Traduction de «beroep werd gewezen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

in hoger beroep gewezen arrest
arrêt rendu sur l'appel

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag en uit de verwijzingsbeslissing blijkt dat bij de rechter hoger beroep is ingesteld tegen een beslissing die door een vrederechter werd gewezen op 4 september 2014, zijnde na de inwerkingtreding van de artikelen 136 en 274 van de wet van 30 juli 2013 betreffende de invoering van een familie- en jeugdrechtbank.
Il ressort du libellé de la question préjudicielle et de la décision de renvoi que le juge est saisi de l'appel d'une décision rendue par un juge de paix, le 4 septembre 2014, soit après l'entrée en vigueur des articles 136 et 274 de la loi du 30 juillet 2013 portant création d'un tribunal de la famille et de la jeunesse.

Spreekster verwijst ter zake naar een arrest van het Hof van Cassatie van 8 oktober 2008 waar duidelijk wordt gesteld dat « miskenning van het algemeen beginsel van de eerbiediging van het recht van verdediging niet kan worden afgeleid uit de omstandigheid alleen dat de veroordeelde, die regelmatig is opgeroepen en buiten een geval van overmacht dat hem belette te verschijnen, niet op de zitting van de strafuitvoeringsrechtbank is verschenen, ook al staat de wet hem niet toe verzet aan te tekenen of hoger beroep in te stellen tegen het vonnis dat werd gewezen zonder dat hij werd gehoord ».
L'intervenante se réfère en l'espèce à un arrêt rendu le 8 octobre 2008 par la Cour de cassation, établissant clairement ce qui suit: « Aucune méconnaissance du principe général du droit relatif au respect dû aux droits de la défense ne saurait se déduire de la seule circonstance que, régulièrement convoqué et hors un cas de force majeure l'empêchant de comparaître, le condamné n'a pas comparu à l'audience du tribunal de l'application des peines, quand bien même la loi ne lui permet de former ni opposition ni appel du jugement rendu sans qu'il ait été entendu ».

— het beroep werd ingesteld bij de kamer die de beslissing had gewezen; er bestond dus weinig kans een nieuwe, gunstiger beslissing af te dwingen;
— le recours était introduit auprès de la chambre qui avait rendu la décision (il y avait donc peu de chance d'obtenir une nouvelle décision plus favorable);

Overeenkomstig de artikelen 37 en 38, 40, 43, enz., van dit voorstel wordt daarom bepaald dat hoger beroep alleen kan worden ingesteld bij verzoekschrift ingediend bij de griffie, zelfs indien de beslissing bij verstek werd gewezen.
Aussi, et conformément à l'orientation des articles 37 et 38, 40, 43, etc., de la présente proposition, il est prévu que l'appel ne soit formé que par requête déposée au greffe et ce, même si la décision entreprise a été rendue par défaut.

In het rechtsgebied van het Hof van beroep van Gent werd gewezen op het bestaan van een dossier waarin Belgische firma’s gebruik maken van Poolse arbeiders die door firma’s uit Polen en de BRD ter beschikking worden gesteld maar in werkelijkheid in handen zijn van Nijmeegse koppelbazen.
Dans le ressort de la cour d’appel de Gand, il est signalé l’existence d’un dossier relatif à l’utilisation par des firmes belges de travailleurs polonais, mis à disposition par des firmes situées en Pologne et en RFA, mais qui sont en réalité aux mains de pourvoyeurs du milieu de Nimègue.

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

Hij is, bij lezing van de artikelen 1675/14 en 1675/15 van het Gerechtelijk Wetboek, van mening dat hem kennelijk de bevoegdheid wordt toevertrouwd om de herroeping uit te spreken van een arrest van toelaatbaarheid dat door het Arbeidshof in hoger beroep werd gewezen tegen een vonnis van niet-toelaatbaarheid dat door de Arbeidsrechtbank werd gewezen en hij ondervraagt het Hof over het verschil in behandeling dat daaruit zou voortvloeien ten aanzien van de rechtzoekende die met een dergelijke procedure te maken krijgt in vergelijking met de rechtzoekende die aan een klassieke procedure wordt onderworpen en die een dubbele aanleg geniet.
Il estime qu'à la lecture des articles 1675/14 et 1675/15 du Code judiciaire, il se voit manifestement confier le pouvoir de prononcer la révocation d'un arrêt d'admissibilité rendu par la Cour du travail sur appel d'un jugement de non-admissibilité rendu par le Tribunal du travail et interroge la Cour sur la différence de traitement qui en résulterait à l'égard du justiciable qui est placé devant une telle procédure par rapport au justiciable qui est soumis à une procédure classique et qui bénéficie d'un double degré de juridiction.

Uit de motivering van het arrest blijkt echter dat de verwijzende rechter, alhoewel hij van oordeel is dat de datum van het te dezen gewezen vonnis van verschoonbaarheid (6 juni 2002) zou kunnen impliceren dat de eerste formulering in aanmerking wordt genomen, vaststelt dat die formulering is afgekeurd bij het arrest nr. 69/2002 dat is gewezen op prejudiciële vraag en hij wijst die formulering af ten voordele van de tweede formulering, ofschoon die eveneens door het Hof werd afgekeurd in het arrest nr. 114/2004 dat werd gewezen op een beroep tot vernietiging, een arrest waarin het Hof echter de gevolgen heeft gehandhaafd tot 31 juli 2005.
La motivation de l'arrêt montre cependant que le juge a quo, tout en considérant que la date du jugement d'excusabilité rendu en l'espèce (6 juin 2002) pourrait impliquer que la première rédaction soit prise en compte, constate que celle-ci a été censurée par l'arrêt n° 69/2002 rendu sur question préjudicielle et l'écarte au profit de la deuxième, même si elle a également été censurée par la Cour dans l'arrêt n° 114/2004 rendu sur un recours en annulation, la Cour en ayant cependant maintenu les effets jusqu'au 31 juillet 2005.

C. Fiévet, orthopedist, heeft een voorziening in cassatie ingesteld tegen een arrest dat op 31 januari 1996 door het Hof van Beroep te Bergen werd gewezen, waarin het vonnis waartegen hoger beroep was ingesteld, nietig werd verklaard, vonnis waarin, na de vaststelling dat de vordering was ingediend meer dan vijf jaar na de feiten en met toepassing van artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering, de vordering van de verweerder strekkende tot herstel van de schade door hem ondergaan als gevolg van de nasleep van de reductie van een breuk uitgevoerd door de orthopedist op 27 januari 1982, verjaard was verklaard.
C. Fiévet, orthopédiste, a introduit un pourvoi en cassation à l'encontre d'un arrêt rendu le 31 janvier 1996 par la Cour d'appel de Mons qui met à néant le jugement dont appel qui, constatant que la demande avait été introduite plus de cinq ans après les faits et faisant application de l'article 26 du titre préliminaire du Code de procédure pénale, avait déclaré prescrite la demande du défendeur tendant à la réparation des dommages subis par lui à la suite des séquelles de la réduction d'une fracture pratiquée par l'orthopédiste le 27 janvier 1982.