Vertaling van "arrest 35 2003 " (Nederlands → Frans) :

In dit verband heeft het Hof reeds geoordeeld dat de bescherming van de grondrechten een rechtmatig belang vormt, dat in beginsel een rechtvaardiging kan vormen voor een beperking van de door het gemeenschapsrecht opgelegde verplichtingen, zelfs die voortvloeiend uit een door het Verdrag gewaarborgde fundamentele vrijheid als het vrije verkeer van goederen (zie arrest van 12 juni 2003, Schmidberger, C-112/00, Jurispr. blz. I-5659, punt 74) of de vrijheid van dienstverrichting (zie arrest van 14 oktober 2004, Omega, C-36/02, Jurispr. blz. I-9609, punt 35).
A cet égard, la Cour a déjà jugé que la protection des droits fondamentaux constitue un intérêt légitime de nature à justifier, en principe, une restriction aux obligations imposées par le droit communautaire, même en vertu d'une liberté fondamentale garantie par le traité, telle que la libre circulation des marchandises (voir arrêt du 12 juin 2003, Schmidberger, C-112/00, Rec. p. I-5659, point 74) ou la libre prestation des services (voir arrêt du 14 octobre 2004, Omega, C-36/02, Rec. p. I-9609, point 35).

In arrest nr. 35/2003 van 25 maart 2003 heeft het Grondwettelijk Hof omtrent deze bijzondere wetsbepaling het volgende geoordeeld :
Dans son arrêt n° 35/2003 du 25 mars 2003, la Cour constitutionnelle a jugé ce qui suit, en ce qui concerne cette disposition de la loi spéciale :

Uittreksel uit arrest nr. 107/2016 van 7 juli 2016 Rolnummer : 6203 In zake : de prejudiciële vraag betreffende artikel 105, tweede lid, van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, het koninklijk besluit van 28 december 1999 tot wijziging van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, het koninklijk besluit nr. 35 van 28 december 1999 tot invoering van een forfaitaire maatstaf van heffing van de belasting over de toegevoegde waarde op de winstmarge van reisbureaus en artikel 3 van de programmawet van 5 augustus 2003, gesteld door de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Brugge.
Extrait de l'arrêt n° 107/2016 du 7 juillet 2016 Numéro du rôle : 6203 En cause : la question préjudicielle relative à l'article 105, alinéa 2, du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, à l'arrêté royal du 28 décembre 1999 modifiant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, à l'arrêté royal n° 35 du 28 décembre 1999 établissant une base forfaitaire d'imposition à la taxe sur la valeur ajoutée de la marge brute des agences de voyages et à l'article 3 de la loi-programme du 5 août 2003, posée par le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Bruges.

Zie ook arrest nr. 35/2003 van 25 maart 2003, B.21, en arrest nr. 173/2004, van 3 november 2004, B.9.2.
Voir aussi l'arrêt no 35/2003, du 25 mars 2003, B.21, et l'arrêt no 173/2004, du 3 novembre 2004, B.9.2.

Het Hof heeft zich in zijn arrest nr. 35/2003 van 25 maart 2003 echter niet uitgesproken over de grondwettigheid van het gewijzigde artikel 19, § 1, eerste lid, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980.
Dans son arrêt nº 35/2003 du 25 mars 2003, la Cour ne s'est toutefois pas prononcée sur la constitutionnalité de l'article 19, § 1 , alinéa 1 , modifié, de la loi spéciale du 8 août 1980.

De Raad steunt zich hiervoor op de rechtspraak van het Arbitragehof, met name op het arrest 35/2003 van 25 maart 2003.
Elle s'appuie sur la jurisprudence de la Cour d'arbitrage, et en particulier sur l'arrêt 35/2003 du 25 mars 2003.

Zoals door het cdH en de Raad van State voorspeld toen de wet van 13 juli 2001 werd aangenomen, heeft het Arbitragehof artikel 60bis nieuw van de bijzondere wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de uitgebreide samenstelling van de Vergadering van de Vlaamse Gemeenschapscommissie vernietigd, met als argument dat de samenstelling ervan geen weerspiegeling was van de wil van de Brusselse kiezers en dat « die afwijking erop neerkomt dat die kiezers aan een verschillende behandeling worden onderworpen die, bij ontstentenis van een toelaatbare verantwoording, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt » (punt B.17.10 van het arrest 35/2003, 25 maart 2003).
Comme le cdH et le Conseil d'État l'avaient annoncé lors de l'adoption de la loi du 13 juillet 2001, la Cour d'arbitrage a annulé l'article 60bis nouveau de la loi spéciale du 12 janvier 1989, relatif à la composition étendue de l'Assemblée de la Commission communautaire flamande, estimant que sa composition ne reflétait pas la volonté exprimée par les électeurs bruxellois et que « cette dérogation revient à soumettre ceux-ci à un traitement différent qui, faute de justification admissible, viole les articles 10 et 11 de la Constitution » (point B.17.10 de l'arrêt 35/2003, 25 mars 2003).

Het Hof van Justitie heeft in zijn arrest van 28 november 2006 in Zaak C-413/04, Parlement/Raad , Richtlijn 2004/85/EG nietig verklaard, voor zover deze richtlijn Estland een afwijking verleende van de toepassing van artikel 21, lid 1, onder b) en c), van Richtlijn 2003/54/EG na 31 december 2008 en Estland een overeenkomstige verplichting oplegde om op 1 januari 2009 slechts een gedeeltelijke openstelling van zijn markt van rond de 35 % van het elektriciteitsverbruik te verzekeren en de Commissie jaarlijks in kennis te stellen van de verbruiksdrempels die de eindverbruikers moeten overschrijden om hun elektriciteitsleverancier vrij te mogen kiezen.
Par son arrêt du 28 novembre 2006 dans l’affaire C-413/04, Parlement/Conseil , la Cour de justice a annulé la directive 2004/85/CE, dans la mesure où elle prévoyait en faveur de l’Estonie une dérogation à l’application de l’article 21, paragraphe 1, points b) et c), de la directive 2003/54/CE allant au-delà du 31 décembre 2008, ainsi qu’une obligation corrélative de garantir une ouverture seulement partielle du marché représentant 35 % de la consommation au 1er janvier 2009 et une obligation de communication annuelle des seuils de consommation ouvrant droit à l’éligibilité pour le consommateur final.

het arrest nr. 35/2003, uitgesproken op 25 maart 2003, inzake de beroepen tot gehele of gedeeltelijke vernietiging van:
l'arrêt nº 35/2003, rendu le 25 mars 2003, en cause les recours en annulation totale ou partielle de :