Op grond van de laatstgenoemde bepaling lijkt de belastingadministratie, zonder afbreuk te doen aan het algemene beginsel, te aanvaarden dat de door werklozen gemaakte kosten om een baan te zoeken, als beroepskosten kunnen worden aangemerkt, op voorwaarde dat de werkloze aantoont dat hij die kosten diende te maken om zijn recht op een werkloosheidsuitkering te behouden (1) .
Compte tenu de cette dernière disposition, l'administration fiscale semble, sans déroger au principe général, admettre que des frais liés à la recherche d'un emploi et supportés par un chômeur peuvent être considérés comme des frais professionnels s'il est établi que ces frais sont nécessaires pour conserver le droit aux allocations de chômage (1) .