Vertaling van "belastingplichtige maakt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

wet die een einde maakt aan de indeling van de bevolking op grond van ras | wetsontwerp dat een einde maakt aan de indeling van de bevolking op grond van ras
Loi abrogeant l'utilisation des catégories raciales sur le registre de la population

buitenlands belastingplichtige | buitenlandse belastingplichtige
contribuable non-résident

daad die inbreuk maakt
acte attentatoire

antitoxine | middel dat gifstof onschadelijk maakt
antitoxine | substance qui neutralise une toxine

belastingplichtig
redevable

belastingplichtige
contribuable

medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | socio-economische omstandigheden thuis die nadelig zijn | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | in afwachting van adoptie of plaatsing in pleeggezin | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | ziekte van moeder | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | kindertal thuis maakt normale zorg onmogelijk of beïnvloedt deze ongunstig
Soins médicaux ou infirmiers ou surveillance médicale d'enfants en bonne santé selon des circonstances telles que:attente d'une famille adoptive ou d'un placement | enfants trop nombreux à la maison pour pouvoir en assurer la prise en charge normale | maladie de la mère | situation socio-économique difficile de la famille

Omschrijving: Een specifieke ontwikkelingsstoornis waarin het gebruik dat het kind van spraakgeluiden maakt beneden het niveau van zijn verstandelijke leeftijd ligt, maar waarin er een normaal niveau voor taalvaardigheid bestaat. | Neventerm: | brabbelen | dyslalie | functionele articulatiestoornis | ontwikkelingsstoornis van | articulatie | ontwikkelingsstoornis van | klankvorming
Définition: Trouble spécifique du développement dans lequel l'utilisation par l'enfant des phonèmes est inférieure au niveau correspondant à son âge mental, mais avec un niveau linguistique normal. | Dyslalie Lallation Trouble:du développement (de):l'articulation | phonologique | fonctionnel de l'articulation

stof die metalen chemisch inactief maakt
désactivateur de métaux

belastingplichtige [ belastingbetaler ]
contribuable

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij zijn arrest nr. 182/2006 van 29 november 2006 heeft het Hof vastgesteld dat artikel 57 van het WIB 1992, zoals het van kracht was vóór de wijziging ervan bij de programmawet (I) van 24 december 2002, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schond in zoverre het geen onderscheid maakte tussen, enerzijds, de belastingplichtige die de bedoelde uitgaven niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, maar waarbij de verkrijger het bedrag van die uitgaven spontaan in zijn aangifte heeft opgenomen en, anderzijds, de belastingplichtige die de bedoelde uitgaven evenmin op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, maar waarbij de verkrijger het bedrag van die uitgaven niet spontaan in zijn aangifte heeft opgenomen.
Par son arrêt n° 182/2006 du 29 novembre 2006, la Cour a constaté que l'article 57 du CIR 1992, tel qu'il était applicable avant sa modification par la loi-programme (I) du 24 décembre 2002, ne violait pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il n'établissait pas de distinction entre, d'une part, le contribuable qui n'a pas justifié les dépenses en question de la manière prescrite, alors que le bénéficiaire a spontanément déclaré le montant de ces dépenses et, d'autre part, le contribuable qui n'a pas non plus justifié de la manière prescrite les dépenses en question, alors que le bénéficiaire n'a pas spontanément déclaré le montant de ces dépenses.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 20 april 2016 in zake de Belgische Staat tegen de nv « Etablissements Jean Wust », in aanwezigheid van de nv « CBC Banque », en in zake de nv « Etablissements Jean Wust » tegen de nv « CBC Banque », in aanwezigheid van de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 mei 2016, heeft het Hof van Beroep te Luik de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 251 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (thans artikel 346 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), zoals van toepassing op het geding, artikel 170 van de Grondwet in de interpretatie volgens welke het de administratie zou toestaan om ten laste van een belastingplichtige die wel antwoordde binnen de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte en die niet met de wijziging van zijn aangifte heeft ingestemd, terwijl de rechten van de Schatkist niet in gevaar verkeren wegens een andere oorzaak dan het verstrijken van de aanslagtermijn, een aanslag te vestigen na de termijn van een maand na de verzending, maar vóór het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de datum van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, terwijl een dergelijke aanslag niet geldig zou kunnen worden gevestigd ten aanzien van de belastingplichtige die antwoordde na de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte, maar binnen de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de dag van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, rekening houdend met het feit dat, enerzijds, overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie, de niet-naleving van de antwoordtermijn, die een substantiële vormvereiste is, in beginsel met de nietigheid van de aanslag moet worden bestraft, en zulks ongeacht of de belastingplichtige ingevolge een dergelijke niet-nalev ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 20 avril 2016 en cause de l'Etat belge contre la SA « Etablissements Jean Wust », en présence de la SA « CBC Banque », et en cause de la SA « Etablissements Jean Wust » contre la SA « CBC Banque », en présence de l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 4 mai 2016, la Cour d'appel de Liège a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 251 du Code des impôts sur les revenus 1964 (actuellement l'article 346 du Code des impôts sur les revenus 1992), tel qu'il est applicable à la cause, viole-t-il l'article 170 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle il autoriserait l'administration à établir, à charge d'un contribuable qui a effectivement répondu dans le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration et qui n'a pas marqué son accord sur la rectification de sa déclaration, alors que les droits du Trésor ne sont pas en péril pour une cause autre que l'expiration des délais d'imposition, une cotisation après le délai d'un mois suivant l'envoi, mais avant l'expiration du délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit la date d'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, alors qu'une telle cotisation ne pourrait pas valablement être établie à l'égard du contribuable qui a répondu après le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, mais dans le délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit celui de l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, en tenant compte du fait que, d'une part, conformément à la jurisprudence de la Cour de cassation, le non-respect du délai de réponse, qui est une formalité substantielle, doit en principe être sanctionné par la nullité de la cotisation, et ce que le contribuable ait ou non subi un grief concret à la suite d'un tel non-respect du délai de réponse et que, d'autre part, l'article 251, alinéa 3 d ...

(3) Richtlijn 2011/16/EU voorziet in verplichte spontane uitwisseling van inlichtingen tussen de lidstaten in vijf specifieke gevallen en binnen bepaalde termijnen en maakt duidelijk dat lidstaten niet vrijelijk naar inlichtingen kunnen "vissen" of om inlichtingen kunnen verzoeken die waarschijnlijk niet van belang zijn voor de belastingaangelegenheden van een bepaalde belastingplichtige.
(3) La directive 2011/16/UE prévoit l'échange spontané et obligatoire d'informations entre les États membres dans cinq cas précis et dans certains délais, mais précise que les États membres ne sont pas libres d'effectuer des "recherches tous azimuts" ou de demander des informations qui ne concernent pas la situation fiscale du contribuable.

4. Is het in het kader van de gelijke behandeling van belastingplichtigen te verantwoorden dat de belastingadministratie, wanneer het parket een verruimde minnelijke schikking voorstelt en aldus in het kader van haar vervolgingsbeleid van oordeel is dat de feiten daarvoor in aanmerking komen, en wanneer de belastingplichtige de verschuldigde belastingen en intresten heeft betaald, gebruik maakt van haar vetorecht?
4. Est-il justifié, dans le cadre de l'égalité de traitement des contribuables, que l'administration fiscale use de son droit de veto quand, d'une part, le parquet propose une transaction élargie et estime, dans le cadre de sa politique en matière de poursuites, que les faits entrent en considération pour bénéficier de cette transaction élargie et quand, d'autre part, le contribuable a payé les impôts et les intérêts dont il était redevable?

Verschillende signalen uit het veld bereiken mij dat in bepaalde dossiers, waar aan de overige wettelijke voorwaarden voor de minnelijke schikking is voldaan (met name de belastingen zijn betaald of althans daarover bestaat er een akkoord en het parket en de belastingplichtige willen een regeling treffen), de fiscus gebruik maakt van haar vetorecht, waarbij persoonlijke overwegingen (maatschappijvisie, visie op het penaal beleid, ...) soms mee aan de basis liggen van deze beslissing.
Me sont remontés du terrain plusieurs indices donnant à penser que le fisc use de son droit de veto dans certains dossiers où il est satisfait aux autres conditions légales fixées pour la transaction (notamment le paiement des impôts ou la conclusion d'un accord à ce sujet et la volonté du contribuable et du parquet de parvenir à un arrangement). Il arrive dès lors que les considérations personnelles (conception de la société, de la politique pénale, etc.) motivent la décision finale.

Zoals hierboven is gezegd, doet art. 355, WIB 92, hier geen afbreuk aan; het maakt enkel een nieuwe vestiging mogelijk van de in feite en billijkerwijze verschuldigde aanslagen, maar die worden ontlast wegens het niet-naleven van de ene of andere wettelijke procedurevormen; bij de regeling van de nieuwe aanslag, moet aan de belastingplichtige volledig recht van verweer worden toegestaan".
Comme il est signalé plus haut, l'article 355, CIR 1992, n'y porte pas atteinte; il permet simplement d'établir à nouveau des impositions dues en fait et en équité, mais qui sont dégrevées en raison de l'inobservation de l'une ou l'autre formalité légale de procédure; lors du règlement de la nouvelle imposition, il importe de rendre au contribuable tout son droit de défense".

Eerste mogelijkheid : de belastingplichtige maakt gebruik van de mogelijkheid om de toelating van de Minister van Fiannciën te bekomen teneinde het « geheim commissieloon » als beroepskost te laten aanmerken
Première possibilité : le contribuable utilise la possibilité d'obtenir l'autorisation du Ministre des Finances afin de faire considérer la « commission secrète » comme frais professionnels

Tweede mogelijkheid : de belastingplichtige maakt geen gebruik van de mogelijkheid om de toelating van de Minister van Fiannciën te bekomen teneinde het « geheim commissieloon » als beroepskost te laten aanmerken
Seconde possibilité : le contribuable n'utilise pas la possibilité d'obtenir l'autorisation du Ministre des Finances afin de faire considérer la « commission secrète » comme frais professionnels

Niettegenstaande de eerste alinea en onverminderd artikel 40 van deze verordening mag de aangezochte autoriteit in geval van een verzoek dat betrekking heeft op inlichtingen over de bedragen die door een belastingplichtige zijn aangegeven in verband met telecommunicatiediensten, omroepdiensten en elektronisch verrichte diensten, die belastbaar zijn in de lidstaat waar de verzoekende autoriteit gevestigd is en waarvoor de belastingplichtige gebruik maakt van of ervoor kiest geen gebruik te maken van de bijzondere regeling van titel XII, hoofdstuk 6, afdeling 3, van Richtlijn 2006/112/EG, uitsluitend weigeren een administratief onderzoek in te stellen indien over dezelfde belastingplichtige bij de verzoekende autoriteit reeds inlichtingen zijn verstrekt die verkregen zijn in het kader van een administratief onderzoek dat minder dan twee jaar voordien heeft plaatsgevonden.
Nonobstant le premier alinéa et sans préjudice des dispositions de l’article 40 du présent règlement, lorsque la demande porte sur des informations relatives aux montants déclarés par un assujetti pour la prestation de services de télécommunication, de radiodiffusion et de télévision et de services fournis par voie électronique imposables dans l’État membre sur le territoire duquel est situé le siège de l’autorité requérante et pour lesquels l’assujetti choisit d’avoir recours ou non au régime particulier prévu au titre XII, chapitre 6, section 3, de la directive 2006/112/CE, l’autorité requise ne peut refuser de mener une enquête administrative que si elle a déjà fourni à l’autorité requérante des informations sur l’assujetti concerné, obtenues dans le cadre d’une enquête administrative effectuée moins de deux ans auparavant.

1. Wanneer een niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige die gebruik maakt van de bijzondere regeling van artikel 26 quater, titel B, van Richtlijn 77/388/EEG, in de loop van een kalenderkwartaal aan ten minste één van de in artikel 26 quater, titel B, lid 4, vastgestelde verwijderingscriteria voldoet, sluit de lidstaat van identificatie deze niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige uit van de bijzondere regeling.
1. Si, au cours d’un trimestre civil, un assujetti non établi utilisant le régime spécial visé à l’article 26 quater, titre B, de la directive 77/388/CEE satisfait au moins à un des critères de radiation définis par l’article 26 quater, titre B, paragraphe 4, l’État membre d’identification exclut cet assujetti non établi du régime spécial.