Traduction de «belgië veroordeelde persoon » (Néerlandais → Français) :

1° iedere in België veroordeelde persoon naar een lidstaat van de Europese Unie en;
1° de toute personne condamnée en Belgique vers un Etat membre de l'Union européenne et;

2. Overeenkomstig artikel 2 van het Protocol overbrengingsverdrag (zie 1) en de artikelen 67 tot en met 69 van de overeenkomst van 19 juni 1990 ter uitvoering van het akkoord van Schengen van 14 juni 1985, Belgisch Staatsblad van 15 oktober 1993 (voortaan : SUO), kan België de uitvoering van een vrijheidsbenemende straf of maatregel overnemen of overdragen indien de veroordeelde persoon zich aan de uitvoering van die straf of maatregel onttrekt of tracht te onttrekken. Hiermee wordt bedoeld dat de veroordeelde naar het Belgisch grondgebied vlucht, hetzij naar het grondgebied van een Staat die partij is bij de hierboven aangegeven internationale instrumenten.
3. Conformément à l'article 2 du Protocole à la convention sur le transfèrement (voir point 1) et aux articles 67 à 69 de la Convention du 19 juin 1990 d'application des accords de Schengen du 14 juin 1985, Moniteur belge du 15 octobre 1993 (ci-après dénommée: CAS), la Belgique peut reprendre ou transférer l'exécution d'une peine ou mesure privative de liberté si la personne condamnée se soustrait ou tente de se soustraire à l'exécution de cette peine ou mesure, c'est-à-dire si elle se réfugie sur le territoire belge ou sur le territoire d'un État partie à un des instruments internationaux précités.

De Regering is van mening dat België zich er alleen toe mag verbinden uit te leveren als het een uitleveringsverzoek krijgt dat betrekking heeft op een persoon die in België veroordeeld zou kunnen worden als hij zich in België schuldig zou hebben gemaakt aan het gedrag dat in het vierde lid van artikel 3 wordt omschreven.
Le Gouvernement estime que la Belgique ne doit prendre l'engagement d'extrader que si la requête qui lui est adressée concerne une personne qui pourrait être condamnée en Belgique si elle y avait eu le comportement que décrit le paragraphe 4 de l'article 3.

De regering is van mening dat België zich er alleen toe mag verbinden uit te leveren als het een uitleveringsverzoek krijgt dat betrekking heeft op een persoon die in België veroordeeld zou kunnen worden als hij zich in België schuldig zou hebben gemaakt aan het gedrag dat in het vierde lid van artikel 3 wordt omschreven.
Le gouvernement estime que la Belgique ne doit prendre l'engagement d'extrader que si la requête qui lui est adressée concerne une personne qui pourrait être condamnée en Belgique si elle y avait eu le comportement que décrit le paragraphe 4 de l'article 3.

Bovendien is België ter zake veroordeeld door het Europees Hof voor de rechten van de mens bij arrest van 24 mei 2007, waarbij het Hof oordeelde dat een bij verstek veroordeelde persoon, aangehouden in het buitenland, onvoldoende was ingelicht inzake zijn rechten, meer bepaald wat betreft de termijn en wijze waarop verzet diende aangetekend te worden.
En outre, la Belgique a été condamnée en la matière par la Cour européenne des droits de l'homme, qui a estimé, dans son arrêt du 24 mai 2007, qu'une personne condamnée par défaut, arrêtée à l'étranger, n'avait pas été suffisamment informée de ses droits, en particulier en ce qui concerne le délai et les modalités d'opposition.

Art. 16. § 1. Indien de beslissingsautoriteit vooraf overleg pleegt met het openbaar ministerie, kan laatstgenoemde bij deze gelegenheid bij een met redenen omklede beslissing oordelen of de erkenning van het vonnis en, in voorkomend geval, de probatiebeslissing en het toezicht op de straf of maatregel in België bijdragen tot de reclassering en de maatschappelijke re-integratie van de veroordeelde persoon.
Art. 16. § 1. Si l'autorité d'émission consulte préalablement le ministère public, celui-ci peut à cette occasion apprécier par décision motivée si la reconnaissance du jugement et, le cas échéant, de la décision de probation et la surveillance de la peine ou de la mesure en Belgique contribuent à atteindre l'objectif de réinsertion sociale et de réintégration du condamné dans la société.

Indien de veroordeelde persoon zich aan het toezicht onttrekt of niet langer een wettige en vaste verblijfplaats in België heeft, kan het openbaar ministerie de bevoegdheid inzake het toezicht op de straf of maatregel opnieuw overdragen aan de beslissingsstaat.
Si la personne condamnée prend la fuite ou n'a plus sa résidence légale et habituelle en Belgique, le ministère public peut transférer à nouveau à l'autorité d'émission la compétence de surveiller la peine ou la mesure.

Het openbaar ministerie die heeft besloten een van de in artikel 13 vermelde weigeringsgronden aan te voeren, kan niettemin, in overeenstemming met de beslissingsstaat, beslissen in België toe te zien op de voorwaarden bij het vonnis en, in voorkomend geval, de probatiebeslissing, zonder dat hij de verantwoordelijkheid aanvaardt voor het nemen van latere beslissingen wanneer de veroordeelde persoon de opgelegde voorwaarden niet naleeft of tijdens de probatie een nieuw strafbaar feit pleegt.
Lorsque le ministère public a décidé d'invoquer l'un des motifs de refus visés à l'article 13, il peut décider néanmoins, en accord avec l'Etat d'émission, d'accepter la surveillance en Belgique des conditions accompagnant le jugement et, le cas échéant, la décision de probation sans avoir à assumer la responsabilité quant à la prise de décisions ultérieures lorsque la personne condamnée n'observe pas les conditions imposées ou commet une nouvelle infraction pénale pendant le délai d'épreuve.

« Artikel 5 bis. Indien een internationaal instrument dat België bindt daarin voorziet, is, in afwijking van artikel 1, eerste lid, 3°, de instemming van de veroordeelde persoon niet vereist indien hij het voorwerp uitmaakt van een maatregel van uitzetting, terugleiding naar de grens, of van elke andere maatregel krachtens welke deze persoon, als hij eenmaal in vrijheid gesteld is, niet meer tot het grondgebied van de Belgische Staat zal worden toegelaten om er te verblijven.
« Article 5 bis. Lorsqu'un instrument international liant la Belgique le prescrit, le consentement du condamné n'est pas requis, par dérogation à l'article 1, alinéa 1, 3°, lorsque ce condamné fait l'objet d'une mesure d'expulsion ou de remise à la frontière ou de toute autre mesure en vertu de laquelle cette personne, une fois mise en liberté, ne sera plus admise à séjourner sur le territoire belge.