Vertaling van "beroep uitspraak hebben " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

volledige rechtsmacht hebben om uitspraak te doen in geschillen
avoir une compétence de pleine juridiction pour statuer sur les litiges

de uitspraak mag niet gevolgen hebben
la décision ne doit pas produire d'effets

uitspraak op het beroep
décision rendue en appel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tussen 2003 en 2005 hebben de in hoger beroep uitspraak doende hoven van assisen de beslissing over de schuld gewijzigd in 8 % van de gevallen.
Entre 2003 et 2005, les cours d'assises ont modifié la décision sur la culpabilité dans 8 % des cas.

De kamer van inbeschuldigingstelling doet binnen vijftien dagen na de instelling van het beroep uitspraak terzake, na de procureur-generaal en de betrokken persoon bijgestaan of vertegenwoordigd door zijn advocaat te hebben gehoord.
Dans les quinze jours de l'appel, la chambre des mises en accusation statue sur l'appel, le procureur général, la personne concernée assistée ou représentée par son avocat entendus.

Tussen 2003 en 2005 hebben de in hoger beroep uitspraak doende hoven van assisen de beslissing over de schuld gewijzigd in 8 % van de gevallen.
Entre 2003 et 2005, les cours d'assises d'appel ont modifié la décision sur la culpabilité dans 8 % des cas.

Zoals is uiteengezet, moet een beroep gedaan worden op de rechter voor de inachtneming van de verschillende, in het geding zijnde belangen die verband kunnen houden met de vermelde fundamentele rechten, in voorkomend geval nadat de andere autoriteiten die de wetgever in het leven heeft geroepen, bijvoorbeeld, volgens het voorliggende voorstel, de federale centrale autoriteit (voorgestelde artikel 62quater, § 1, van het Burgerlijk Wetboek; artikel 5 van het voorstel), geadieerd zijn en uitspraak hebben gedaan.
Comme il a été exposé, la prise en considération des divers intérêts en présence, lesquels peuvent se rattacher aux droits fondamentaux dont il a été question, nécessite l'intervention du juge, le cas échéant après que les autres autorités créées par le législateur, par exemple, selon la proposition à l'examen, l'autorité centrale fédérale (article 62quater, § 1, proposé du Code civil; article 5 de la proposition), aient été saisies et se soient prononcées.

Art. 35. In artikel XI. 343 van hetzelfde Wetboek, ingevoegd bij de wet van 19 april 2014, wordt het eerste lid vervangen als volgt : "De griffiers van de hoven en rechtbanken, die een op dit boek of een op Hoofdstuk 4 van Titel 1 van Boek XVII gegronde uitspraak, beschikking, vonnis of arrest hebben geveld of gewezen, doen uiterlijk binnen acht dagen na de datum van het in kracht van gewijsde treden van of het instellen van beroep, verzet of voorziening in cassatie tegen de uitspraak, beschikking, vonnis of arrest, een kosteloos afschrift ervan geworden aan de Dienst.
Art. 35. Dans l'article XI. 343 du même Code, inséré par la loi du 19 avril 2014, le premier alinéa est remplacé par ce qui suit : " Les greffiers des cours et tribunaux ayant rendu une décision, une ordonnance, un arrêt ou un jugement en vertu du présent livre ou du Chapitre 4 du Titre 1 du Livre XVII communiquent gratuitement une copie de ladite décision, ordonnance ou dudit arrêt ou jugement à l'Office, au plus tard huit jours après la date à laquelle la décision, l'ordonnance, l'arrêt ou le jugement a été passé en force de chose jugée ou après la date à laquelle l'appel, l'opposition ou le pourvoi en cassation a été introduit.

Ons land had dit beroep immers aangetekend tegen de uitspraak van het Hof waarin werd gesteld dat België in de periode van 1 januari 2003 tot en met 30 juni 2004 onterechte staatssteun zou hebben verleend in het kader van de staalnemingen voor de opsporing van boviene spongiforme encefalopathie.
Notre pays avait en effet fait appel contre l'arrêt de la Cour stipulant qu'entre le 1er janvier 2003 et le 30 juin 2004, la Belgique aurait indûment accordé des aides d'État dans le cadre des échantillonnages pour le dépistage de l'Encéphalopathie spongiforme bovine.

Uit B.10 en B.11.1 vloeit voort dat artikel 7 van de wet van 23 december 1986 en artikel 378 van het WIB 1992, in die zin geïnterpreteerd dat zij inzake gemeentelijke fiscaliteit niet vereisen dat het beroep voor het hof van beroep aan de bestendige deputatie moet worden betekend, tot gevolg hebben - ook al heeft de bestendige deputatie uitspraak gedaan over het bezwaar dat door de auteur van het beroep bij haar is ingediend - dat zij die overheid niet in staat stellen haar dossier over te zenden aan de griffie van het hof van beroep, zoals voorgeschreven bij artikel 380 van het WIB 1992.
Il résulte des B.10 et B.11.1 que l'article 7 de la loi du 23 décembre 1986 et l'article 378 du CIR 1992, interprétés comme n'imposant pas, en matière de fiscalité communale, la signification à la députation permanente du recours devant la cour d'appel, ont pour effet - alors même que la députation permanente a statué sur la réclamation introduite devant elle par l'auteur du recours - de ne pas mettre cette autorité en mesure de communiquer son dossier au greffe de la cour d'appel, comme le prescrit l'article 380 du CIR 1992.

Hoewel de verdachte die de voorwaarden tot verlening van de opschorting van de uitspraak waartoe bij een beschikking van de raadkamer is beslist, betwist, en de procureur des Konings of de burgerlijke partij die hoger beroep instellen tegen een beschikking van buitenvervolgingstelling die door datzelfde rechtscollege is uitgesproken, zich niet in een identieke situatie bevinden, bevinden zij zich echter niet in situaties die zo verschillend zijn dat zij niet zouden kunnen worden vergeleken, aangezien de beroepen van die partijen respectievelijk betrekking kunnen hebben op de feiten die de verdachte ten laste worden gelegd.
Si l'inculpé qui conteste les conditions d'octroi de la suspension du prononcé décidée par une ordonnance de la chambre du conseil et le procureur du Roi ou la partie civile qui interjettent appel d'une ordonnance de non-lieu prononcée par cette même juridiction ne se trouvent pas dans une situation identique, ils ne se trouvent toutefois pas dans des situations à ce point différentes qu'elles ne pourraient être comparées, dès lors que les recours de ces parties peuvent porter, respectivement, sur les faits mis à charge de l'inculpé.

Wanneer een vrederechter, een rechter in de politierechtbank, een rechter in de rechtbank van eerste aanleg, in de arbeidsrechtbank of in de rechtbank van koophandel, een raadsheer in het hof van beroep of in het arbeidshof, een raadsheer in het Hof van Cassatie, een magistraat van het parket bij een rechtbank of een hof, een referendaris bij het Hof van Cassatie, een lid van het Rekenhof, een lid van de Raad van State, van het auditoraat of van het coördinatiebureau bij de Raad van State, een lid van het Arbitragehof, een referendaris bij dat Hof, een provinciegouverneur, ervan beschuldigd wordt buiten zijn ambt een misdrijf gepleegd te hebben dat een correctionele straf meebrengt, laat de procureur-generaal bij het hof van beroep hem dagvaarden voor dat hof, dat uitspraak doet, zonder dat beroep kan worden ingesteld.
Lorsqu'un juge de paix, un juge au tribunal de police, un juge au tribunal de première instance, au tribunal du travail ou au tribunal de commerce, un conseiller à la cour d'appel ou à la cour du travail, un conseiller à la Cour de cassation, un magistrat du parquet près un tribunal ou une cour, un référendaire près la Cour de cassation, un membre de la Cour des comptes, un membre du Conseil d'État, de l'auditorat ou du bureau de coordination près le Conseil d'état, un membre de la Cour d'arbitrage, un référendaire près cette Cour, un gouverneur de province est prévenu d'avoir commis, hors de ses fonctions, un délit emportant une peine correctionnelle, le procureur général près la cour d'appel le fait citer devant cette cour, qui prononce sans qu'il puisse y avoir appel.

4. merkt op dat de uitzettingen specifiek gericht waren tegen de Roma als gemeenschap, die in het algemeen zijn beschouwd als een gevaar voor de openbare orde en veiligheid of een belasting voor het socialebijstandsstelsel, en dat de uitzettingen zijn uitgevoerd in een bijzonder korte tijdspanne, volgens een handelwijze waarbij sprake was van publieke stigmatisering en waarbij een beroep is gedaan op geweld en intimidatie; overwegende dat in deze omstandigheden een precieze, persoonlijke, op behoorlijke wijze uitgevoerde beoordeling per geval redelijkerwijze niet mogelijk is; dat geen feitelijke en procedurele waarborgen zijn geëerbiedigd; dat niet aan de vereiste van evenredigheid is voldaan; dat het mogelijk is dat de maatregelen zijn genomen voor economische doeleinden of voor algemene preventie; dat de richtlijn niet voorziet in een procedure waarbij EU-burgers met hulp of vrijwillig terugkeren naar hun lidstaat van origine met een economische "compensatie", hetgeen ook strijdig zou zijn met de geest en de letter van de verdragen, aangezien de vrijheid van verkeer een fundamenteel recht is dat onvervreemdbaar is en niet kan worden gekocht of verkocht en de bedoelde maatregel discriminatie tussen EU-burgers zou opleveren; dat bovendien geen van de teruggestuurde personen volgens de Roemeense autoriteiten ooit een misdrijf in Frankrijk of Roemenië heeft begaan, terwijl de Franse rechtbanken uitspraak hebben gedaan tegen besluiten van de autoriteiten om Roma uit te zetten die waren gebaseerd op het feit dat deze een "gevaar voor de openbare orde" vormden;
4. observe que les expulsions visaient expressément les Roms en tant que communauté, considérée dans son ensemble comme une menace pour l'ordre public et la sécurité publique ou comme une charge pour l'assistance sociale, et qu'elles ont été effectuées dans un délai extrêmement bref selon des méthodes incluant la stigmatisation publique et l'emploi de la force et de l'intimidation; estime qu'aucune évaluation précise, individuelle et au cas par cas ne peut être raisonnablement ni convenablement effectuée dans ces conditions; estime que les garanties matérielles et procédurales n'ont été ni assurées, ni respectées; que la condition de proportionnalité a été violée; que ces mesures pourraient avoir été prises pour des raisons économiques ou de prévention générale; et que la directive ne prévoit pas de procédure permettant le retour facilité ou volontaire de citoyens de l'Union européenne vers leur État membre d'origine sur la base d'une "indemnisation" économique, ce qui serait également contraire à l'esprit et à la lettre des traités, la libre circulation étant un droit fondamental qui ne peut être aliéné, acheté ou vendu, et créerait une discrimination entre les citoyens de l'Union; observe par ailleurs que, selon les autorités roumaines, aucune des personnes renvoyées n'a jamais commis de délit en France ou en Roumanie, alors que les tribunaux français ont annulé les arrêtés d'expulsion des autorités contre les Roms fondés sur la menace qu'ils auraient représentée pour l'ordre public;