Traduction de «artikel 2 persoonlijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

(als) (zijn) persoonlijke mening (weergevend) | à titre personnel | ad personam (statuut) | in zijn/haar persoonlijke hoedanigheid | naar (zijn) eigen opvatting | officieus | op persoonlijke titel | persoonlijk | uit eigen naam | visie
à titre personnel

letten op persoonlijke spullen van klanten | letten op persoonlijke bezittingen van klanten | letten op persoonlijke voorwerpen van klanten
s’occuper des effets personnels de clients

persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken | persoonlijk beschermingsmateriaal gebruiken | uitrusting voor persoonlijke bescherming gebruiken
utiliser des équipements de protection individuelle

persoonlijke hygiëne onderhouden | voor de normen voor persoonlijke hygiëne zorgen | 0.0 | normen voor persoonlijke hygiëne handhaven
respecter des normes d’hygiène personnelle | se conformer aux normes d’hygiène personnelle | adhérer aux normes d'hygiène personnelle | respecter les normes d’hygiène personnelle

persoonlijke geluiddosismeter | persoonlijke geluidexpositiemeter | persoonlijke lawaaidosismeter
dosimètre individuel

persoonlijke beoordeling | persoonlijke inschatting | persoonlijke waardebepaling
évaluation individuelle

gebeurtenissen leidend tot een negatieve zelfwaardering bij het kind, zoals falen in taken met grote persoonlijke-inzet; ontdekken of openbaar maken van een beschamende of stigmatiserende persoonlijke-gebeurtenis of familiegebeurtenis; en andere vernederende-ervaringen.
Définition: Evénements résultant en une auto-évaluation négative de l'enfant, telle qu'échec dans des tâches exigeant un fort investissement personnel, révélation ou découverte d'un événement personnel ou familial honteux ou traumatisant et autres expériences humiliantes.

persoonlijke anamnese met slechte persoonlijke hygiëne
Antécédents personnels de mauvaise hygiène personnelle

privé-bezit [ persoonlijke bagage | persoonlijke voorwerpen ]
bien personnel [ article à usage privé | bagage personnel | effet personnel ]

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het kan hierbij, zoals mevrouw A. Huygens in haar artikel « Persoonlijk gezag over minderjarige kinderen : quo vadis ?
Comme Mme A. Huygens l'indique dans son article « Persoonlijk gezag over minderjarige kinderen: quo vadis ?

Gelet op de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, artikel 37, § 1, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 16 april 1997 en de wetten van 22 augustus 2002, 27 december 2006, 26 maart 2007, 21 december 2007, 22 december 2008, 23 december 2009 en 19 mei 2010; Gelet op het koninklijk besluit van 23 maart 1982 tot vaststelling van het persoonlijk aandeel van de rechthebbenden of van de tegemoetkoming van de verzekering voor geneeskundige verzorging in het honorarium voor bepaalde verstrekkingen; Gelet op het advies van de Commissie voor Begrotingscontrole, gegeven op 29 april 2015; Gelet op de beslissing van het Comité van de verzekering voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering van 4 mei 2015; Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 9 maart 2016; Gelet op de akkoordbevinding van de Minister van Begroting van 28 juni 2016; Gelet op advies 59.727/2/V van de Raad van State, gegeven op 17 augustus 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Op de voordracht van de Minister van Sociale Zaken, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. In het koninklijk besluit van 23 maart 1982 tot vaststelling van het persoonlijk aandeel van de rechthebbenden of van de tegemoetkoming van de verzekering voor geneeskundige verzorging in het honorarium voor bepaalde verstrekkingen.wordt een artikel 1bis ingevoegd, luidende : "Artikel 1 bis. Er is geen persoonlijk aandeel verschuldigd door de rechthebbenden voor de verstrekking aangeduid met de rangnummer 103095".
Vu la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, l'article 37, § 1, modifié par l'arrêté royal du 16 avril 1997 et les lois des 22 août 2002, 27 décembre 2006, 26 mars 2007, 21 décembre 2007, 22 décembre 2008, 23 décembre 2009 et 19 mai 2010; Vu l'arrêté royal du 23 mars 1982 portant fixation de l'intervention personnelle des bénéficiaires ou de l'intervention de l'assurance soins de santé dans les honoraires de certaines prestations; Vu l'avis de la Commission de contrôle budgétaire, donné le 29 avril 2015 ; Vu la décision du Comité de l'assurance soins de santé de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité du 4 mai 2015; Vu l'avis de l'Inspecteur des Finances, donné le 9 mars 2016; Vu l'accord du Ministre du Budget, donné le 28 juin 2016; Vu l'avis 59.727/2/V du Conseil d'Etat, donné le 17 août 2016, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Sur la proposition de la Ministre des Affaires sociales, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. Dans l'arrêté royal du 23 mars 1982 portant fixation de l'intervention personnelle des bénéficiaires ou de l'intervention de l'assurance soins de santé dans les honoraires de certaines prestations.il est inséré un article 1bis rédigé comme suit : « Article 1 bis. Les bénéficiaires ne doivent pas payer d'intervention personnelle pour la prestation désignée par le numéro d'ordre 103095».

Art. 6. Het agentschap stelt vast of de budgethouder op 31 maart 2016 het persoonlijke-assistentiebudget inzet voor de combinatie van het persoonlijke-assistentiebudget met ondersteuning, verleend door een FAM op de wijze, vermeld in artikel 10, § 4, vierde lid, van het besluit van 15 december 2000, of op basis van een overeenkomst, waarbij wordt voorzien in zijn persoonlijke assistentie, met een voorziening die erkend is door het agentschap als vermeld in artikel 12, eerste lid, 2°, van het voormelde besluit, en stelt vast welk deel van het persoonlijke-assistentiebudget op de voormelde wijzen wordt ingezet.
Art. 6. L'agence établit si, au 31 mars 2016, le titulaire du budget utilise le budget d'assistance personnelle pour la combinaison du budget d'assistance personnelle avec le soutien accordé par un FAM selon les modalités visées à l'article 10, § 4, de l'arrêté du 15 décembre 2000, ou sur la base d'un contrat assurant son assistance personnelle conclu avec une structure agréée par l'agence tel que visé à l'article 12, alinéa 1, 2°, de l'arrêté précité, et constate quelle partie du budget d'assistance personnelle est utilisée selon les modalités précitées.

De aanvragen tot toewijzing van een persoonlijke-assistentiebudget die bij het agentschap worden ingediend vóór 1 april 2016, worden door het agentschap afgehandeld conform de bepalingen van het voormelde besluit van 24 juli 1991 en conform artikel 2, § 2, en artikel 6 van het besluit van de Vlaamse Regering van 15 december 2000 houdende vaststelling van de voorwaarden van toekenning van een persoonlijke-assistentiebudget aan personen met een handicap als een schriftelijke aanvraag tot toewijzing van een persoonlijke-assistentiebudget als vermeld in artikel 11, eerste lid, van het voormelde besluit van 24 juli 1991 is ingediend vóór 1 april 2016 en de aanvraag vervolledigd is vóór 1 juli 2016, conform artikel 2 van het voormelde besluit van 24 juli 1991 en conform artikel 2, § 2, en artikel 6 van het voormelde besluit van 15 december 2000".
Les demandes d'attribution d'un budget d'assistance personnelle qui sont introduites auprès de l'agence avant le 1 avril 2016, sont traitées par l'agence conformément aux dispositions de l'arrêté précité du 24 juillet 1991 et conformément à l'article 2, § 2, et à l'article 6 de l'arrêté du Gouvernement flamand du 15 décembre 2000 établissant les conditions d'octroi d'un budget d'assistance personnelle aux personnes handicapées si une demande écrite d'attribution d'un budget d'assistance personnelle telle que visée à l'article 11, alinéa 1, de l'arrêté précité du 24 juillet 1991 est introduite avant le 1 avril 2016 et la demande est complétée avant le 1 juillet 2016, conformément à l'article 2 de l'arrêté précité du 24 juillet 1991 et conformément à l'article 2, § 2, et à l'article 6 de l'arrêté précité du 15 décembre 2000».

Vanaf 1 mei 2016 wordt het recht op een tenlasteneming geopend voor meerderjarige personen die voldoen aan de volgende, aanvullende cumulatieve voorwaarden: 1° voldoen aan de voorwaarde, vermeld in artikel 86/2, 1°, van dit besluit; 2° op 31 december 2014 en op 1 januari 2016 geregistreerd staan in de centrale gegevensbank, vermeld in artikel 1, 11°, van het besluit van de Vlaamse Regering van 17 maart 2006 betreffende de regie van de zorg en bijstand tot sociale integratie van personen met een handicap en betreffende de erkenning en subsidiëring van een Vlaams Platform van verenigingen van personen met een handicap, met een van de volgende actieve zorgvragen: a) een ambulante begeleiding vanuit een dagcentrum; b) een persoonlijke-assistentiebudget; c) een observatie-unit voor volwassenen; d) begeleid wonen; e) beschermd wonen/DIO/geïntegreerd wonen; f) tehuis werkenden; g) dagcentrum; h) zelfstandig wonen; i) tehuis niet-werkenden bezigheid; j) tehuis niet-werkenden nursing; 3° op het moment van de toekenning van het basisondersteuningsbudget: a) geen gebruik maken van een persoonlijke-assistentiebudget als vermeld in artikel 1, 3°, van het besluit van de Vlaamse Regering van 15 december 2000 houdende vaststelling van de voorwaarden van toekenning van een persoonlijke-assistentiebudget aan personen met een handicap; b) geen gebruik maken van een persoonsgebonden budget met toepassing van artikel 1 van het besluit van de Vlaamse Regering van 7 november 2008 betreffende het opzetten van een experiment voor de toekenning van een persoonsgebonden budget aan bepaalde personen met een handicap; c) niet ondersteund worden door een flexibel aanbodcentrum meerderjarigen met toepassing van artikel 8 van het besluit van de Vlaamse Regering van 26 februari 2016 houdende erkenning en subsidiëring van flexibele aanbodcentra voor meerderjarige personen met een handicap; d) niet ondersteund worden door een multifunctioneel centrum voor minderjarige personen met een h ...
A partir du 1 mai 2016, le droit à une prise en charge est ouvert aux personnes majeures remplissant les conditions cumulatives complémentaires suivantes : 1° remplir la condition visée à l'article 86/2, 1°, du présent arrêté ; 2° être enregistrées au 31 décembre 2014 et au 1 janvier 2016 dans la banque de données centralisée, visée à l'article 1, 11°, de l'arrêté du Gouvernement flamand du 17 mars 2006 relatif à la régie de l'aide et de l'assistance à l'intégration sociale de personnes handicapées et à l'agrément et le subventionnement d'une « Vlaams Platform van verenigingen van personen met een handicap » (Plate-forme flamande d'associations de personnes handicapées), avec une des demandes de soins actives suivantes : a) un accompagnement ambulatoire de la part d'un centre de jour ; b) un budget d'assistance personnelle ; c) une unité d'observation pour adultes ; d) logement assisté ; e) logement protégé/service d'accompagnement inclusif (DIO)/logement intégré ; f) maison pour travailleurs ; g) centre de jour ; h) logement autonome ; i) maison pour non-travailleurs du type occupation ; J) maison pour non-travailleurs du type nursing ; 3° au moment de l'octroi du budget d'assistance de base : a) ne faire pas usage d'un budget d'assistance personnelle telle que visée à l'article 1, 3°, de l'arrêté du Gouvernement flamand du 15 décembre 2000 établissant les conditions d'octroi d'un budget d'assistance personnelle aux personnes handicapées ; b) ne faire pas usage d'un budget personnalisé en application de l'article 1 de l'arrêté du Gouvernement flamand du 7 novembre 2008 relatif au lancement d'une expérience en matière d'octroi d'un budget personnalisé à certaines personnes handicapées ; c) ne pas être supportées par un centre d'offre de services flexible en faveur de personnes majeures en application de l'article 8 de l'arrêté du Gouvernement flamand du 26 février 2016 portant agrément et subventionnement de centres d'offre de services flexibles en fave ...

Het Hof van Cassatie vernietigde het vonnis van de correctionele rechtbank van Antwerpen wegens schending van de Privacywet en dat met volgende motivatie: "Artikel 17 Wet Bescherming Persoonlijke Levenssfeer legt aan de verantwoordelijke van geautomatiseerde verwerking van gegevens de verplichting op daarvan voorafgaandelijk aangifte te doen bij de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Noch het gegeven dat de politiediensten op grond van artikel 44/1 Wet Politieambt persoonsgegevens mogen verwerken noch de aan de politiediensten door het koninklijk besluit van 4 juni 2003 houdende afwijking van de machtiging bedoeld in artikel 36bis van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, ten gunste van de algemene nationale gegevensbank van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus, verleende vrijstelling van machtiging van het sectoraal comité voor de federale overheid voor het verrichten van elektronische mededelingen hebben tot gevolg dat er geen voorafgaande aangifte moet worden gedaan van verwerkingen als bedoeld door artikel 17 Wet Bescherming Persoonlijke Levenssfeer".
La Cour de Cassation a invalidé le jugement du tribunal correctionnel d'Anvers pour cause d'infraction à la loi sur la protection de la vie privée avec la motivation suivante: "L'article 17 de la loi (...)relative à la protection de la vie privée (...) impose au responsable du traitement automatisé de données l'obligation d'en faire la déclaration préalable auprès de la Commission de la protection de la vie privée; Ni le fait que les services de police puissent, sur la base de l'article 44/1 de la loi (...) sur la fonction de police, traiter des informations à caractère personnel, ni la dispense d'autorisation pour effectuer des communications électroniques fournie par le comité sectoriel pour l'autorité fédérale par l'arrêté royal du 4 juin 2003 fixant dérogation à l'autorisation visée à l'article 36bis de la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel au profit de la banque de données nationale générale de la police intégrée structurée à deux niveaux, n'ont pour conséquence qu'il ne doit pas y avoir de déclaration préalable des traitements, ainsi qu'il est prévu à l'article 17 de la loi du 8 décembre 1992".

1. in het derde lid van § 1 van dit artikel, de woorden « wijst een consulent voor de veiligheid en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer aan » vervangen door de woorden « telt een consulent voor de veiligheid en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, die wordt aangewezen door het Controleorgaan op de politionele informatie zoals bedoeld in artikel 36ter van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer».
1. à l'alinéa 3 du § 1 de cet article, remplacer les mots « désigne un conseiller en sécurité et en protection de la vie privée » par les mots « est pourvue d'un conseiller en sécurité et en protection de la vie privée, désigné par l'Organe de contrôle de la gestion de l'information policière visé à l'article 36ter de la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée».

(10) Artikel 1255, § 6, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt evenwel : « Behoudens uitzonderlijke omstandigheden is de persoonlijke verschijning van de partijen vereist in geval van een gezamenlijke vordering gebaseerd op artikel 229, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, in de andere gevallen is de persoonlijke verschijning van de verzoekende partij vereist». , maar het principe van de persoonlijke verschijning slaat alleen op de eerste verschijning (D. Pire, op. cit., blz. 307, nr. 51).
(10) L'article 1255, § 6, alinéa 1er, du Code judiciaire prévoit toutefois que, « sauf circonstances exceptionnelles, la comparution personnelle des parties est requise en cas de demande conjointe fondée sur l'article 229, § 2, du Code civil et la comparution personnelle de la partie demanderesse dans les autres cas », mais le principe de la comparution personnelle ne concerne que la première comparution (D. Pire, op. cit., p. 307, no 51).

Antwoord : De elektronische briefwisseling van de ambtenaren is onderworpen aan de wet van 8 december 1992 betreffende de bescherming van de privacy bij de verwerking van gegevens met een persoonlijk karakter (deze wet schetst het algemeen kader voor de verwerking van gegevens van persoonlijke aard : het artikel 5 bepaalt in welke gevallen gegevens van persoonlijke aard verwerkt mogen worden; het artikel 4 geeft weer welke voorwaarden van toepassing zijn bij deze verwerking : zo moeten deze gegevens met de nodige omzicht en op geoorloofde wijze behandeld worden, moeten ze verzameld worden voor een welbepaald legitiem doel en mogen ze ook later niet gebruikt worden om andere redenen die afwijken van de geest van het oorspronkelijk doel. Hierbij moet rekening gehouden worden met alle mogelijke relevante factoren, zoals bijvoorbeeld de verwachtingen van de persoon in kwestie en de heersende wettelijke en reglementaire bepalingen. Deze gegevens moeten ook noodzakelijk, relevant en niet overdreven zijn met betrekking tot het doel waarvoor ze werden vergaard en waarvoor ze later zullen worden gebruikt). Eveneens van toepassing is het artikel 109ter, D, van de wet van 21 maart 1991 op de hervorming van bepaalde economische overheidsbedrijven, die een duidelijk verbod aan derden uitspreekt om kennis te nemen van gegevens die via telecommunicatie worden verzonden of deze te gebruiken, behalve wanneer deze derde van alle personen die bij deze communicatie betrokken zijn de uitdrukkelijke toestemming krijgt om deze te gebruiken.
Réponse : Le courrier électronique des agents est soumis aux textes légaux de la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel (en substance, la loi fixe les conditions générales de licéité des traitements de données à caractère personnel : l'article 5 prévoit les cas dans lesquels le traitement de données à caractère personnel peut être effectué; l'article 4 fixe les conditions auxquelles est soumis ce traitement à savoir que les données à caractère personnel doivent être traitées loyalement et licitement, qu'elles doivent être collectées pour des finalités déterminées, explicites et légitimes, et ne pas être traitées ultérieurement de manière incompatible avec ces finalités, compte tenu de tous les facteurs pertinents, notamment des prévisions raisonnables de l'intéressé et des dispositions légales et réglementaires applicables, qu'elles doivent être adéquates, pertinentes et non excessives au regard des finalités pour lesquelles elles sont obtenues et pour lesquelles elles sont traitées ultérieurement) et de l'article 109ter, D, de la loi du 21 mars 1991 portant réforme de certaines entreprises publiques économiques qui énonce l'interdiction pour les tiers de prendre connaissance et d'utiliser des données transmises par voie de télécommunication, assortie toutefois d'une exception dans le cas où le tiers obtient l'autorisation de toutes les personnes qui participent aux communications.