingslanden die netto-importeur van voedsel zijn [ DNFI | BNIV ]
Décision sur les mesures concernant les effets négatifs possibles du programme de réforme sur les pays les moins avancés et les pays en développement importateurs nets de produits alimentaires [ DNFI ]

Besluit inzake maatregelen naar aanleiding van mogelijke negatieve effecten van het hervormingsprogramma op de minstontwikkelde landen en op de ontwikkelingslanden die netto-importeur van voedsel zijn | BNIV [Abbr.] | DNFI [Abbr.]
Décision sur les mesures concernant les effets négatifs possibles du programme de réforme sur les pays les moins avancés et les pays en développement importateurs nets de produits alimentaires | DNFI [Abbr.]

Besluit inzake maatregelen naar aanleiding van mogelijke negatieve effecten van het hervormingsprogramma op de minst ontwikkelde landen en op de ontwikkelingslanden die netto-importeur van voedsel zijn
Décision sur les mesures concernant les effets négatifs possibles du programme de réforme sur les pays les moins avancés et les pays en développement importateurs nets de produits alimentaires

de beslissing/het besluit waarvan in beroep gekomen is
la décision faisant l'objet du recours

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

R. overwegende dat in Richtlijn 2014/24/EU betreffende het plaatsen van overheidsopdrachten wordt bepaald dat opdrachten gegund moeten worden op basis van het beginsel van de beste prijs-kwaliteitsverhouding, met inbegrip van milieucriteria, hetgeen betekent dat er in de autosector dus wellicht opdrachten gegund zijn op basis van onjuiste informatie omtrent de milieuprestaties van de voertuigen; overwegende dat in dezelfde richtlijn wordt bepaald dat ondernemers uitgesloten kunnen worden wanneer ze ernstige beroepsfouten hebben gemaakt, waardoor hun integriteit voor twijfel vatbaar wordt; overwegende dat Richtlijn 2007/66/EG met betrekking tot beroepsprocedures inzake het plaatsen van overheidsopdrachten regelt dat tegen een door een aanbestedende dienst genomen besluit beroep mogelijk is op de grond dat zulk besluit in strijd is met de Europese aanbestedingswetgeving of de desbetreffende nationale uitvoeringsbepalingen;
R. considérant que la directive 2014/24/CE sur la passation des marchés publics prévoit que les marchés devraient être attribués sur la base du principe du meilleur rapport qualité/prix, ce qui inclut des critères environnementaux, et que des marchés dans le secteur automobile ont pu être attribués par la suite sur la base d'informations erronées fournies au sujet de la performance environnementale des véhicules; que cette même directive établit que les opérateurs économiques peuvent être exclus pour faute professionnelle grave, qui remet en question leur intégrité; que la directive 2007/66/CE relative aux procédures de recours en matière de passation des marchés publics dispose que "les décisions prises par les pouvoirs adjudicateurs peuvent faire l'objet de recours [...] au motif que ces décisions ont violé le droit communautaire en matière de marchés publics ou les règles nationales transposant ce droit";

3. De beslissing genomen door de voorzitter van het Directiecomité is een individueel besluit waartegen geen georganiseerd administratief beroep mogelijk is.
3. La décision prise par le président concerne une décision individuelle contre laquelle aucun recours administratif n'est possible.

Bijlage Paritair Subcomité voor het stads- en streekvervoer van het Waalse Gewest Collectieve arbeidsovereenkomst van 15 september 2015 Vaststelling, voor 2015-2016, van de verlaging van de leeftijdsgrens naar 55 jaar, voor wat de toegang tot het recht op uitkeringen voor een landingsbaan betreft, voor werknemers met een lange loopbaan of die een zwaar beroep uitoefenen (Overeenkomst geregistreerd op 18 november 2015 onder het nummer 130087/CO/328.02) Voorwoord Gelet op het koninklijk besluit van 30 december 2014 tot wijziging van het koninklijk besluit van 12 december 2001 dat tot stand kwam in uitvoering van hoofdstuk IV van de wet van 10 augustus 2001 betreffende de verzoening van werkgelegenheid en kwaliteit van het leven betreffende het stelsel van tijdskrediet, de loopbaanvermindering en de vermindering van de prestaties tot de helft; Overwegende dat dit laatste koninklijk besluit in uitvoering van het regeerakkoord de leeftijdsgrens voor uitkeringen voor de landingsbanen vanaf 1 januari 2015 verhoogt van 55 tot 60 jaar met een uitzondering voor de zware beroepen, de lange loopbanen en de ondernemingen in moeilijkheden of herstructurering, waarvoor de leeftijdsgrens geleidelijk wordt verhoogd met vijf jaar om in 2019 de leeftijdsgrens van 60 jaar te bereiken; Overwegende dat in uitvoering van het akkoord van de Groep van 10 dit laatste koninklijk besluit bepaalt dat het mogelijk is af te wijken van deze geleidelijke verhoging van de leeftijdsgrens voor de zware beroepen, de lange loopbanen en de ondernemingen in moeilijkheden of in herstructurering, als een collectieve arbeidsovereenkomst van de Nationale Arbeidsraad voor de periode 2015-2016 voorziet in een lagere leeftijdsgrens, zonder dat deze grens lager mag liggen dan 55 jaar en waartoe de sectoren of ondernemingen in moeilijkheden of in herstructurering kunnen toetreden via een collectieve arbeidsovereenkomst; Overwegende de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 118 die voor 2015-2016 het interprofessio ...
Sous-commission paritaire du transport urbain et régional de la Région wallonne Convention collective de travail du 15 septembre 2015 Fixation, pour 2015-2016, de l'abaissement à 55 ans de la limite d'âge en ce qui concerne l'accès au droit aux allocations pour un emploi de fin de carrière, pour les travailleurs qui ont une carrière longue ou qui exercent un métier lourd (Convention enregistrée le 18 novembre 2015 sous le numéro 130087/CO/328.02) Préambule Vu l'arrêté royal du 30 décembre 2014 modifiant l'arrêté royal du 12 décembre 2001 pris en exécution du chapitre IV de la loi du 10 août 2001 relative à la conciliation entre l'emploi et la qualité de vie concernant le système du crédit-temps, la diminution de carrière et la réduction des prestations de travail à mi-temps; Considérant qu'en exécution de l'accord de gouvernement, ce dernier arrêté royal relève de 55 à 60 ans la limite d'âge pour les allocations pour les emplois de fin de carrière à partir du 1 janvier 2015, avec une exception pour les métiers lourds, les carrières longues et les entreprises en difficultés ou en restructuration, pour lesquels la limite d'âge est relevée progressivement de cinq ans pour atteindre 60 ans en 2019; Considérant qu'en exécution de l'accord du Groupe des 10, ce dernier arrêté royal dispose qu'il est possible de déroger à ce relèvement progressif de la limite d'âge pour les métiers lourds, les carrières longues et les entreprises en difficultés ou en restructuration si une convention collective de travail du Conseil national de travail prévoit, pour la période 2015-2016, une limite d'âge inférieure, sans que cette dernière puisse se situer en deçà de 55 ans, les secteurs ou entreprises en difficultés ou en restructuration pouvant y adhérer au moyen d'une convention collective de travail; Considérant la convention collective de travail n° 118 fixant, pour 2015-2016, le cadre interprofessionnel de l'abaissement à 55 ans de la limite d'âge en ce qui concerne l'accès au droi ...

Een verplicht registratienummer bij onze diensten maakt het mogelijk om, mits naleving van de reglementering zoals bepaald in het koninklijk besluit van 25 november 2005, het beroep uit te oefenen.
Un numéro d'enregistrement obligatoire auprès de nos services permet de pratiquer, sous réserve de respecter l'ensemble de la réglementation telle que précisée dans l'arrêté royal du 25 novembre 2005.

Op de vraag van de ombudsman naar nadere uitleg in dit verband, verklaarde de Commissie dat artikel 10 bis ook in de context van een ex post-MER geïnterpreteerd zou moeten worden als toegang tot beroep met betrekking tot het administratieve besluit over mogelijke verdere stappen naar aanleiding van de bevindingen van de ex post-MER.
Quand le Médiateur a demandé à la Commission davantage d'explications sur le sujet, elle a ajouté que l'article 10 bis "pourrait devoir être interprété, même dans le cadre d'une EIE ex post, comme le fait de donner accès à la justice dans le cadre de la décision administrative relative à de possibles mesures ultérieures découlant des résultats de l'EIE ex post".

In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

11. merkt voorts op dat het Constitutionele Hof van de Republiek Moldavië de einduitslag van de verkiezingen als gepresenteerd door de centrale kiescommissie geldig heeft verklaard en dat er tegen dit besluit van het Constitutionele Hof geen hoger beroep mogelijk is;
11. relève en outre que la Cour constitutionnelle de la République de Moldova a validé le résultat final des élections parlementaires moldaves tel que présenté par la commission électorale centrale et que cette décision de la Cour n'est susceptible d'aucun recours;

Aangezien er tegen het arrest van het Hof geen hoger beroep mogelijk is, is de wetgever genoopt de procedure voor het besluit van de Raad opnieuw te beginnen, ditmaal met de door het Hof voorgeschreven rechtsgrondslag.
Étant donné qu'il n'est plus possible de faire appel contre le jugement de la Cour, il est demandé au législateur de relancer la procédure aboutissant à la décision du Conseil, en choisissant cette fois la base juridique préconisée par la Cour.

24. is van oordeel dat de nationale verjaringstermijnen voor het instellen van schadevorderingen wegens inbreuk op de communautaire mededingingsregels het mogelijk moeten maken dat vorderingen worden ingesteld binnen een jaar na een besluit van de Commissie of van een nationale mededingingsautoriteit volgens welk deze regels zijn geschonden (of, in geval van een beroep, binnen een jaar na de afronding van het beroep); is van oordeel dat bij gebreke van een dergelijk besluit, schadevorderingen wegens schending van de artikelen 81 of 82 van het EG-Verdrag moeten kunnen worden ingesteld op elk moment gedurende het tijdvak waarbinnen de Commissie bevoegd is een besluit te nemen tot het opleggen van een boete wegens die inbreuken; is van opvatting dat de termijn moet worden opgeschort zolang er formele discussies of bemiddeling tussen de partijen gaande zijn;
24. estime que les périodes nationales de prescription des actions en dommages et intérêts pour infraction aux règles communautaires de la concurrence devraient autoriser l'exercice des actions dans le délai d'un an à partir de la décision de la Commission ou d'une autorité nationale de la concurrence constatant l'infraction à ces règles (ou, en cas d'appel, dans le délai d'un an à partir du terme de l'appel); estime que, si une telle décision n'est pas intervenue, il devrait être possible d'engager des actions en dommages et intérêts pour infraction aux articles 81 ou 82 du traité, aux règles communautaires de la concurrence, à n'importe quel moment dans la période pendant laquelle la Commission a le droit d'adopter une décision imposant une amende en raison de l'infraction; considère que le délai devrait être suspendu pendant la période consacrée à toute transaction formelle ou médiation entre les parties;