De verwijzende rechter interpreteert artikel 44 van de in het geding zijnde wet van 29 juni 1976 in die zin dat die bepaling het de gemeenten die een recht van onverdeelde mede-eigendom op het bos van Anlier vanwege secties hebben verkregen, mogelijk heeft gemaakt om na de samenvoeging houder van dat recht te blijven, ondanks de overdracht van die secties naar een andere gemeente.
Quant à l'article 44 de la loi du 29 juin 1976 en cause, le juge a quo l'interprète comme ayant permis aux communes qui ont acquis de sections un droit de copropriété indivise sur la forêt d'Anlier, de rester titulaires de ce droit après la fusion, malgré le transfert desdites sections vers une autre commune.
