Vertaling van "belastingvrij zijn terwijl " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

belastingvrije som
quotité du revenu exemptée d'impôt

Belastingvrije winkel
boutique hors taxes

mishandeling terwijl het feit de dood ten gevolge heeft | opzettelijke slagen of verwondingen, toegebracht zonder het oogmerk te doden, die toch de dood veroorzaken
coups et blessures volontaires ayant entraîné la mort sans intention de la donner | violences ayant entraîné la mort sans intention de la donner

boren onder druk | boren terwijl in het boorgat de volle druk heerst van een aangeboorde laag
forer sous pression

terwijl het martensiet sterker wordt aangeëtst
tandis que la martensite s'attaque plus rapidement

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde depressieve episoden, terwijl de huidige episode van matige ernst is, zoals onder F32.1, zonder enige voorgeschiedenis van manie.
Définition: Trouble caractérisé par la survenue répétée d'épisodes dépressifs, l'épisode actuel étant moyen (F32.1), en l'absence de tout antécédent de manie.

brand beginnend in motorvoertuig terwijl in beweging op weg
début d'incendie dans un véhicule automobile en mouvement sur la route

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde depressieve episoden, terwijl de huidige episode licht is, zoals onder F32.0, zonder enige voorgeschiedenis van manie.
Définition: Trouble caractérisé par la survenue répétée d'épisodes dépressifs, l'épisode actuel étant léger (F32.0), en l'absence de tout antécédent de manie.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

belastingvrije verkoop [ taxfreeshop | tolvrije verkoop | verkoop aan boord ]
vente hors taxe [ boutique hors taxe | magasin hors taxe | tax free shop | vente à bord de bateau | vente en franchise de taxe ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste voor de persoon met de hoogste inkomsten, terwijl die inkomsten zijn vrijgesteld met toepassing van artikel 3 van bijlage III van het Protocol van 27 juni 1997, kan echter, rekening houdend met die vrijstelling, niet ten goede komen aan de echtgenoot welke die inkomsten ontvangt, noch aan de persoon die lagere inkomsten geniet dan die van die echtgenoot, terwijl die in België belastbaar zijn, hetgeen tot gevolg heeft de betrokken echtparen minder gunstig te behandelen dan de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten geniet.
Or, la majoration de la quotité exemptée d'impôt pour enfants à charge dans le chef de celui qui perçoit les revenus les plus élevés, alors que ces revenus sont exonérés en application de l'article 3 de l'annexe III du protocole du 27 juin 1997, ne peut, compte tenu de cette exonération, profiter ni au membre du couple qui perçoit ces revenus ni à celui qui perçoit des revenus inférieurs à ceux de ce conjoint, alors que ceux-ci sont imposables en Belgique, ce qui a pour effet de traiter de manière défavorable les couples concernés par rapport aux couples dont aucun des membres ne perçoit des revenus exonérés.

Voor de eerste categorie worden de toeslagen op de belastingvrije som verdeeld tussen beide ouders, terwijl zulks niet het geval is voor de tweede categorie.
Pour la première catégorie, les suppléments de la quotité de revenu exemptée d'impôt sont répartis entre les deux parents, alors que tel n'est pas le cas pour la seconde catégorie.

In zoverre de in het geding zijnde bepaling de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden die afkomstig zijn van een internationale organisatie ontvangt en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, terwijl de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten ontvangt, die wel kunnen genieten, is die bepaling, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'elle prive les couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité, de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant à charge alors que les couples dont aucun des membres ne perçoit des revenus exonérés peuvent en bénéficier, la disposition en cause, telle qu'elle est interprétée par le juge a quo, n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.

De in het geding zijnde bepaling heeft tot gevolg de toeslag op de belastingvrije som voor een kind ten laste aan te rekenen bij de belastingplichtige met het hoogste belastbaar inkomen, waardoor, volgens de verwijzende rechter, de gehuwde koppels en de wettelijk samenwonenden het fiscaal voordeel zouden verliezen in geval van inkomsten die krachtens een internationale overeenkomst belastingvrij zijn, terwijl, luidens artikel 140 van het WIB 1992, zoals het door de belastingadministratie wordt toegepast, de feitelijk samenwonenden kunnen bepalen wie van hen het kind ten laste neemt.
La disposition en cause a pour effet d'imputer le supplément de quotité exemptée pour enfant à charge dans le chef du contribuable qui a le revenu imposable le plus élevé, ce qui, selon le juge a quo, ferait perdre l'avantage fiscal aux couples mariés et aux cohabitants légaux en cas de revenus exemptés d'impôt en vertu d'une convention internationale alors que, selon l'article 140 du CIR 1992, tel qu'il est appliqué par l'administration fiscale, les cohabitants de fait ont le choix de déterminer lequel d'entre eux prend l'enfant à charge.

Het heeft immers weinig baat in een bijkomende belastingvrije toeslag (dus bovenop de « gewone » belastingvrije toeslag voor kinderen ten laste) te voorzien van 870 euro voor elke belastingplichtige die alleen wordt belast en die één of meer kinderen ten laste heeft, terwijl zij meestal de facto hiervan niet kunnen genieten, gezien hun veelal laag inkomen.
Il est, en effet, peu utile de prévoir un supplément exonéré de plus (c'est-à-dire en sus du supplément exonéré « ordinaire » pour enfants à charge) de 870 euros en faveur de chaque contribuable qui est imposé isolément et qui a un ou plusieurs enfants à charge, étant donné que la plupart des isolés ne pourraient pas en bénéficier de facto en raison de la modicité de leur revenu.

Op 12 december jongstleden heeft de vijfde kamer van het Europees Gerechtshof een arrest geveld waarin ons land wordt veroordeeld voor de wijze waarop het de verhoogde belastingvrije som voor kinderen ten laste toekent: “Artikel 49 VWEU dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven”.
Le 12 décembre dernier, la cinquième chambre de la Cour de justice européenne a rendu un arrêt qui condamne notre pays dans sa méthode d'imputation de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant(s) à charge : " L'article 49 TFUE doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre”.

terwijl de koppels die een feitelijk gezin vormen en voor wie afzonderlijke aanslagen worden gevestigd, kunnen kiezen bij welke persoon de toeslag op de belastingvrije som voor een kind ten laste wordt aangerekend, zodat, wanneer de ene met toepassing van een overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting belastingvrije inkomsten geniet die hoger liggen dan die van zijn partner, die laatstgenoemde het kind ten laste kan nemen, waardoor het verlies van dat fiscale voordeel wordt vermeden ?
alors que les couples vivant en ménage de fait, pour lesquels des impositions distinctes sont établies, peuvent choisir celui dans le chef duquel il y a lieu d'imputer le supplément de quotité exempté pour enfant à charge, ce qui permet, lorsque l'un bénéficie de revenus exemptés en application d'une convention préventive de la double imposition supérieurs à ceux de son partenaire, de mettre l'enfant à charge de ce dernier évitant ainsi la perte de cet avantage fiscal ?

De meerwaarden die de in B.5 bedoelde tweede categorie van vennootschappen op aandelen realiseert bij de verkoop ervan, vormen in beginsel, op grond van het voormelde artikel 192, belastingvrije inkomsten, terwijl dat niet het geval is voor de meerwaarden die worden gerealiseerd door de vennootschappen die onder de in B.5 bedoelde eerste categorie van vennootschappen vallen, vermits de inkomsten van hun aandelen op grond van het voormelde artikel 203 niet van hun winst aftrekbaar zijn.
Les plus-values sur actions que réalise, à l'occasion de leur vente, la seconde catégorie de sociétés visée en B.5 constituent, en principe, des revenus exonérés d'impôt, en vertu de l'article 192 précité, alors que tel n'est pas le cas des plus-values que réalisent les sociétés relevant de la première catégorie de sociétés visée en B.5, puisque les revenus de leurs actions ne sont pas déductibles de leur bénéfice en vertu de l'article 203 précité.

« Zijn de artikelen [lees : Is artikel] 131, 1° en 2°, van het Wetboek van Inkomstenbelasting 1992, al dan niet in samenlezing met de artikelen 3, 6, 86, 87, 88, 126, 127 en 134 van hetzelfde wetboek, in de interpretatie dat een ongehuwd samenwonend koppel waarvan elk van beiden een significant belastbaar beroepsinkomen geniet tweemaal aanspraak kan maken op de belastingvrije som van 165.000 frank (niet geïndexeerd) terwijl een gehuwd samenwonend koppel waarvan elk van beiden eveneens een significant belastbaar beroepsinkomen geniet tweemaal aanspraak kan maken op een belastingvrije som van 130.000 frank (niet geïndexeerd), bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelet op het feit dat deze beide categorieën van personen zich in dezelfde situatie en omstandigheden bevinden en dat de ratio legis van het onderscheid van artikel 131 van het Wetboek van Inkomstenbelastingen niet kan verantwoorden waarom gehuwden fiscaal ongunstig zouden behandeld moeten worden in vergelijking met ongehuwden in dezelfde situatie ?
« L'article 131, 1° et 2°, du Code des impôts sur les revenus 1992, lu conjointement ou non avec les articles 3, 6, 86, 87, 88, 126, 127 et 134 du même Code, dans l'interprétation selon laquelle un couple de cohabitants non mariés, dont chacun des partenaires bénéficie de revenus professionnels imposables significatifs peut bénéficier deux fois de la quotité du revenu exemptée d'impôt de 165.000 francs (non indexés) alors qu'un couple de cohabitants mariés dont chacun des conjoints bénéficie également de revenus professionnels imposables significatifs peut prétendre deux fois à la quotité du revenu exemptée d'impôt de 130.000 francs (non indexés), est-il compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, compte tenu du fait que ces deux catégories de personnes se trouvent dans la même situation et les mêmes circonstances et que la ratio legis de la distinction opérée dans l'article 131 du Code des impôts sur les revenus ne peut justifier pourquoi des personnes mariées devraient être fiscalement défavorisées par rapport aux personnes non mariées dans la même situation ?

De verwijzende rechter vraagt het Hof of die bepaling het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie schendt « in de interpretatie dat een ongehuwd samenwonend koppel waarvan elk van beiden een significant belastbaar beroepsinkomen geniet tweemaal aanspraak kan maken op de belastingvrije som van 165.000 frank (niet geïndexeerd), terwijl een gehuwd samenwonend koppel waarvan elk van beiden eveneens een significant belastbaar beroepsinkomen geniet tweemaal aanspraak kan maken op een belastingvrije som van 130.000 frank (niet geïndexeerd) ».
Le juge a quo demande à la Cour si cette disposition viole le principe d'égalité et de non-discrimination, « dans l'interprétation selon laquelle un couple de cohabitants non mariés dont chacun des partenaires bénéficie de revenus professionnels imposables significatifs peut bénéficier deux fois de la quotité du revenu exemptée d'impôt de 165.000 francs (non indexés), alors qu'un couple de cohabitants mariés dont chacun des conjoints bénéficie également de revenus professionnels imposables significatifs peut prétendre deux fois à la quotité du revenu exemptée d'impôt de 130.000 francs (non indexés) ».