Traduction de «berust op niet-militaire » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

niet-contributief stelsel | stelsel dat niet op premie-of bijdragebetaling berust
régime non contributif

stelsel dat niet op premie-of bijdragebetaling berust
régime non contributif

deze periode van secundaire perceptie is verkort bij stoornissen in het geluid-geleidende gedeelte | wanneer deze normaal is,berust doofheid op een stoornis in de perceptie | wanneer een trillende stemvork op de punt van het mastoïed geplaatst,niet meer wordt gehoord,geschiedt dit voor een zekere tijd nog wel na afsluiting van beide oren
épreuve de Bing

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (' in gelijke mate ') verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. contre la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-11, § 2 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, inséré par l'article 7 de la loi du 22 août 2002 - interprété en ce sens que la répartition par parts égales de l'indemnisation entre les assureurs est opposable aux conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage en cas d'accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident -, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il est établi une différence de traitement qui n'est ni fondée sur un critère objectif ni raisonnablement justifiée et plus précisément entre, d'une part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel tous les véhicules impliqués dans l'accident ont été identifiés et, d'autre part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel un ou plusieurs véhicules impliqués dans l'accident n'ont pas été identifiés, alors qu'il ne peut être affirmé que la responsabilité de ces derniers véhicules n'est indubitablement pas engagée ?

Dat verschil berust immers op een pertinent criterium ten aanzien van de gevolgen en de draagwijdte van de beschikkingen die het voorwerp uitmaken van het beroep : de beschikking waarbij tot de opschorting van de uitspraak wordt besloten, stelt de tenlastelegging vast en veronderstelt de instemming van de verdachte met een maatregel die, indien hij niet wordt ingetrokken, een einde maakt aan de vervolging, terwijl de beschikking van buitenvervolgingstelling zich ertoe beperkt vast te stellen dat de strafvordering niet kan worden voortgezet, zonder zich uit te spreken over het al dan niet vaststaan van de tenlastelegging.
En effet, cette différence repose sur un critère pertinent au regard des effets et de la portée des ordonnances qui font l'objet du recours : l'ordonnance décidant de la suspension du prononcé établit la prévention, et suppose un accord de l'inculpé sur une mesure qui, si elle n'est pas révoquée, met fin aux poursuites, tandis que l'ordonnance de non-lieu se limite à constater que l'action publique ne peut être poursuivie, sans se prononcer sur l'établissement ou non de la prévention.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 23 november 2015 in zake J.D. tegen P.D. en R.C., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Verviers, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het bepaalt dat de vordering tot betwisting van een vaderlijke erkenning niet meer kan worden ingesteld door het kind na de leeftijd van 22 jaar of na één jaar indien het steeds geweten heeft dat de persoon die het heeft erkend niet zijn vader is, en dit in het geval waarin de vaderlijke erkenning niet overeenstemt met de biologische waarheid en op een bezit van staat berust dat niet voortdurend is ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 23 novembre 2015 en cause de J.D. contre P.D. et R.C., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Liège, division Verviers, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 330, § 1, alinéa 4, du Code civil viole-t-il les articles 10, 11 et 22 de la Constitution, combinés avec les articles 8 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il prévoit que l'action en contestation d'une reconnaissance paternelle ne peut plus être intentée par l'enfant après l'âge de 22 ans ou après un an s'il a toujours su que la personne qui l'a reconnu n'est pas son père et ceci dans l'hypothèse où la reconnaissance paternelle ne correspond pas à la vérité biologique, et repose sur une possession d'état qui n'est pas continue ?

Deze inzet werd beslist door de Uitvoerende Macht op basis van het artikel 167, § 1, 2e lid, van de Grondwet, krachtens de wet van 20 mei 1994 betreffende de perioden en de standen van de militairen van het reservekader alsook betreffende de aanwending en de paraatstelling van de Krijgsmacht en het koninklijk besluit van 6 juli 1994 houdende bepaling van de vormen van operationele inzet, hulpverlening en militaire bijstand, en van de voorbereidingsactiviteiten met het oog op de aanwending van de Krijgsmacht. b) Het protocolakkoord betreffende de steun van Defensie aan de bewakingsopdrachten van de geïntegreerde politiedienst, waarvoor de Ministerraad op 17 januari 2015 zijn toestemming gaf, berust op verschillende wetgevingen, zoals bovengenoemde wet van 20 mei 1994, het artikel 151 van de programmawet van 2 augustus 2002.
Cet engagement a été décidé par l'Exécutif, sur la base de l'article 167, § 1er, al. 2, de la Constitution, en vertu de la loi du 20 mai 1994 relative aux périodes et aux positions des militaires du cadre de réserve, ainsi qu'à la mise en oeuvre et à la mise en condition des Forces armées et de l'arrêté royal du 6 juillet 1994 portant détermination des formes d'engagement opérationnel, d'assistance et d'appui militaire et des activités préparatoires en vue de la mise en oeuvre des Forces armées. b) Le protocole d'accord, relatif à l'appui de la Défense au service de police intégré pour les missions de surveillance, sur lequel le Conseil des ministres a donné son accord le 17 janvier 2015, repose sur diverses législations, telles que la loi du 20 mai 1994 susvisée, l'article 151 de la loi-programme du 2 août 2002.

De beslissing van de Naamse rechtbank berust op het feit dat het ministerieel besluit dat de toepassing van de bepaling mogelijk moest maken door het voor de controle-operaties nodige meetinstrument te erkennen, niet aan de Raad van State werd voorgelegd, dat het argument van de hoogdringendheid dat werd ingeroepen om zich aan die verplichting te onttrekken, niet geldig was, aangezien er tien maanden waren verstreken tussen de goedkeuring van de wet en die van het toepassingsbesluit, en dat die bepaling bijgevolg niet wettelijk is.
La décision du tribunal namurois repose sur le fait que l'arrêté ministériel qui devait permettre l'application de la disposition en agréant l'instrument de mesure nécessaire aux opérations de contrôle n'a pas été soumis au Conseil d'État, que l'argument d'urgence qui avait été invoqué pour éviter cette obligation n'était pas valable étant donné que dix mois s'étaient écoulés en l'adoption de la loi et celle de son arrêté d'application, et que dès lors cette disposition n'est pas légale.

7. onderschrijft het concept "verantwoordelijkheid om te beschermen" zoals door de VN in 2005 gemunt en het concept "menselijke veiligheid", dat berust op het primaat van het individu en niet van de staat; wijst erop dat deze concepten tot praktische consequenties en sterke politieke richtsnoeren voor de strategische koers van het Europees veiligheidsbeleid leiden, wil het in staat zijn in crisissituaties effectief op te treden; beklemtoont evenwel dat er voor de EU geen automatische verplichting bestaat om in geval van een crisis een civiele of militaire EVDB-missie op te zetten, en dat zij daar ook niet voor is toegerust;
7. adhère à la notion de "devoir de protection" adoptée par les Nations unies en 2005 et à celle de "sécurité humaine", qui repose sur la primauté de l'individu et non de l'État; souligne que ces notions impliquent à la fois une prise de mesures concrètes et la mise en place d'orientations politiques fortes destinées à guider la politique européenne de sécurité de façon à pouvoir mener des actions efficaces en cas de crise; souligne néanmoins qu'aucune obligation n'incombe automatiquement à l'Union de déployer des missions PESD, qu'elles soient civiles ou militaires, dans les différentes situations de crise, et qu'elle ne dispose pas non plus des moyens nécessaires à cette fin;

14. waardeert de hervormingsinspanningen van de NAVO om een antwoord te bieden op de nieuwe mondiale uitdagingen zoals terrorismebestrijding, en dat in dit opzicht de hervorming van haar politieke en militaire structuren de klemtoon doet verschuiven van collectieve defensie naar collectieve veiligheid; benadrukt dat het concept van collectieve veiligheid in de eerste plaats berust op niet-militaire benaderingen van conflictpreventie door de oorzaken van conflicten weg te nemen in plaats van de daaruit resulterende verschijnselen te bestrijden;
14. reconnaît les efforts de réforme menés par l'OTAN pour relever les nouveaux défis planétaires tels que la lutte contre le terrorisme et estime que la réforme de ses structures politiques et militaires est en train d'évoluer de la défense collective à la sécurité collective; souligne que le concept de sécurité collective se fonde avant tout sur des approches non militaires de prévention des conflits en éradiquant leurs causes plutôt qu'en essayant de lutter contre les phénomènes qui en résultent;

12. erkent de hervormingsinspanningen van de NAVO om een antwoord te bieden op de nieuwe mondiale uitdagingen zoals terrorismebestrijding, en dat in dit opzicht de hervorming van haar politieke en militaire structuren de klemtoon doet verschuiven van collectieve defensie naar collectieve veiligheid; benadrukt dat het concept van collectieve veiligheid in de eerste plaats berust op niet-militaire benaderingen van conflictpreventie door de oorzaken van conflicten weg te nemen in plaats van de daaruit resulterende verschijnselen te bestrijden;
12. reconnaît les efforts de réforme menés par l'OTAN pour relever les nouveaux défis planétaires, tels que la lutte contre le terrorisme et, à cet égard, estime que la réforme de ses structures politiques et militaires évolue d'un concept de défense collective pour s'orienter vers un concept de sécurité collective; souligne que le concept de sécurité collective se fonde avant tout sur des approches non militaires pour prévenir les conflits en éradiquant les causes des conflits plutôt qu'en essayant de lutter contre les phénomènes qui en résultent;

10. erkent de hervormingsinspanningen van de NAVO om een antwoord te bieden op de nieuwe mondiale uitdagingen zoals terrorismebestrijding, en dat in dit opzicht de hervorming van haar politieke en militaire structuren de klemtoon doen verschuiven van collectieve defensie naar collectieve veiligheid; benadrukt dat het concept van collectieve veiligheid in de eerste plaats berust op niet-militaire benaderingen, zoals conflictpreventie, om de oorzaken van conflicten weg te nemen, in plaats van op bestrijding van de daaruit resulterende verschijnselen;
10. reconnaît les efforts de réforme menés par l'OTAN pour relever les nouveaux défis planétaires, tels que la lutte contre le terrorisme et, à cet égard, estime que la réforme de ses structures politiques et militaires évolue d'un concept de défense collective pour s'orienter vers un concept de sécurité collective; souligne que le concept de sécurité collective se fonde avant tout sur des approches non militaires pour prévenir les conflits en éradiquant les causes des conflits plutôt qu'en essayant de lutter contre les phénomènes qui en résultent;