De Europese Unie ziet cultuur in het algemeen, en de audiovisuele sector in het bijzonder, als handelswaar, als een gebied waarop het kapitaal zijn bedrijvigheid kan botvieren, als een nieuw mededingingsterrein waar de sterksten niet degenen zijn die iets nieuws, iets kwalitatiefs te bieden hebben, maar degenen die het best uitgerust zijn om de marktmechanismen in hun voordeel te gebruiken.
L’Union européenne considère la culture en général, et les moyens audiovisuels en particulier, comme une marchandise, comme un nouveau champ d’action économique du capital, comme un nouveau domaine de concurrence, où domineront non pas ceux qui ont à offrir quelque chose de nouveau, de meilleure qualité, mais ceux qui détiennent les moyens de faire fonctionner à leur profit les mécanismes du marché.
