Wat de stelling van Nederland betreft, dat deze uitlegging de grensarbeider de mogelijkheid biedt om een werkloosheidsuitkering te ontvangen van een lidstaat waar hij tijdens zijn laatste werkzaamheden geen bijdragen heeft betaald, constateert het Hof dat dit gevolg gewild is door de gemeenschapswetgever, die de kansen van de werknemers op reïntegratie in het arbeidsproces heeft willen vergroten.
Quant à l'allégation des Pays-Bas soulignant que cette interprétation permet au travailleur frontalier de recevoir des prestations de chômage d'un État membre auquel il n'a pas versé de cotisations pendant son dernier emploi, la Cour constate qu'il s'agit là d'une conséquence voulue par le législateur communautaire qui a entendu renforcer les chances de réinsertion professionnelle des travailleurs.
