Traduction de «behandeling tegen actieve tuberculose heeft » (Néerlandais → Français) :

Wat de toegang tot geneesmiddelen betreft, heeft de Europese Unie op 26 mei 2003 een reglement aangenomen dat farmaceutische bedrijven toestaat hun geneesmiddelen tegen aids, tuberculose en malaria uit te voeren met een belastingvrijstelling van 75 % ten opzichte van de gemiddelde prijs binnen de OESO naar de 49 minst ontwikkelde landen en de 23 landen met lage inkomens die het Comité voor ontwikkelingshulp van de OESO als dusdanig heeft aangemerkt.
En ce qui concerne la question de l'accès aux médicaments, l'Union européenne a adopté, le 26 mai 2003, un règlement permettant aux entreprises pharmaceutiques d'exporter leurs médicaments contre le SIDA, la tuberculose et la malaria avec une décote de 75 % par rapport au prix moyen pratiqué dans l'OCDE vers les 49 PMA et les 23 pays à faibles revenus identifiés par le Comité d'aide au développement de l'OCDE.

De commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging heeft op 14 juni 2011 een hoorzitting gehouden met de heer Michel D. Kazatchkine, executive director van het Global Fund to Fight Aids, Tuberculosis and Malaria, over de werking van het Wereldfonds, de manier waarop de ontvangen middelen worden aangewend en hoe de organisatie de strijd tegen aids, tuberculose en malaria aangaat.
La commission des Relations extérieures et de la Défense a procédé à une audition le 14 juin 2011 de M. Michel D. Kazatchkine, directeur exécutif du Fonds mondial de lutte contre le sida, la tuberculose et le paludisme, sur le fonctionnement du Fonds, sur l'usage des fonds qui lui parviennent, et sur la manière dont l'organisation appréhende la lutte contre le sida, la tuberculose et le paludisme.

Deze ongelijke behandeling van de poging tot passieve omkoping en de poging tot actieve omkoping heeft geen reden van bestaan en houdt geen rekening met het samenspel en de medeverantwoordelijkheid van de personen die bij het fenomeen omkoping betrokken zijn.
Cette différence de traitement entre la tentative de corruption passive et la tentative de corruption active est anormale, et ne tient pas compte de l'interdépendance et de la coresponsabilité des acteurs dans le phénomène de corruption.

Uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 2, eerste lid, van het koninklijk besluit van 20 januari 1936 in zoverre de woorden « en het vereischte bedrag niet in zijn bezit heeft om de kosten van de akte van deurwaarder te dekken » een verschil in behandeling invoeren tussen twee categorieën van gedetineerden in een gevangenis die een op een strafvordering gewezen beslissing tot veroordeling wensen te betwisten en die in het bezit zijn van het vereiste bedrag om de kosten van een betekening van een verzetsakte te dekken : enerzijds, diegenen die tegen een vonnis hoger beroep wensen aan te tekenen of tegen een vonnis of een arrest een cassatieberoep wensen in te stellen en, anderzijds, diegenen die verzet wensen aan te tekenen tegen een vonnis van de correctionele rechtbank waarbij zij bij verstek correctioneel zijn veroordeeld.
Il ressort des motifs de la décision de renvoi que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec les articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, de l'article 2, alinéa 1, de l'arrêté royal du 20 janvier 1936 en ce que les mots « et n'est pas détenteur de la somme nécessaire pour couvrir les frais de l'acte d'huissier » introduisent une différence de traitement entre deux catégories de personnes détenues dans une prison qui souhaitent contester une décision de condamnation, rendue sur l'action publique, et qui détiennent la somme nécessaire pour couvrir les frais d'une signification d'un acte d'opposition : d'une part, celles qui souhaitent interjeter appel d'un jugement ou exercer un recours en cassation contre un jugement ou un arrêt et, d'autre part, celles qui souhaitent faire opposition à un jugement du tribunal correctionnel les condamnant par défaut en matière correctionnelle.

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en E. De Groot, en de rechters A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 12 december 2014 in zake de nv « Etablissements L. Lacroix Fils » tegen de stad Bergen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 december 2014, heeft het Hof van Beroep te Bergen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden artikel 7 van de wet van 23 december 1986 betreffende de invordering en de geschillen ter zake van provinciale en plaatselijke heffingen en artikel 378 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, waarnaar het verwijst, in die zin geïnterpreteerd dat zij niet vereisen dat een beroep voor het hof van beroep inzake gemeentelijke heffingen aan de bestendige deputatie moet worden betekend, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre zij, volgens die interpretatie, een verschil in behandeling invoeren tussen de belastingschuldigen die in rechte treden tegen een provinciale heffing of tegen een gemeentelijke heffing, doordat, in het eerste geval, het dossier wordt neergelegd ter griffie van het hof van beroep door de provincie, die optreedt als beroepsinstantie en als partij in het rechtsgeding, ingevolge de betekening aan haar, waarbij die neerlegging de termijn van 60 dagen doet ingaan die het de belastingplichtige mogelijk maakt nieuwe grieven te doen gelden, terwijl, in het tweede geval, aangezien de betekening aan de bestendige deputatie van de provincie, die enkel als beroepsinstantie optreedt, niet plaatsvindt en de neerlegging van het dossier die ingevolge de betekening moet geschieden, evenmin heeft plaatsgevonden, de voormelde termijn van 60 dagen geen aanvang neemt ?
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et E. De Groot, et des juges A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 12 décembre 2014 en cause de la SA « Etablissements L. Lacroix Fils » contre la ville de Mons, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 22 décembre 2014, la Cour d'appel de Mons a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 7 de la loi du 23 décembre 1986 relative au recouvrement et au contentieux en matière de taxes provinciales et locales et l'article 378 du Code des impôts sur les revenus 1992, auquel il renvoie, tels qu'interprétés comme n'exigeant pas qu'un recours devant la cour d'appel en matière de taxes communales soit signifié à la députation permanente, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution en ce qu'ils instaurent, selon cette interprétation, une différence de traitement entre les redevables agissant à l'encontre d'une taxe provinciale ou d'une taxe communale, en ce que, dans la première hypothèse, le dossier est déposé au greffe de la cour d'appel par la province, agissant comme instance de recours et comme partie à l'instance judiciaire, suite à la signification intervenue auprès de celle-ci, ce dépôt faisant courir le délai de soixante jours permettant au contribuable de faire valoir des griefs nouveaux, alors que, dans la seconde hypothèse, la signification à la députation permanente de la province, agissant uniquement comme instance de recours, n'ayant pas lieu, le dépôt du dossier devant intervenir suite à la signification n'ayant pas non plus eu lieu, le délai précité de soixante jours ne commence pas à courir ?

Ik heb volgende vragen voor de geachte minister: 1) Erkent hij de verschillende fiscale behandeling en willekeur die er op het terrein heerst inzake de fiscale behandeling van auteursrechten door de fiscale controleurs ? a) Zo ja, op welke manier is hij al opgetreden en / of heeft hij gereageerd tegen de verschillende fiscale behandeling en willekeur die er heerst inzake de fiscale behandeling van auteursrechten ?
Voici mes questions au ministre: 1) Reconnaît-il le traitement fiscal différent des droits d'auteur par les contrôleurs et l'arbitraire qui s'installe en pratique ? a) Dans l'affirmative, comment est-il déjà intervenu et/ou a-t-il réagi devant ce traitement fiscal différent des droits d'auteur et l'arbitraire qui s'installe?

Het OCMW heeft hoger beroep aangetekend tegen deze beslissing en het Arbeidshof heeft prejudiciële vragen gesteld aan het Europees Hof van Justitie (EHvJ) over twee aspecten: "Moeten de richtlijnen [2004/83, 2005/85 en 2003/9] aldus worden uitgelegd dat op de lidstaat die bepaalt dat vreemdelingen die 'op zodanige wijze lijden aan een ziekte dat deze ziekte een reëel risico inhoudt voor hun leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in hun land van herkomst', recht hebben op de subsidiaire bescherming in de zin van artikel 15, [sub b], van richtlijn [2004/83], een verplichting rust om: - te bepalen dat een beroep tegen de administratieve beslissing waarbij het verblijfsrecht en/of de subsidiaire bescherming wordt geweigerd en een bevel wordt uitgevaardigd om het grondgebied te verlaten, schorsende werking heeft, - in het kader van zijn socialebijstandsregeling of opvangregeling te voorzien in andere dan de medische basisbehoeften van verzoeker tot de beslissing over het beroep tegen die administratieve beslissing?" Het standpunt van het Hof is het volgende: Wat betreft het ontbreken van een schorsend beroep, zijn de richtlijnen aangehaald door de verwijzende rechterlijke instantie niet van toepassing, maar het EHVJ zal andere nuttige elementen bezorgen aan de nationale rechter om een vonnis te kunnen vellen.
Le CPAS a interjeté appel de cette décision et la Cour du travail a posé des questions préjudicielles à la Cour de Justice de l'Union européenne (CJUE) pour deux aspects: "Les directives [2004/83, 2005/85 et 2003/9] doivent-elles être interprétées comme faisant obligation à l'État membre qui prévoit que l'étranger qui 'souffre d'une maladie telle qu'elle entraîne un risque réel pour sa vie ou son intégrité physique ou un risque réel de traitement inhumain ou dégradant lorsqu'il n'existe aucun traitement adéquat dans son pays d'origine' a droit à la protection subsidiaire au sens de l'article 15, [sous b),] de la directive [2004/83], - de prévoir un recours suspensif contre la décision administrative refusant le droit de séjour et/ou la protection subsidiaire et faisant ordre de quitter le territoire, - de prendre en charge dans le cadre de son régime d'aide sociale ou d'accueil, les besoins élémentaires autres que médicaux du requérant, jusqu'à ce qu'il soit statué sur le recours introduit contre cette décision administrative?" La position de la Cour est la suivante: En ce qui concerne l'absence de recours suspensif, les directives invoquées par la juridiction de renvoi ne sont pas applicables mais la CJUE va fournir d'autres éléments utiles au juge national pour pouvoir trancher.

1. België draagt bij aan de internationale inspanningen door steun te verlenen aan de internationale organisaties die een actieve rol spelen in de strijd tegen malaria, met name het Wereldfonds tegen aids, malaria en tuberculose, dat meer dan 50% van zijn middelen besteedt aan de strijd tegen malaria; de Wereldgezondheidsorganisatie, UNICEF en de Wereldbank.
1. La Belgique contribue à l'effort international en appuyant les organisations internationales actives dans la lutte contre le paludisme, à savoir, le Fonds Mondial de Lutte contre le SIDA, la tuberculose et le paludisme dont plus de 50% des moyens sont alloués à la lutte contre le paludisme; l'Organisations Mondiale de la Santé, l'UNICEF et la Banque Mondiale.

Op mijn initiatief heeft België tevens besloten dat het sectoraal beleid ontwikkelingssamenwerking met onze 18 partnerlanden in de Derde Wereld zal gericht zijn op de gelijkheid tussen man en vrouw, het terugdringen van de kindersterfte, de verbetering van de gezondheid van de moeders en de strijd tegen aids, tuberculose en malaria, als essentiële elementen van het plaatselijke gezondheidsbeleid.
À mon initiative, la Belgique a également décidé que les politiques sectorielles de coopération avec nos dix-huit pays partenaires dans le tiers-monde feront en sorte que les politiques de santé de ces pays incluent les questions d'égalité des sexes, de réduction de la mortalité infantile, d'amélioration de la santé maternelle et de la lutte contre le sida, la tuberculose et la malaria.