Dit zijn: ten eerste, de onevenredige reactie, de schending van het volkenrecht, en de invasie en voortdurende bezetting van een soevereine staat; ten tweede, de veronachtzaming van een vredesplan dat ondertekend is door toedoen van het voorzitterschap van de Europese Unie; en ten derde, de erkenning van de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetië en Abchazië, die, door op buitenissige wijze het precedent van Kosovo op te roepen, maar al te snel erkend is door Venezuela, Wit-Rusland en Hamas: “Zeg mij wie je vrienden zijn en ik zal je zeggen wie je bent”.
En l'occurrence: premièrement, la réaction disproportionnée, la violation du droit international, et l’invasion et l’occupation actuelle d’un État souverain; deuxièmement, le non respect d'un plan de paix signé grâce à la diligence de la présidence de l'Union européenne; et, troisièmement, la reconnaissance de l’Ossétie du Sud et de l’Abkhazie, qui, évoquant curieusement le précédent du Kosovo, ont été rapidement reconnues par le Venezuela, le Belarus et le Hamas: «Dis-moi qui tu hantes, je te dirai qui tu es».
