Vertaling van "belgië grenst bevinden " (Nederlands → Frans) :

Met de eerste prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10, 11 en 191 van de Grondwet schendt, in de mate waarin de termijn van dertig dagen zonder onderscheid van toepassing is op, enerzijds, vreemdelingen die zich in België bevinden, en, anderzijds, vreemdelingen die zich in een niet-Europees land of in een Europees land dat niet aan België grenst, bevinden.
Par la première question préjudicielle, le juge a quo souhaite savoir si la disposition en cause viole les articles 10, 11 et 191 de la Constitution en ce que le délai de trente jours est applicable sans distinction, d'une part, aux étrangers qui se trouvent en Belgique et, d'autre part, aux étrangers qui se trouvent dans un pays non européen ou dans un pays européen non limitrophe de la Belgique.

Met de tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10, 11, 13 en 191 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het standstill-beginsel, schendt, doordat zij niet in een termijnverlenging voorziet voor vreemdelingen die zich in een niet-Europees land of in een Europees land dat niet aan België grenst, bevinden, terwijl die categorie van personen onder de gelding van artikel 89 van het besluit van de Regent van 23 augustus 1948 tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, dat op het vreemdelingencontentieux van toepassing was gemaakt door artikel 38 van het koninklijk besluit van 9 juli 2000 houdende bijzondere procedureregeling inzake geschillen over beslissingen betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, wel recht had op een termijnverlenging van negentig, respectievelijk dertig dagen.
Par la deuxième question préjudicielle, le juge a quo souhaite savoir si la disposition en cause viole les articles 10, 11, 13 et 191 de la Constitution, combinés avec le principe de standstill, en ce qu'elle ne prévoit pas une prolongation de délai pour les étrangers qui se trouvent dans un pays non européen ou dans un pays européen non limitrophe de la Belgique, alors que cette catégorie de personnes avait effectivement droit à une prolongation de délai, respectivement de nonante jours et de trente jours, sous l'empire de l'article 89 de l'arrêté du Régent du 23 août 1948 déterminant la procédure devant la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat, rendu applicable au contentieux des étrangers par l'article 38 de l'arrêté royal du 9 juillet 2000 portant règlement de procédure particulier au contentieux des décisions relatives à l'accès au territoire, au séjour, à l'établissement et à l'éloignement des étrangers.

Met de derde prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10, 11, 13 en 191 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het standstill-beginsel, schendt, doordat zij niet in een termijnverlenging voorziet voor procedures voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, terwijl personen die voor de Raad van State een administratieve beslissing aanvechten, krachtens artikel 89 van het voormelde besluit van de Regent van 23 augustus 1948 wel recht hebben op een termijnverlenging van negentig of dertig dagen, indien zij zich in een niet-Europees land, respectievelijk in een Europees land dat niet aan België grenst, bevinden.
Par la troisième question préjudicielle, le juge a quo souhaite savoir si la disposition en cause viole les articles 10, 11, 13 et 191 de la Constitution, combinés avec le principe de standstill, en ce qu'elle ne prévoit pas de prolongation de délai pour les procédures devant le Conseil du Contentieux des Etrangers, alors que les personnes qui contestent une décision administrative devant le Conseil d'Etat ont effectivement droit, en vertu de l'article 89 de l'arrêté du Régent précité du 23 août 1948, à une prolongation de délai de nonante ou de trente jours si elles se trouvent soit dans un pays non européen, soit dans un pays européen non limitrophe de la Belgique.

Met de vierde prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling artikel 13 van de Grondwet schendt, doordat zij voor personen die zich in een niet-Europees land of in een Europees land dat niet aan België grenst, bevinden, een onevenredige hinderpaal voor de toegang tot de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen inhoudt.
Par la quatrième question préjudicielle, le juge a quo souhaite savoir si la disposition en cause viole l'article 13 de la Constitution en ce qu'elle comporte un obstacle disproportionné à l'accès au Conseil du Contentieux des Etrangers pour les personnes qui se trouvent dans un pays non européen ou dans un pays européen non limitrophe de la Belgique.