Traduction de «augustus 2005 terwijl » (Néerlandais → Français) :

- Errata In de Nederlandse vertaling van bovenvermeld decreet, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 10 augustus 2016, dienen de artikelen 6, 16, 17 en 18 vervangen te worden door onderstaande tekst : « Art. 6. In artikel 145/46 van hetzelfde Wetboek worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° in paragraaf 1 wordt het eerste streepje vervangen door wat volgt : « - tussen 1 januari 2005 en 31 december 2013 een hypothecaire lening heeft gesloten om een woning te verwerven of te behouden, terwijl er voor diezelfde woning nog een lening was die in aanmerking kwam voor de gewone aftrek van interesten, voor het bouwsparen of voor de aftrek voor interesten van hypothecaire leningen bij toepassing van artikel 526, § 1 en § 2, zoals het bestond voordat het werd gewijzigd door artikel 101 van de wet van 8 mei 2014 en »; 2° in paragraaf 2 wordt het eerste streepje vervangen door wat volgt : « - een hypothecaire lening sluit voor het verwerven of behouden van een in artikel 145/38, § 1, eerste lid, 1°, vermelde woning, terwijl er voor diezelfde woning nog een lening is die in aanmerking komt voor de toepassing van de artikelen 145/41, § 1, tweede lid, 3°, 145/42, § 1, tweede lid, 2°, 145/43 of 145/45 of voor de vermindering voor het bouwsparen of de vermindering voor interesten van hypothecaire leningen bij toepassing van artikel 526, en ».
- Errata Dans la traduction néerlandaise du décret susmentionné, publié au Moniteur belge du 10 août 2016, les articles 6, 16, 17 et 18 doivent être remplacés par le texte mentionné ci-dessous. « Art. 6. In artikel 145/46 van hetzelfde Wetboek worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° in paragraaf 1 wordt het eerste streepje vervangen door wat volgt : « - tussen 1 januari 2005 en 31 december 2013 een hypothecaire lening heeft gesloten om een woning te verwerven of te behouden, terwijl er voor diezelfde woning nog een lening was die in aanmerking kwam voor de gewone aftrek van interesten, voor het bouwsparen of voor de aftrek voor interesten van hypothecaire leningen bij toepassing van artikel 526, § 1 en § 2, zoals het bestond voordat het werd gewijzigd door artikel 101 van de wet van 8 mei 2014 en »; 2° in paragraaf 2 wordt het eerste streepje vervangen door wat volgt : « - een hypothecaire lening sluit voor het verwerven of behouden van een in artikel 145/38, § 1, eerste lid, 1°, vermelde woning, terwijl er voor diezelfde woning nog een lening is die in aanmerking komt voor de toepassing van de artikelen 145/41, § 1, tweede lid, 3°, 145/42, § 1, tweede lid, 2°, 145/43 of 145/45 of voor de vermindering voor het bouwsparen of de vermindering voor interesten van hypothecaire leningen bij toepassing van artikel 526, en ».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 1 juni 2015 in zake het openbaar ministerie tegen Peter Platteeuw, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 juni 2015, heeft de Politierechtbank West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 38 par. 2bis van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer, ingevoerd bij art. 19, 5° van de wet van 7 februari 2003, B.S. 25 februari 2003 en gewijzigd bij art. 10, 6° van de wet van 20 juli 2005, B.S. 11 augustus 2005, in zijn huidige vorm de bepalingen van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die zin geïnterpreteerd dat in de mogelijkheid wordt voorzien van een verval van recht tot sturen beperkt van vrijdag 20 uur tot zondag 20 uur en van 20 uur op de vooravond van een feestdag tot 20 uur op die feestdag, voor beklaagden die tewerk gesteld zijn op weekdagen, terwijl niet in de mogelijk is voorzien van een verval van recht tot sturen beperkt op enkele weekdagen voor gedaagden die werkzaam zijn in het weekend ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 1 juin 2015 en cause du ministère public contre Peter Platteeuw, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 8 juin 2015, le Tribunal de police de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 38, § 2bis, de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière, inséré par l'article 19, 5°, de la loi du 7 février 2003, M.B. 25 février 2003, et modifié par l'article 10, 6°, de la loi du 20 juillet 2005, M.B. 11 août 2005, viole-t-il dans sa forme actuelle les dispositions des articles 10 et 11 de la Constitution lorsqu'il est interprété en ce sens qu'il prévoit la possibilité de subir une déchéance du droit de conduire limitée du vendredi à 20 heures au dimanche à 20 heures et à partir de 20 heures la veille d'un jour férié jusqu'à 20 heures le jour férié même, pour les prévenus qui travaillent pendant les jours de la semaine, alors que la possibilité de subir une déchéance du droit de conduire limitée à certains jours de la semaine n'est pas prévue pour les défendeurs qui travaillent le week-end ?

De arresten van het Grondwettelijk Hof zijn te situeren in een dubbele tekortkoming van de wet van 2 augustus 2002 ten opzichte van de wet van 6 april 2010 betreffende marktpraktijken enerzijds, het feit dat richtlijn 2005/29/EG betreffende oneerlijke handelspraktijken werd omgezet in de wet van 6 april 2010, terwijl dat nog niet het geval was voor de vrije beroepen; anderzijds, het feit dat de wet van 6 april 2010 verscheidene bijkomende bepalingen bevat ten opzichte van de Europese richtlijnen, welke in de wet van 2 augustus 2002 niet voorkomen.
Les arrêts prononcés par la Cour constitutionnelle s'inscrivirent dans le contexte d'une double lacune de la loi du 2 août 2002 par rapport à la loi du 6 avril 2010 relative aux pratiques du marché: à savoir, d'une part, le fait que la directive 2005/29/CE relative aux pratiques commerciales déloyales avait été transposée dans la loi du 6 avril 2010 alors qu'elle n'a pas encore été transposée à l'égard des professions libérales; d'autre part, le fait que la loi du 6 avril 2010 contient diverses dispositions additionnelles par rapport aux directives européennes, dispositions qui ne se retrouvent pas dans la loi du 2 août 2002.

De arresten van het Grondwettelijk Hof zijn te situeren in een dubbele tekortkoming van de wet van 2 augustus 2002 ten opzichte van de wet van 6 april 2010 betreffende marktpraktijken : enerzijds, het feit dat richtlijn 2005/29/EG betreffende oneerlijke handelspraktijken werd omgezet in de wet van 6 april 2010, terwijl dat nog niet het geval was voor de vrije beroepen; anderzijds, het feit dat de wet van 6 april 2010 verscheidene bijkomende bepalingen bevat ten opzichte van de Europese richtlijnen, welke in de wet van 2 augustus 2002 niet voorkomen.
Les arrêts prononcés par la Cour constitutionnelle s'inscrivirent dans le contexte d'une double lacune de la loi du 2 août 2002 par rapport à la loi du 6 avril 2010 relative aux pratiques du marché: à savoir, d'une part, le fait que la directive 2005/29/CE relative aux pratiques commerciales déloyales avait été transposée dans la loi du 6 avril 2010 alors qu'elle n'a pas encore été transposée à l'égard des professions libérales; d'autre part, le fait que la loi du 6 avril 2010 contient diverses dispositions additionnelles par rapport aux directives européennes, dispositions qui ne se retrouvent pas dans la loi du 2 août 2002.

Mevrouw de T' Serclaes betreurt dat men het parlement ertoe verplicht dit wetsontwerp inderhaast te bespreken, terwijl kaderbesluit 2003/577/IBZ van de Raad van 22 juli 2003 bepaalt dat de lidstaten hun nationale wetgeving uiterlijk tegen 2 augustus 2005 aan de bepalingen van het kaderbesluit moeten aanpassen.
Mme de T' Serclaes regrette que l'on impose au parlement d'examiner le présent projet de loi dans l'urgence alors que la décision-cadre 2003/577/JAI du Conseil du 22 juillet 2003 prévoit que les États membres doivent mettre leur législation nationale en conformité avec les dispositions de la décision-cadre au plus tard pour le 2 août 2005.

Zij voeren aan dat de poststempel zou aangeven dat de verzending plaatsvond op 2 augustus 2005, terwijl zij op 1 augustus had moeten gebeuren.
Elles soutiennent que le cachet de la poste indiquerait que l'envoi a été effectué le 2 août 2005 alors que celui-ci aurait dû l'être le 1 août.

« Schendt artikel 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 tot wijziging van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en houdende diverse fiscale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat volgens dit artikel de schuldeiser die geniet van een persoonlijke zekerstelling, wiens hoofdschuldenaar reeds failliet verklaard was vóór de inwerkingtreding van die wet van 20 juli 2005 en die de in dat artikel 10, 1°, bepaalde bijkomende verklaring niet of niet tijdig indiende, het voordeel van deze persoonlijke zekerstelling verliest door de automatische bevrijding van de betrokken zekersteller ongeacht het al dan niet kosteloze karakter van de zekerstelling, terwijl volgens de tekst van artikelen 4, 5 en 7 van die wet van 20 juli 2005 de schuldeiser die geniet van een persoonlijke zekerstelling, wiens hoofdschuldenaar na de inwerkingtreding van die wet van 20 juli 2005 failliet verklaard wordt en die de in artikel 4 van die wet bedoelde verklaring niet of niet tijdig indiende, het voordeel van de persoonlijke zekerstelling enkel verliest indien die persoonlijke zekerstelling kosteloos is ?
« L'article 10, 1°, de la loi du 20 juillet 2005 modifiant la loi du 8 août 1997 sur les faillites, et portant des dispositions fiscales diverses viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, selon cet article, le créancier qui jouit d'une sûreté personnelle, dont le débiteur principal était déjà déclaré failli avant l'entrée en vigueur de cette loi du 20 juillet 2005 et qui n'a pas déposé ou n'a pas déposé dans les délais la déclaration complémentaire visée dans cet article 10, 1°, perd le bénéfice de cette sûreté personnelle du fait de la décharge automatique de la sûreté concernée, indépendamment du caractère gratuit ou non de la sûreté, alors que, selon le texte des articles 4, 5 et 7 de cette loi du 20 juillet 2005, le créancier qui jouit d'une sûreté personnelle, dont le débiteur principal est déclaré failli après l'entrée en vigueur de cette loi du 20 juillet 2005 et qui n'a pas déposé ou n'a pas déposé dans les délais la déclaration visée à l'article 4 de cette loi ne perd le bénéfice de la sûreté personnelle que si cette sûreté personnelle l'est à titre gratuit ?

2. « Schendt artikel 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 tot wijziging van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en houdende diverse fiscale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat dit artikel voor de lopende faillissementen die nog niet afgesloten zijn op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 20 juli 2005 voorziet in de sanctie van bevrijding van de persoonlijke zekersteller bij gebrek aan opgave door de schuldeiser, daar waar de opgaveplicht - gelet op de finaliteit van de wet van 20 juli 2005 - enkel tot doel kan hebben de personen die daadwerkelijk in aanmerking kunnen komen voor de bevrijding, met name de natuurlijke personen die zich kosteloos persoonlijk zeker hebben gesteld van die mogelijkheid op de hoogte te brengen, terwijl door de ongenuanceerde formulering van art. 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 ook persoonlijke zekerstellers die niet voor de bevrijding in aanmerking komen, zoals rechtspersonen die zich persoonlijk zeker gesteld hebben of natuurlijke personen wiens zekerstelling niet kosteloos is, bevrijd worden door het enkele feit dat zij niet werden opgegeven en terwijl de voormelde personen - indien zij wel zouden opgegeven worden - niet eens voor de bevrijding in aanmerking zouden komen omdat zij geen natuurlijke personen zijn of omdat hun engagement niet kosteloos is ?
2. « L'article 10, 1°, de la loi du 20 juillet 2005 modifiant la loi du 8 août 1997 sur les faillites, et portant des dispositions fiscales diverses viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que cet article prévoit, pour les faillites en cours et non encore clôturées au moment de l'entrée en vigueur de la loi du 20 juillet 2005, la sanction de la décharge de la sûreté personnelle en cas de défaut de mention par le créancier, alors que l'obligation de mention - eu égard à la finalité de la loi du 20 juillet 2005 - ne peut avoir pour but que d'informer de la possibilité de décharge les personnes qui peuvent réellement y prétendre, à savoir les personnes physiques qui, à titre gratuit, se sont constituées sûreté personnelle, cependant qu'en raison de la formulation peu nuancée de l'article 10, 1°, de la loi du 20 juillet 2005, les sûretés personnelles qui n'entrent pas en ligne de compte pour la décharge, telles les personnes morales qui se sont constituées sûreté personnelle ou les personnes physiques dont la sûreté n'est pas gratuite, sont déchargées par le simple fait qu'elles ne sont pas mentionnées et alors que les personnes précitées - si elles étaient effectivement mentionnées - n'entreraient même pas en ligne de compte pour la décharge parce qu'elles ne sont pas des personnes physiques ou parce que leur engagement n'est pas gratuit ?