Vertaling van "artikel 34 daarentegen de werkelijke toestand moeten " (Nederlands → Frans) :

De minister verklaart dat het verslag als bedoeld in artikel 60 de vermoedelijke toestand van het faillissement betreft en de verslagen van artikel 34 daarentegen de werkelijke toestand moeten weergeven.
Le ministre déclare que le compte visé à l'article 60 porte sur l'état apparent de la faillite, et que l'état qui figure à l'article 34 doit au contraire refléter la situation réelle de la faillite.

Binnen een termijn van één maand vanaf de verandering in hun toestand moeten de handels-, ambachtsondernemingen en niet-handelsondernemingen naar privaat recht verzoeken om een wijziging van hun inschrijving in de Kruispuntbank van Ondernemingen indien één van de vermeldingen van de inschrijving, door de Koning bepaald overeenkomstig artikel III. 53, niet meer overeenstemt met de werkelijke toestand.
Dans un délai d'un mois à compter de la modification de leur situation, les entreprises commerciales, artisanales et non commerciales de droit privé doivent demander une modification de leur inscription à la Banque-Carrefour des Entreprises si l'une des mentions de l'inscription fixées par le Roi conformément à l'article III. 53 ne correspond plus à la situation réelle.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

Indien een andere dan een natuurlijke persoon inwoner is van beide overeenkomstsluitende Staten en de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende Staten zijn toestand overeenkomstig paragraaf 3 van artikel 4, in onderlinge overeenstemming trachten te regelen, moeten zij rekening houden met criteria zoals de plaats van de werkelijke leiding, de plaats van oprichting, de plaats van inschrijving voor de toepassing van de belastingen en alle andere terzake dienende criteria.
Lorsqu'une personne, autre qu'une personne physique, est un résident des deux États contractants et que les autorités compétentes des États contractants s'efforcent de régler sa situation d'un commun accord conformément aux dispositions de l'article 4, paragraphe 3, celles-ci tiennent compte d'éléments tels le siège de direction effective, le lieu où cette personne a été constituée, le lieu où elle est inscrite aux fins d'imposition et de tout autre élément pertinent.

15. staat erop dat de lidstaten een effectbeoordeling voorleggen voor initiatieven van hun kant op gebied van politiële en justitiële samenwerking in strafzaken, op grond van artikel 34, lid 2 EU-Verdrag; is van mening dat de lidstaten zich moeten verbinden tot erkenning van een werkelijke verplichting op dit punt;
15. tient à ce que les États membres présentent une analyse d'impact lorsqu'ils prennent des initiatives dans le domaine de la coopération policière et judiciaire en matière pénale en vertu de l'article 34, paragraphe 2, du traité UE; estime que les États membres devraient s'engager à assumer une réelle obligation en ce domaine;

15. staat erop vast dat de lidstaten een effectbeoordeling voorleggen voor initiatieven van hun kant op gebied van politiële en justitiële samenwerking in strafzaken, op grond van artikel 34, lid 2 EU-Verdrag; is van mening dat de lidstaten zich moeten verbinden tot erkenning van een werkelijke verplichting op dit punt;
15. tient à ce que les États membres présentent une analyse d'impact lorsqu'ils prennent des initiatives dans le domaine de la coopération policière et judiciaire en matière pénale en vertu de l'article 34, paragraphe 2, du traité UE; estime que les États membres devraient s'engager à assumer un réel devoir en ce domaine;

Indien een andere dan een natuurlijke persoon inwoner is van beide overeenkomstsluitende Staten en de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende Staten zijn toestand overeenkomstig paragraaf 3 van artikel 4, in onderlinge overeenstemming trachten te regelen, moeten zij rekening houden met criteria zoals de plaats van de werkelijke leiding, de plaats van oprichting, de plaats van inschrijving voor de toepassing van de belastingen en alle andere terzake dienende criteria.
Lorsqu'une personne, autre qu'une personne physique, est un résident des deux Etats contractants et que les autorités compétentes des Etats contractants s'efforcent de régler sa situation d'un commun accord conformément aux dispositions de l'article 4, paragraphe 3, celles-ci tiennent compte d'éléments tels le siège de direction effective, le lieu où cette personne a été constituée, le lieu où elle est inscrite aux fins d'imposition et de tout autre élément pertinent.

Binnen een termijn van één maand vanaf de verandering in hun toestand moeten de handels- en ambachtsondernemingen verzoeken om een wijziging van hun inschrijving in de Kruispuntbank van Ondernemingen indien één van de vermeldingen van de inschrijving, door de Koning bepaald overeenkomstig artikel 37, niet meer overeenstemt met de werkelijke toestand.
Dans un délai d'un mois à partir de la modification de leur situation, les entreprises commerciales et artisanales doivent demander une modification de leur inscription à la Banque-Carrefour des Entreprises si l'une des mentions de l'inscription fixées par le Roi conformément à l'article 37 ne correspond plus à la situation réelle.

Bij niet- of onvoldoende aangifte van sommige belastbare voordelen van alle aard, die voor de genieters in principe " beroepsinkomsten" zijn in de zin van de artikelen 30, 31, 32 en 36 WIB 1992, gebruiken de belastingadministraties veelal de strikte toepassing van artikel 219 WIB 1992 als drukkingsmiddel om snel een akkoord te bekomen in hoofde van de werkelijke genieters (natuurlijke personen) of maken daarentegen zelfs een pragmatische berekening van een bepaald " fictief" bedrag aan " verworpen uitgaven" dat uiteindelijk evenveel te betalen vennootschapsbelasting zou moeten opleveren als het maximaal en progressief tarief van de personenbelasting dat in hoofde van de betrokken genieter drukt op die belastbare voordelen.
En cas de non-déclaration ou de déclaration insuffisante de certains avantages imposables de toute nature qui sont en principe, pour les bénéficiaires, des " revenus professionnels " aux termes des articles 30, 31, 32 et 36 du CIR 1992, les administrations fiscales recourent souvent à l'application stricte de l'article 219 du CIR 1992 comme un moyen de pression pour obtenir rapidement un accord de la part des bénéficiaires réels (personnes physiques), ou au contraire, elles procèdent elles-mêmes à un calcul pragmatique d'un montant " fictif " de " dépenses non admises" qui doit déboucher, en fin de compte, sur le payement d'un impôt des sociétés aussi élevé que le taux maximal et progressif de l'impôt des personnes physiques qui pèse sur les avantages imposables de l'intéressé.