Vertaling van "beslissing indertijd gewezen heeft " (Nederlands → Frans) :

2° ingeval de beslissing is gewezen of de akte is opgesteld in de Staat op wiens grondgebied de persoon zijn gewone verblijfplaats heeft, de beslissing of de akte overeenstemt met het door de betrokkene gekozen recht van een Staat waarvan hij de nationaliteit heeft of op wiens grondgebied hij zijn gewone verblijfplaats heeft op het tijdstip van de beslissing of van de akte.
2° dans le cas où la décision a été rendue ou l'acte a été dressé dans l'Etat sur le territoire duquel la personne a sa résidence habituelle, la décision ou l'acte est conforme au droit, choisi par cette personne, d'un Etat dont elle a la nationalité ou sur le territoire duquel elle réside au moment de la décision ou de l'acte.

Indien de betrokkene geen gewone verblijfplaats heeft in de Staat waar de akte werd opgesteld of de beslissing werd gewezen, is opnieuw de principeregeling van artikel 39, § 1, eerste lid, 1°, van het Wetboek van internationaal privaatrecht van toepassing.
Si la personne concernée n'a pas sa résidence habituelle dans l'Etat où l'acte a été dressé ou la décision rendue, on retombe dans l'application du régime de principe de l'article 39, § 1er, alinéa 1er, 1°, du Code de droit international privé.

De bepaling onder 2° beoogt de situatie waarin de betrokkene zijn gewone verblijfplaats heeft in de Staat waarin de akte werd opgesteld of de beslissing werd gewezen.
Le 2° envisage la situation où la personne concernée a sa résidence habituelle dans l'Etat dans lequel l'acte a été dressé ou la décision a été rendue.

"In geval van vernietiging verwijst het Hof van Cassatie, indien daartoe aanleiding bestaat, de zaak, hetzij naar het gerecht in hoogste feitelijke aanleg van dezelfde rang als datgene dat de bestreden beslissing gewezen heeft, hetzij naar hetzelfde gerecht, anders samengesteld".
"En cas de cassation, la Cour de Cassation renvoie la cause, s'il y a lieu, soit devant une juridiction souveraine du même rang que celle qui a rendu la décision cassée, soit devant la même juridiction, autrement composée".

Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (8). Sindsdien zijn er zowel in België (9) als in Frankrijk (10) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.
Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (8), nombreux ont été en Belgique (9), comme en France (10) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.

Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (1). Sindsdien zijn er zowel in België (2) als in Frankrijk (3) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.
Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2), comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.

« De bedrijfsjurist tegen wie de tuchtcommissie een beslissing bij verstek heeft gewezen, kan daartegen verzet doen binnen een termijn van vijftien dagen te rekenen van de kennisgeving van de beslissing.
« Le juriste d'entreprise à charge duquel une décision de la commission de discipline a été rendue par défaut peut faire opposition à cette décision dans un délai de quinze jours à compter de la notification.

De bedrijfsjurist tegen wie de tuchtcommissie een beslissing bij verstek heeft gewezen, kan daartegen verzet doen binnen een termijn van vijftien dagen te rekenen van de kennisgeving van de beslissing.
Le juriste d'entreprise à charge duquel une décision de la commission de discipline a été rendue par défaut peut faire opposition à cette décision dans un délai de quinze jours à compter de la notification.

De bedrijfsjurist tegen wie de tuchtcommissie een beslissing bij verstek heeft gewezen, kan daartegen verzet doen binnen een termijn van één maand te rekenen van de kennisgeving van de beslissing.
Le juriste d'entreprise à charge duquel une décision de la commission de discipline a été rendue par défaut peut faire opposition à cette décision dans un délai d'un mois à compter de la notification.

Indien het document een dagvaarding (een officiële order voor iemand om voor een rechtbank te verschijnen) of een vergelijkbaar stuk is en de verweerder niet verschijnt, mag pas een beslissing worden gewezen wanneer het zeker is dat het stuk is betekend volgens het nationale recht van het aangezochte EU-land, dat het is afgegeven en dat de verweerder genoeg tijd heeft gehad om een verweer in te dienen.
S’il s’agit d’un acte introductif d’instance (acte officiel appelant une personne à comparaître devant une juridiction) ou d’un acte équivalent et que le défendeur ne comparaît pas, aucune décision ne peut être prononcée tant qu'il n’a pas été établi que l'acte a été signifié ou notifié conformément à la législation du pays de l’UE, qu’il a été remis et que le défendeur a eu suffisamment de temps pour se défendre.