Vertaling van "asielwet die afwijzing moet vergemakkelijken " (Nederlands → Frans) :

Enkele van de voorgestelde maatregelen hierbij betreffen: - De maatregelen ten aanzien van asielzoekers die via Rusland Noorwegen binnen kwamen (zie 1.); - Tijdelijk asiel zal niet langer automatisch omgezet worden in een permanent verblijf en gezinshereniging; - Inden de reden voor asiel vervalt binnen de vijf jaar na toekenning vervalt ook het recht op permanent verblijf; - Wijzigingen binnen de bestaande asielwet die afwijzing moet vergemakkelijken; - Permanent verblijf wordt gekoppeld aan kennis van de taal; - Wijzigingen aan de proceduregang van de bestaande asielwet met snellere beroepsprocedures en striktere regels voor toegang en gratis rechtshulp; - Geen cash betalingen meer, maar enkel cash cards; - Vingerafdrukken van asielzoekers worden bewaard tot tien jaar na de asieltoekenning (in plaats van vijf jaar nu); - Vier jaar werk of studie in Noorwegen vooraleer familiehereniging kan overwogen worden; - Gedurende de laatste drie of vijf jaar van het voorlopig verblijf zelf, voorzien hebben in zijn onderhoud vooraleer permanent verblijf kan worden toegekend; - Minderjarige asielzoekers krijgen enkel tijdelijk verblijf tot ze 18 jaar zijn, nadien volgt een onderzoek naar de situatie in het thuisland met het op een mogelijke terugkeer.
Dans ce cadre, certaines des dispositions proposées: - Mesures relatives aux demandeurs d'asile qui sont arrivés en Norvège par la Russie (voir point 1.); - Fin de la conversion automatique de l'asile provisoire en séjour permanent et en regroupement familial; - Extinction du droit au séjour permanent si les motifs qui ont donné lieu à l'asile s'éteignent dans les cinq années qui suivent l'octroi du statut; - Modifications à la loi actuelle sur l'asile en vue d'une simplification du refus; - Séjour permanent lié à la connaissance de la langue; - Modifications au cours de la procédure de la loi actuelle sur l'asile, impliquant des procédures de recours plus rapides et des règles plus strictes en matière d'accès à l'aide juridique gratuite; - Fin du paiement en espèces, mais seulement possibilité de paiement par cartes; - Conservation des empreintes digitales des demandeurs d'asile jusqu'à douze ans après la reconnaissance de l'asile (au lieu de cinq ans actuellement); - Délai de quatre ans de travail ou d'études en Norvège avant d'envisager la possibilité de regroupement familial; - Délai de trois ou cinq ans de séjour actuel en subvenant de manière autonome à ses besoins avant de se voir accorder le séjour permanent; - Titre de séjour provisoire pour les demandeurs d'asile mineurs jusqu'à ce qu'ils aient 18 ans; ensuite, la situation dans le pays d'origine est examinée en vue de la possibilité d'un retour.

47. verzoekt de Commissie minimumeisen vast te stellen voor een geharmoniseerd model, een geharmoniseerde methodiek en een geharmoniseerd evaluatieproces voor nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie; merkt op dat dit een vermindering van de administratieve lasten voor de lidstaten tot gevolg zal hebben, de garantie biedt dat de nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie adequaat zijn opgezet en het opmaken van vergelijkende analyses zal vergemakkelijken; is van mening dat deze geharmoniseerde opzet en deze geharmoniseerde methodiek nopen tot een indeling per sector en dat daarbij een duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds in een eerder stadium door lidstaten toegepaste beleidsinstrumenten en -maatregelen op het gebied van energie-efficiëntie, en anderzijds nieuwe en aanvullende beleidsmaatregelen en acties op dit terrein; wijst op de desbetreffende bepalingen van de voorgestelde richtlijn inzake bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen; benadrukt dat de controle door de Commissie en - zonodig - de afwijzing van de nationale actieplannen op het moment van de indiening ervan garant zou staan voor een betere kwaliteit van de uitvoering in de latere stadia; pleit voor coördinatie van nationale actieplannen en rapporten in het kader van de respectieve wetgevingsinstrumenten die verband houden met de klimaatveranderingsdoelstellingen; roept de Commissie op de nationale actieplannen inzake energie-efficiëntie over en weer te vergelijken met andere nationale actieplannen en rapporten op dit terrein, waaronder de documenten die zijn ingediend in het kader van het Kyoto-protocol en van de documenten inzake nationale strategische referentiekaders voor structuurfondsen;
47. demande à la Commission de fixer les exigences minimales d'un modèle, d'une méthodologie et d'une procédure d'évaluation harmonisés des plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique; note que cela permettra d'alléger la charge administrative pesant sur les États membres, de veiller au bien-fondé des plans d'action nationaux et de faciliter les analyses comparatives; estime que ce modèle et cette méthodologie harmonisés nécessitent une subdivision en chapitres sectoriels et doivent établir une nette distinction entre, d'une part, les politiques et les actions adoptées antérieurement par les États membres dans ce domaine et, d'autre part, les politiques et actions nouvelles revêtant un caractère complémentaire; renvoie aux dispositions correspondantes de la proposition de directive relative à la promotion de l'utilisation de l'énergie produite à partir de sources renouvelables; fait observer que le contrôle par la Commission et, le cas échéant, le rejet des plans d'action nationaux au moment de leur présentation est le gage d'une meilleure mise en œuvre en aval; se prononce en faveur de la coordination des plans d'action nationaux et des rapports prévus par les différents instruments législatifs présentant un lien avec les objectifs en matière de changement climatique; demande à la Commission de comparer les plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique avec d'autres plans d'action et rapports nationaux de ce type, et notamment ceux communiqués dans le cadre du protocole de Kyoto, ainsi que les documents des cadres de référence stratégiques nationaux des fonds structurels;

47. verzoekt de Commissie minimumeisen vast te stellen voor een geharmoniseerd model, een geharmoniseerde methodiek en een geharmoniseerd evaluatieproces voor NEEAP's; merkt op dat dit een vermindering van de administratieve lasten voor de lidstaten tot gevolg zal hebben, de garantie biedt dat de NEEAP's adequaat zijn opgezet en het opmaken van vergelijkende analyses zal vergemakkelijken; is van mening dat deze geharmoniseerde opzet en deze geharmoniseerde methodiek nopen tot een indeling per sector en dat daarbij een duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds in een eerder stadium door lidstaten toegepaste beleidsinstrumenten en -maatregelen op het gebied van energie-efficiëntie, en anderzijds nieuwe en aanvullende beleidsmaatregelen en acties op dit terrein; wijst op de desbetreffende bepalingen van de richtlijn inzake bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen; benadrukt dat de controle door de Commissie en - zonodig - de afwijzing van de nationale actieplannen op het moment van de indiening ervan garant zou staan voor een betere kwaliteit van de uitvoering in de latere stadia; pleit voor coördinatie van nationale actieplannen en rapporten in het kader van de respectieve wetgevingsinstrumenten die verband houden met de klimaatveranderingsdoelstellingen; roept de Commissie op de NEEAP's over en weer te vergelijken met andere nationale actieplannen en rapporten op dit terrein, waaronder de documenten die voor de structuurfondsen zijn ingediend in het kader van het Kyoto-protocol en van de nationale strategische referentiekaders (NSRK);
47. demande à la Commission de fixer les exigences minimales d'un modèle, d'une méthodologie et d'une procédure d'évaluation harmonisés des plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique, ce qui permettra d'alléger la charge administrative pesant sur les États membres, de veiller au bien-fondé des plans d'action nationaux et de faciliter les analyses comparatives; estime que ce modèle et cette méthodologie harmonisés nécessitent une subdivision en chapitres sectoriels et doivent établir une nette distinction entre, d'une part, les politiques et les actions adoptées antérieurement par les États membres dans ce domaine et, d'autre part, les politiques et actions nouvelles revêtant un caractère complémentaire; renvoie aux dispositions correspondantes de la directive relative à la promotion de l'utilisation de l'énergie produite à partir de sources renouvelables; fait observer que le contrôle par la Commission et, le cas échéant, le rejet des plans d'action nationaux au moment de leur dépôt est le gage d'une meilleure mise en œuvre en aval; se prononce en faveur de la coordination des plans d'action nationaux et des rapports prévus par les différents instruments législatifs présentant un lien avec les objectifs en matière de changement climatique; demande à la Commission de comparer les plans d'action nationaux en matière d'efficacité énergétique avec d'autres plans d'action et rapports nationaux, et notamment ceux communiqués dans le cadre du protocole de Kyoto, et avec les documents des cadres de référence stratégiques nationaux (CRSN) des fonds structurels;